.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผั๊ว!!
.
.
.
ตุบตับๆๆ!!
.
.
.
"ปากดี ดีนักอยากตายคาตีนกูรึไง!!"
ผู้ชายหนึ่งในสิบที่ยืนล้อมรอบผมตะโกนออกมาเสียงดังลั้น แต่ถึงตะโกนยังไง ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยผมอยู่ดี เพราะที่นี้อ่ะ หลังตึกวิศวะมหาลัยชื่อดังที่ใครๆก็อยากเข้ามาเรียน
"หึพวกมึงก็แค่หมาหมู่"
ผมยกยิ้มมุมปากที่มีแต่คราบเลือด ทั้งคิ้ว หัว ปาก แก้มที่อาบไปด้วยเลือด ลำตัวมีแต่รอยฟกช้ำ
"โดนขนาดนี้ยังไม่จำสิน่ะ สงสัยอยากโดนอีกสักรอบ"
ชายคนหนึ่ง เดินเข้ามากระชากคอเสื้อผม พร้อมง้างหมัดจะซัดเข้าหน้าผม
หมับ!!
"ทำเหี้ยไรของพวกมึง"
จู่ๆมีมือเล็กมาจับข้อมือของผู้ชายคนนั้น
"ยุ่งเหี้ยไรว่ะ!!!เหี้ย!"
พูดยังไม่ทันขาดคำ ผู้ชายคนนั้นล้มลงกับพื้น เพราะถูกหมัดเล็กแต่แรงควายเสยเข้าที่ปลายคาง
"เห้ย!!"
.
.
.
ตุบ!!
.
.
ผั๊ว!!
.
.
.
ผู้หญิงร่างเล็กที่ดูไม่ได้บอบบางหรืออ่อนแอเหมือนผู้หญิงคนอื่น ซัดผู้ชายหลายสิบคน ลงไปนอนกับพื้นร้องโอดโอย
"เป็นไรป่ะ?"
เสียงหวานติดห้าวๆเดินมาถามผม ผมเงยหน้าผู้หญิงคนนั้น
กึก!
ผมสั้นที่ตัดถึงบ่า ใบหนาสวยแต่กับยับยู่ยี่บ่งบอกถึงอารมณ์ของคนตรงหน้า ปากสวยถูกแต่งเติมสีแดงออกสีส้มนิดๆ ใบหน้าที่ไม่ได่แต่งเติมไรมากนักดูเป็นธรรมชาต ใส่เสื้อช็อปวิศวะสีแดง
รุ่นพี่หรอเนี้ย...?
สวย...
สวยมากครับ...
"ไม่..." ผมตอบเสียงเบา
"แน่ใจ?"
"...."
"ถ้าไม่เป็นไรงั้นกูไปล่ะ" คนตรงหน้าหันหลังพร้อมจะเดินหนี
"เดี๋ยว!"
"หื้ม?" เธอหันมามองผม
"ขอบคุณ"
"ไม่เป็นไร" เธอยิ้มให้ผมอย่างใจดี
"...."
"มีไรอีกป่าว?"
"พี่ชื่อไร" สุดท้ายผมตัดสินใจถามออกไป
"เรียกพงเรียกพี่อะไรเดี๋ยวกูแก่"
"...."
"กูชื่อปัน ปัน เรียกปันพอ"
"...."
"แค่นี้ใช่ไหม? กูไปล่ะ"
.
.
.
.
.
.
ผมมองตามแผ่นหลังบางที่ค่อยๆจากไป ชอบครับ...
ตกหลุมรักแบบจังๆ ถึงไม่ตรงสเปคแต่ไม่รู้ทำไมถึงชอบคนนี้
ผมจะตามหาเธอให้เจอ ปัน...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สวัสดีคนอ่านทุกคนน่ะค่ะ😆
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 3 ที่ไรท์แต่งมาน่ะค่ะ
เรื่องนี้เอามาจากเรื่องจริงแต่บางส่วนไรท์ก็มโนมาเองบ้างอ่ะน่ะ555
หลายคนอาจสงสัยว่าทำไมเนื้อเรื่องข้างบนทำไมเป็นผู้หญิงกับผู้ชาย ทั้งๆที่เรื่องนี้เป็นหมวดหมู่นิยายy
เน้นย้ำน่ะค่ะ เรื่องนี้ ชxช ค่ะ!!
ชxช
( นิยายy )
ไม่ชอบกดออกเลยค่ะ
( ไม่ชอบดราม่า )
อยากรู้ว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อเชิญติดตามเนื้อเรื่องได้เลยคร้าาาาา😘💕
เม้นได้น้าาาา ( กำลังใจคนแต่งอิอิอิ )
Guest
