" นายเป็นใคร " ม่านแก้ว ถามด้วยความสงสัย เมื่อเห็นชายหนุ่มร่างสูง ที่นั่งอยู่ที่ด้านในสุดของห้องแต่งตัว ร่างสูงที่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง 190 ซม. มองร่างบาง ด้วยแววตาที่ ทำให้ ม่านแก้ว รู้สึกกลัว รอยยิ้มที่ หลายคนเห็นแล้วต่างหลงไหล ในตัว อาทิตย์ เผ่าพงษ์พันธุ์ ลูกชายรัฐมนตรีดัง ที่เดินเข้ามาใกล้ แล้วเอื้อมมือหนา มาลูบแก้มใส ด้วยแววตาหวาน ร่างบางปัดมือหนาออกอย่างรังเกียจ
" สวย กว่าที่เห็นบนเวทีอีก ชื่อแก้ว ใช่ไหม " เสียงทุ้ม ที่มองมา ใบหน้าสวย ยิ้มๆ แบมือออกก่อนจะยกมือหนาที่ลูบแก้มนุ่ม แล้วดมยิ้มยียวน แล้วเก็บสองมือล้วงกระเป๋า กางเกงราคาแพง
" เดี๋ยวจบงานนี้ แล้วไปต่อกันไหม " ชายหนุ่ม ถามด้วยประโยคง่ายๆ อย่างที่เคย ชวนหญิงสาวหลายคน
" คุณ ออกไปเลยนะ ไม่เช่นนั้น ฉันจะร้องให้คนช่วย " น้ำเสียงสั่น ก่อนจะถอยหลัง หันหาสิ่งที่จะช่วย ได้บ้าง คุณพ่อคุณแม่ ก็ไม่ได้มาด้วยสิ ท่านไปฮันนีมูน ส่วนพี่เพชร ก็หายไปไหนไม่รู้ หญิงสาวคิด ก่อนดวงตาจะไหววูบ เมื่อร่างสูงเดินเข้ามาใกล้
" อย่า เล่นตัวไปหน่อยเลยน่า ใครๆ เขาก็อยาก ไปต่อ..ถึงไหน ..ที่ไหนก็ได้ กับผมทั้งนั้น " มือ หนา ยกขึ้นก่อนจะเอื้อมมือมา ที่ใบหน้าใส อย่าง จาบจ้วง อีกครั้ง
ทำไม งานแสดงวัฒนธรรมไทยที่ดีงาม ถึงมี ผู้ชาย กักขระ แบบนี้เข้ามาเผ่นพ่านในงานได้นี่ ** ม่านแก้ว คิดสงสัยในใจ