Ep.1
ฉันชื่อ แพรววา... อายุ 19 ปี ฉันมีเรื่องจะเล่าเมื่อปีที่แล้วมันเป็นจุดต้นตอที่ทำให้ฉันพบกับรัก และมีความสุขที่สุดและก็ทุกข์ที่สุดเหมือนกัน
ย้อนไป 1 ปี
วันนี้เป็นวันที่ฉันนัดไปดูบอลกับเพื่อนที่สนามกีฬา ฉันกับเพื่อนเราเป็นสายฮา บ้าบอ และบ้าผู้ชาย โดยเฉพาะผู้ชายในเครื่องแบบ โน โน โน รปภ. นะค่ะ55555 ฉันแต่งจัดเต็มมาก ดูบอลก็ต้องถักเปียสองข้างสิค่ะ หน้าต้องแน่นกันเหงื่อไหล ได้เวลานัดแล้วฉันก็ออกไปรอเพื่อนหน้าสนาม อ่อเพื่อนฉันมี 3 คนที่ไป ชื่อ แก้ว ปลาย บัว พอถึงฉันคิดว่าฉันเต็มแล้ว ยัยแก้วเต็มกว่าฉันอีกค่ะทุกคน5555
แก้ว : ไปหาที่นั่งกันเถอะมึง เดี๋ยวที่เต็มก่อน
ปลาย : ไปดิ
แพรววา : ขอซื้อน้ำก่อน เดี๋ยวช่วงพักแถวยาวอดกินพอดี
แก้ว : เออๆไปดิ
ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง! เสียงกลองดังกระหึ้ม ฉันชอบมาดูบอลมาก เพราะเวลาคนไทยเชียร์ ทุกคนมาด้วยใจแล้วเชียร์สุดใจจริงๆ
แก้วนี่เข้าขากับฉันได้เพราะชอบคนในเครื่องแบบเช่นกัน55555 พอดูบอลจบ ให้ทายแมทนั้นชนะมั๊ย.....ชนะสิค่ะ เพราะเรามาเชียร์ไทยแลนด์~~
แก้ว : มึงๆลงฝั่งนี้ กูเห็นๆ
แพรววา : เอาดิ5555
บัว : พวกมึงนี่นะ
ตรงซุ้มโค้กตำรวจเยอะมากค่ะทุกคน ไฟร่านลุกค่ะ55555
อาหารตาสุดๆจ้าาา แต่วันนั้นคือฉันก็เล่นไปกับแก้ว ไม่เคยได้หรอกค่ะ เพราะถึงเวลาก็ได้แค่มองงง
แต่ทำไมตำรวจคนนี้จ้องหน้าฉันขนาดนี้
กดไลค์ เม้นให้กำลังใจเค้าด้วยน้าาทุกคน #madambow#ขออนุญาติเจ้าของภาพ