คำเตือน :: นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหา 18+
ไรม์ VS อองฟอง
กฎของการเป็น 'เสือ' คือไม่หลงรัก 'เหยื่อ' ตัวเอง
แล้วจะเป็นอย่างไรหาก 'กระต่ายล่ามเสือด้วยโซ่'
มันจะกระชากโซ่หรือขย้ำเหยื่อให้แหลกคากรงเล็บดี?
"น้องฟองจะเป็นเจ้าสาวของพี่ไรม์"
คำพูดเอาแต่ใจตั้งแต่เด็กของเธอ กลายเป็นโซ่ล่ามทั้งสองไว้ด้วยกัน
ชีวิตของเขาคือของเธอ ชีวิตของเธอคือของเขา
อิสระ ของเขาคือ การแต่งงาน
และก็เป็น โซ่พันธนาการ ในเวลาเดียวกัน
ความสุข ของเธอคือ การแต่งงาน
และก็เป็นที่ คุมขังจองจำ ในเวลาเดียวกัน
"เพราะความเอาแต่ใจในตอนเด็กของเธอทำให้ชีวิตฉันไร้อิสระ เธอช่วงชิงอิสระของฉันไปเกือบสิบกว่าปี และตอนนี้ฉันได้มันคืนมาแล้ว อย่าได้... เข้ามายุ่งกับชีวิตฉันอีก"
"แต่ว่า... เราแต่งงานกันแล้วนะ"
"นั่นมันความต้องการของเธอ ไม่ใช่ของฉัน"
"..."
"อยากแต่งงานกับฉันนักไม่ใช่? ก็สมใจเธอแล้วนิ"
ไม่ใช่... เธอไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้...
"และจำใส่หัวเอาไว้... การแต่งงานที่เธอใฝ่ฝันนักหนา มันก็เป็นแค่ 'โซ่' ที่ล่ามเธอกับฉันไว้เท่านั้น อย่าสำคัญตัวเองผิด"
#พี่ไรม์คนแบด
ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
ติดตามข่าวสารได้ที่นี่
พันเก้า
Guest
