SOMEบางรัก💕
แสร้งทำเป็นเข้มแข็ง หยิ่งผยอง เมินเฉยต่อทุกการกระทำ แต่ใครจะรู้ แววตาคนมันซ่อนไม่มิด 'ยิ่งปิด มันยิ่งแสดงชัดเจน'
"ไม่ได้ยอมแล้วอะไรวะ" เวลาโมโห โซลดาจะไม่ไว้หน้าฉันเลย จริงอยู่ว่าก่อนหน้านี้เขาอาจจะทำเหมือนงอนฉัน แต่ฉันแยกออกนะระหว่างคำว่างอนกับโกรธ
"ถ้าฉันไม่โผล่มาเธอคงลากมันขึ้นเตียงไปแล้วใช่ไหมล่ะ"
เพียะ!!
"หยาบคาย!" ในที่สุดโซลดาก็ทำให้ฉันฟิวส์ขาดจนได้... พอได้ยินสิ่งที่เขาพูด ฉันก็ทนไม่ไหว ต้องยกมือตบหน้าเขาด้วยความโกรธทันทีได้ยินใช่ไหม เขาบอกว่าถ้าเขาไม่โผล่มาฉันคงลากโชนขึ้นเตียงไปแล้วเขาก็น่าจะรู้ว่าตลอดเวลาฉันไม่เคยยุ่งเกี่ยวหรือสนใจใครเลยตั้งแต่มีเขา พูดแบบนี้เท่ากับเขาดูถูกฉันชัดๆ!
"เออ ก็หยาบคายแบบนี้แหละ!! "
คนที่มีเจ้าของ ดูแต่ตา มืออย่าต้อง เจ้าของห่วง
นิยายเรื่องนี้ นักอ่านทุกคนต้องทำความเข้าใจ ตัวละครทุกตัวอารมณ์ไม่คงที่นะคะ ก็เหมือนกับคนทั่วๆไป มีขึ้นมีลง มีร้ายมีดี และก็อย่าทำตัวให้งง เพราะนิยายเรื่องนี้ถ้ายิ่งคิดมากเกินกว่าที่ไรท์เขียนจะทำให้เวียนหัวได้ ไรท์แนะนำนะ เอากระดาษมาเขียนไว้ว่าอ่านแล้วจับใจความได้ว่ายังไงบาง55555 กรุณาอยู่ในขอบเขตของบรรทัดที่ไรท์เขียน แล้วท่านจะไม่ปวดหัว
จากใจเบนซ์เลยนะคะ ช่วยเม้นหน่อยเถอะค่ะ มันเป็นกำลังใจของนักเขียนทุกคนเลยนะคะ แล้วก็หวังว่รีดที่น่ารักทุกคนจะให้กำลังใจเบนซ์เช่นกัน
ปล.เรื่องนี้ดึงมาจากเรื่องของถึงฉันจะร้ายก็ใช่ว่าจะรักใครไม่เป็นนะคะ ทำความเข้าใจด้วยเนอะ
youtube
Guest
