เรื่องนี้มีคำหยาบที่รุงแรง!!!
ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน
การตกหลุมรักเด็กหน้าตาน่ารักนี่แม่งเป็นเรื่องที่มันห้ามใจไม่อยู่จริงๆนะครับทุกคน ทว่าน้อง'คนนั้น'มีเรื่องปากหมามากั้นนี่สิ บางคนอาจจะเลิกชอบ แต่!!! สำหรับไอ้ขันคนนี้การที่น้องปากหมาไม่ได้ทำให้ความชอบมันลงลดเลยนี่สิ มันมีแต่จะเพิ่มมากขึ้น!!! เอาเลย เอาอีก มากกว่านี้!!! ฮ่าๆๆ
.
.
.
'จะตามเชี่ยไรนักไอ้พี่ขัน'
'อะรายอ่าาา พี่จะเข้าห้องน้ำ'
'จะเอาอะไรว่ามาปวดขี้!'
'ไปกินข้าวกับพี่ก่อนค่อยขี้นะๆ'
'กูจะปวดขี้ไม่ได้หิวข้าวไอ้พี่ขัน'
'งั้นเร็วๆน้าา พี่รออยู่'
.
.
.
.
ตึกๆ ตึกๆๆ
เสียงเท้าคู่เล็กที่วิ่งอยู่บนพื้นสนามบินพยายามเร่งความเร็วสุดชีวิตเพื่ิอวิ่งไปยังจุดหมายและจุดหมายของคนเท้าเล็กกำลังวิ่งคือเครื่องบินขนาดกลางซึ่งเป็นเครื่ิองบินส่วนตัวของใครบางคนที่กำลังไปจะขึ้นในขณะนั้น เมื่อเจ้าของเท้าคู่เล็กเห็นเป้าหมายจึงพยายามจะเข้าไปไกล้แต่ทว่า
หมับ!
เสียงของเหล่าบอดี้การ์ดตัวใหญ่ที่ใส่ชุดสูทสีดำพร้อมกับสายหูฟังสื่อสารที่หู จับ ล๊อคร่างเล็กให้ไขว้ข้อมือไปด้านหลังทั้งสองพร้อมกดเข่าลง
'ปล่อยกู ไอ้พี่ขันมึงจะทิ้งกูหรอ!!'
'พีช ปล่อย!'
เสียงอ่อนหวานที่เรียกชื่อของเด็กตัวขาวก่อนจะเปลี่ยนเสียงเป็นเสียงอันน่าเกรงขาม เพื่อสั่งให้เหล่าบอดี้การ์ดปล่อยมือจากผู้เป็นที่รักที่มีแค่เขาที่รักไปข้างเดียว...
ขายาวก้าวไปปัดฝุ่นให้ที่ขาและเข่าทั้งสองข้าง
'จะทิ้งกันงี้หรอ?'
'น้องพีชนั้นแหละทีทิ้งพี่'
.
.
.
.
เรื่องแรกแต่จะพยายามแต่งให้สุดฝีมือ
อัพตอนไหนก็ตอนนั้นน่า ขอบคุณค่า
🤗❤️😾
กลับมาแย้วแหะๆ
มีการปรับเนื้อเรื่องใหม่น้าา