เธอมีค่าเท่ากับหนี้สามสิบล้าน แต่เขาตักตวงจากเธอมากกว่านั้น...สามเดือน ในฐานะผู้หญิงของเขา ดั่งนรกที่แสนทรมานระคนวาบหวาม
\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-
มือร้อนจัดเขี่ยอยู่ตรงลาดไหล่ ดวงตาของเขาวาวจ้ายามเอื้อนเอ่ยประโยคนั้น
‘ถอดออก’
ภูดิศไม่ได้พูดเล่น ทั้งสีหน้าแววตาบอกชัดว่าเขาเอาจริง
“ที่ซื้อมาให้...ก็แค่คิดว่าควรต้องซื้อ...” เขาดึงสายบราอีกข้างให้เลื่อนหลุดลงมาเช่นเดียวกัน “จริงๆ อยู่กับฉัน ไม่จำเป็นต้องใส่หรอก เสียเวลาถอดเปล่าๆ”
เสียเวลาถอด!
...คนฟังเบิกตาแทบถลน ก่อนหน้าจะเห่อร้อนแดงก่ำจนลามไปทั่วทั่งตัว
\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-\-
...ห้าวันแล้ว ห้าวันแห่งความทรมาน น่าทึ่งที่ภูดิศรักษาสัญญาของตัวเองเอาไว้ได้ ทั้งๆ ที่เขาแทบจะกระชากเสื้อผ้าของเธอออกเป็นชิ้นๆ ในทุกครั้งที่อยู่ใกล้กัน
ยามมือแตะมือ แม้เป็นไปโดยความไม่ตั้งใจ กลับเหมือนมีพลังบางอย่างกระตุ้นความดิบเถื่อนในตัวเขา มือใหญ่หยาบกร้านคู่นั้นจะกระชากเธอ รั้งตัวเธอให้แนบชิด แม้มีเสื้อผ้ากางกั้นเธอก็ยังรู้สึกถึงมัดกล้ามที่แข็งแกร่งบนตัวเขา พออยู่ใกล้ชิด ลมหายใจห่างเพียงเอื้อมมือ เขาก็จะหยอกเย้าเธอด้วยเสียงลมหายใจกระเส่า และเสียงแหบพร่าที่เปี่ยมด้วยพลังแห่งบุรุษเพศ