นิยายเรื่องนี้เป็นภาคเเยกของ บริบาลนาคราชซึ่งเนื้อเรื่องต่อไปนี้ไม่มีอันเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักเเต่อย่างใดเพียงเเค่นำมาเต่เพื่อระบายความจิ้นในตัวเอง เเละฝึกเเกต่งncไปในตัวเนื่องจากไม่ได้เเตะมานาน เเละอาจจะทนไม่ไหวกับคู่นี้ว่าเมื่อไหร่มันจะได้กันสักทีเลยนั่งเขียนเร่งเวลามาเลย555 เเถมเรายังเปิดนิยายใหม่เรื่องหนึ่งเเต่ชื่อเดิมนี่เเหละเอาไว้เเต่งเอ็นซี หึหึ ส่วนอันนี้ยักมาโปโมทค่ะถ้าชอบจะไปเเต่งเพิ่มให้น้า (เเต่คนละเรื่องกัน) เเต่ต้องเป็นตัวละครในเรื่องนี้เท่านั้น รักนะจุ๊บๆ
ผู้หญิงก็เหมือนดอกไม้ที่เบ่งบาน โชยกลิ่นหอมเพื่อหลอกล่อเหล่าภมรมาเชยชม
เเต่ถ้าดอกไม้ดอกนั้นไม่ยินยอมให้เหล่าภมรมาเชยชมล่ะ
พญานาคคือสัตว์เดรัจฉานกึ่งเทพ ดำรงตนอยู่ด้วยเเรงบุญเเรงกรรมเเละบารมีที่ตนทำมา เป็นสิ่งมีชีวิตที่ร่างกายสวยงามเกินมนุษย์ มีกลิ่นกายที่หอมกรุ่นโดยเฉพาะนางนาคตัวเมีย
“น้องขอปฏฺิเสธ ท่านพี่บุรุษนาคาผู้นี้จักไว้ใจได้จริงหรือ ท่านก็ทรงรู้ว่ามิใช่เเค่ครุฑที่จ้องจับข้าไปเป็นเมีย เเต่พญานาคด้วยก็มี เเละเขาก็เป็นาคาเป็นผู้ชาย เเล้วท่านจะให้ผู้ชายมีดูแลข้า ถ้าเป็นอย่างนั้นน้องจะ.....”
“ไว้ใจผมเถอะครับองค์หญิงกุลลิกา เเม้ผมจักเป็นนาคาเเต่ผมก็มีศักดิ์ศรีพอให้เกียรติต่อผู้หญิง ถ้าผมอยากมีผมก็จะไม่ทำกิริยาต่ำทรามโดนการฉุดมาเป็นของตนเองหรอกขอรับ ผมให้สัญญาว่ากระผมมิอาจโกหกท่านได้ นอกซะจาก...ผมจักหลงรักท่าน.......อย่างถอนตัวไม่.....ขึ้น....”
บริ
บาล
นาค
ราช
กุลลิกานาคี พระขนิษฐาขององค์พญานาคกาลพัฒน์นาคราช ผู้ปกครองบาดาลฟั่งทางใต้ของทะเลที่เมืองจินดาเพรชมณี
นิสัย จอมดื้อรั้นเอาเเต่ใจ เก่งเเต่ปาก เธอเป็นคนที่สวยจนบุรุษเพศจะต้องตะลึงเมืองครั้งเเรกที่เห็น จนพี่ชายกลุ้มใจว่าน้องสาวจะใจเตกเสียงก่อนเข้าเรือนหอ เลยไปสรรหาองครักษ์มาให้ทั้งๆที่เจ้าตัวยังไม่ยินยอมเสียด้วยซ้ำ
ตะวัน นาคาหนุ่มลูกครึ่งเทพ ผู้ที่ปฏิเสธวงวารเกี่ยวกับเรื่องบนสวรรค์เเละพญานาคขึ้นมาอาศัยบนโลกมนุษย์ เเต่มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เขาหันกลับมาใช้ชีวิตเยี่ยงพญานาคอีกครั้ง
นิสัย สุขุม นิ่งๆ อ่อนโยน ไม่เย็นชาจนเสียน่ารำคาญ เป็นคนที่คมในฝักก็ว่าได้
สามารถทวงนิยายได้ที
Watsana
Watsana