ปราณ
(อิมเมจโดย ปริญ สุภารัตน์)
อุรวสา
(อิมเมจโดย แซมมี่ เคาเวลล์)
นิยายลง70%ของเรื่องนะค้า
‘
“คนเราผิดพลาดกันได้อุรวสา”
ปราณบอกขณะวางเม็ดยาลงบนเมื่อบอบบาง เมื่อเห็นว่าอุรวสายังเอาแต่ยืนนิ่ง น้ำเสียงที่เปล่งออกมาเรียบเรื่อยแต่ช่างเย็นชาเหลือแสน
“เมื่อทำผิดพลาดไปแล้วเราก็ต้องยอมรับผลของมัน เหมือนกับที่ฉันกำลังทำอยู่ในตอนนี้”
การมีหล่อนเป็น‘แม่ของลูก’ นั่นก็คือสิ่งที่เขากำลังยอมรับผลที่ตามมากระมัง
คนฟังตีความหมายคำพูดของชายหนุ่มแล้วเผลอกำมือเข้าหากันแน่นจนเม็ดยาแทบจะแหลกอยู่คามือ
“แต่ถ้ามีครั้งที่สอง นั่นจะไม่เรียกว่าความผิดพลาดแล้ว”
อุรวสาหน้าชาคล้ายกับว่าเพิ่งจะโดนตบหน้าเป็นร้อยที ไม่รู้ว่าปราณหมายถึงเรื่องใดกันแน่ หากหมายถึงเรื่องที่หล่อนยอมนอนกับเขาอีกเมื่อคืน คนโดนดูถูกก็ไม่มีความรู้สึกใดอีก นอกเสียจากสมน้ำหน้าตัวเองที่ทำอะไรผิดพลั้งไปโดยยั้งคิดในอดีต
“ฉะนั้นถ้ามีผู้หญิงสักคนเดินเข้ามาบอกว่าท้องลูกของฉันอีก ฉันจะตอบเธอกลับไปว่าฉันรู้จักโรงพยาบาลดีๆ...หมอเก่งๆอีกหลายคนที่จะช่วยจัดการปัญหานี้ได้ แล้วฉันก็จะไม่ยอมให้ปัญหาที่ฉันไม่ได้เป็นคนก่อมันต้องจบลงแบบเดิม”
มือหนาเลื่อนมาจับที่เสื้อเชิ๊ตของอุรวสา สายตาของชายหนุ่มทอดมองมายังหน้าท้องแบนราบของหล่อนอย่างมีนัยความหมาย ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับหล่อน
“เธอเข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม?”
อรุวสา
อดีตนางร้ายชื่อดังที่อนาคตมีอันต้องดับวูบเพราะกระแสข่าวฉาว การสูญเสียทุกอย่างในชีวิตว่าเจ็บมากแล้ว หากแต่การถูกบีบบังคับให้ต้องยอมออกไปจากชีวิตของลูกนั้นกลับเจ็บยิ่งกว่า
หญิงสาวหอบเอาชีวิตและหัวใจอันบอบช้ำหลีกหนีความวุ่นวายมาพักพิงเป็นคนงานอยู่ในไร่ปลายธาราของพ่อเลี้ยงกล้าและพาไล โดยไม่เหลือมาดของนางพญาผู้เย่อหยิ่งอย่างในอดีต สิ่งเดียวที่ผลักดันให้ยังคงมีลมหายใจคือการได้พบหน้าแก้วตาดวงใจอีกสักครั้ง
สี่ปีผ่านไปโอกาสที่หวังมาตลอดได้เดินทางมาถึง
‘
ปราณ
ผู้ชายใจดำคนนั้นพาลูกกลับมาที่นี่ แต่นั่นก็ไม่ใช่โอกาสให้หล่อนได้ใกล้ชิดกับลูก เมื่อเขากีดกันและย้ำเตือนให้หล่อนเข้าใจถึงสถานะที่ไม่มีสิทธิ์ของตัวเองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
หากกระนั้นอุรสวาไม่คิดที่จะยอมแพ้อีกแล้ว ต่อให้จะต้องทำพันธะสัญญาขายวิญญาณให้กับซาตานร้ายตนนั้นและต้องเจ็บปวดเจียนตาย ขอเพียงในชีวิตนี้ได้โอบกอดลูกเอาไว้เพียงสักครั้ง...หล่อนก็จะยินยอม