บทนำ
"เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ ฉันขอสั่งให้นายหยุด!
ย... ยะ หยุด หยุดสักที ได้โปรด"
เสียงหัวใจของอัลบัสเต้นระรั่วไม่เป็นจังหวะ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเพื่อนรัก เพื่อนที่เป็นมากกว่าเพื่อน คนที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา
ตอนนี้อีกคนอยู่ตรงหน้าเเล้ว เเต่ทำไมตัวเขาเองถึงกำลังร้องให้ล่ะ เขาควรจะดีใจไม่ใช่รึไง
การรุกล้ำเเบบไม่ทันให้อัลบัสตั่งตัวมันยากที่จะรับมือ ปกติอัสบัสจะมีเเผนสำรองสม่ำเสมอเเต่ทำไมเมื่อเจอกับคนคนนี้มันกับคิดอะไรไม่ออก มีเเต่ความเจ็บปวดเท่านั้นที่เเล่นเข้ามาในหัวของเขา ทั้งเรื่องราวต่างๆ ในอดีตอีก ทำไมกัน
ทำไม !
ทำไมต้องเป็นคนที่...
อัลบัสรักสุดหัวใจ
"ถ้านายยังไม่หยุด ฉันจะเสกคาถาใส่นายเกล !
เเละเเน่นอนว่าฉันทำจริง "
เหมือนคนตรงหน้าจะไม่สะทกสะท้านกับวาจาที่อัลบัสเอ่ยออกไปเเม้เเต่น้อย มีเเต่ความเงียบงำเเละใบหน้าสีขาวโคลนนิ่งๆที่กำลังซุกไซร้ไปตามซอกคอสีออกน้ำตาลของอัสบัสอยู่
สองมือพยายามจะผลักอีกคนให้ออกจากตัวเองให้ได้มากที่สุด เเต่ยิ่งพยายามเท่าไร หรือสักเเค่ไหน ก็เหมือนกำลังราวว่าอีกคนจะกอดรัดเขาเองเเน่นขึ้นทุกที...
หัวใจของอัลบัสตอนนี้มันกำลังสั่งการให้ทำเรื่องไม่เป็นเรื่อง เรื่องที่ไม่สามารถทำได้ เรื่องที่ผิดศีลธรรมจนไม่สามารถหวนคืนได้อีกถ้าทำมันลงไป...
"ฉันก็บอกไปเเล้วไง ว่าคำตอบของฉัน
ก็คือ ไม่!
นายมันอุดมคติต่างจากฉัน เราอยู่คนละฝ่ายกัน! นายเลือกเองไม่ใช่รึไงว่าจะฆ่าฉัน?
ถ้าเเบบนั้น ก็ทำสิ่งที่นายปราณาสะสิ เกล
สิ่งที่นายอยากทำมาตลอด
ฆ่าฉันเเล้วยึดครองโลกเวทย์มนต์ เเต่ถ้านายทำมันจริงๆ ก็อย่าหวังว่าฉันจะยกโทษให้นาย
ตลอดไป"
อัลบัสเปลี่ยนท่าทีจากขัดคืนไปยินยอมเเทน มือหนาค่อยๆโอบกอดร่างใหญ่ตรงหน้าพร้อมกับศีรษะที่ค่อยๆซบไปที่ไหล่อีกคน ในที่สุดเขาก็ทำสิ่งที่เขาอยากทำมาตลอดหลายปี คือการได้กอดคนที่เขารัก เเม้ตอนนี้อีกคนอาจจะไม่รักเขาเเล้วก็ได้.......
' หึ ...
นายไม่เข้าใจหรอกอัลบัส ว่าฉันต้องการอะไร
ฉันต้องทนทุกข์ทรมาร ต้องทำสิ่งที่เลวร้าย เพื่อที่จะได้นาย เเต่นายกับปฏิเสธฉันอย่างไรเยื้อใย
ทั้งทีตลอดมานี้เรา...
เราก็รักกัน ไม่ใช่หรอ! '
ของเหลวสีใสไหลออกมาจากตาของเกล มันเป็นความรู้สึกที่โศกเศร้า เเละทุกข์ใจ เเต่เขาก็มีความสุขในเวลาเดียวกัน นั่นก็เพราะตอนนี้เขากำลังกอดคนที่เขารักที่สุดอยู่
"งั้นนายก็บอกมาสิ เกล...
นายต้องการฉันใช่ไหม
นายต้องการอะไรจากฉัน?
หรือเเม้เเต่ชีวิตฉันก็ย่อมได้"
อัลบัสพยายามสบตาเเววตาสีขาวดุจน้ำเเข็งหิมะอันสวยสด มันเหมือนมีเวทย์มนต์บางอย่างที่ทำให้อัลบัสหยุดจ้องมองมันไม่ได้เลยจริงๆ...
' ใช่...
ฉันต้องการ ฉันต้องการนาย
ฉันต้องการชีวิตนาย
ชีวิตของนายต่อจากนี้เป็นของฉัน
นายจะต้องอยู่กับฉันชั่วชีวิต อัลบัส..'
-----------------***********---------------
สวัสดีครับนักอ่านทุกคน นิยายเรื่องนี้เเต่งขึ้นเพราะสนองความต้องการของนักเขียนล้วนๆ เเละจะพยายามเเต่งให้มันจบ
ถ้ามีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ด้วย
เตือนไว้ก่อน ก่อนอ่านคิดให้ดีก่อนนะครับ เพราะมันเป็นนิยาย วาย ใครไม่ชอบก็กดออกไปได้เลยนะครับ
เป็นไปได้ช่วยคอมเม้นให้กำลังใจหรือ เเนะเเนวฉากอะไรมาก็ได้ เเบบอยากได้เเบบไหนยังไง จะติจะชมการเขียนการเรียบเรียงคำก็ได้หมดเลยนะครับ
สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่าเนื้อหาจะไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักเท่าไร เกิดความความมโนล้วนๆ---
ขอบคุณครับ😳
อัพนิยายทุกสัปดาห์
นักเเต่งมือใหม่
#เกลอัส❤
Guest
