สวัสดีค่ะไรท์มาเปิดเรื่องที่ 3 แล้วน้า
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
ขออนุญาตเจ้าของภาพนำภาพมาประกอบนิยายเพื่อเพิ่มอรรถรสเท่านั้นนะคะ ไม่ได้มีเจตนาอื่นแอบแฝง
บุคคลและสถานที่ในนิยายไม่มีอยู่จริง เกิดขึ้นจากจินตนาการของไรท์เท่านั้น
ไม่อนุญาตให้ดัดแปลง หรือคัดลอกไปลงที่อื่นนะคะ “สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537"
.
.
.
.
(ปล. เรื่องนี้คำหยาบคายค่อนข้างเยอะนะคะ ❌ไม่เหมาะสำหรับคนโลกสวยที่ชอบให้พระนางพูดกันหวานๆ!)
(เพราะเรื่องนี้มีแต่ ความดิบและเถื่อน เพื่อสนองตัณหาของไรท์ เพราะไรท์อยากลองเปลี่ยนแนวพระเอกนิยายของไรท์ดู)
(สำหรับใครที่ไม่ชอบพระเอกแนวนี้ไรท์ไม่ว่านะคะสามารถกด ❌ออกไปได้เลย แต่ถ้าใครที่ชอบแนวพระเอกดิบๆเถื่อน คุณมาถูกทางแล้ว)
(ส่วนนางเอกเรื่องนี้มาสไตล์ ไหนต้องรอติดตามนะจ๊ะ)
.
.
.


โซ่:
อายุ 18ปี เขาผู้ชายที่ถูกเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กมาอย่างคุณชาย และเขาทั้งปากร้าย ใจร้อนแถมเอาแต่ใจ และมีสันดานดิบเถื่อนชอบใช้ความรุนแรง และยังขึ้นชื่อเรื่องความหล่อและความฮอตเป็น อำดับ1ของโรงเรียน SSอีกด้วย แถมยังเป็นถึงลูกชายเพียงคนเดียวของเจ้าของ โรงเรียนSS อีกด้วย
และเขาก็เป็นผู้ชายที่แสนเกลียดแสนชังเธอกับแม่เธอยิ่งกว่าหนอนกิ้งเกือไส้เดือนเสียอีก
เพราะเธอกับแม่เธอ เข้ามาขออาศัยในบ้านเขายังไม่พอ แม่เธอยังมาเป็นเมียน้อยพ่อเขาอีกด้วย และอย่างนี้จะไม่ให้เขาเกลียดสองคนแม่ลูกนี้ได้ยังไง แค่ได้หายใจร่วมบ้านกันเขาก็ขยะแขยงเต็มทนแล้ว!
เขาจึงหาสารพัดวิธี มากลั่นแกล้งเธอตั้งแต่เด็กๆเพื่อความสะใจและให้เธอทนไม่ไหวออกจากบ้านเขาไป แต่พอเริ่มนานวันเข้า ความรู้สึกสะใจมันเริ่มแปรเปลี่ยน เป็นความรู้สึกบางอย่างเข้ามาแทนที่
.
.
พรึ่บ!
“ยัยกาฝาก กูบอกให้มึงรีดกางเกงในให้กูด้วยใช่ไหม ทำไมมึงซักมันอย่างเดียว!”
.
.
“ที่แท้มึงมันก็ร่านคxย เหมือนแม่มึงนั่นแหละ”
.
.
“เลือกเอามึงจะยอมเป็นเมียกูคนเดียว หรือจะยอมเป็นเมียพวกเพื่อนๆกู
แต่กูรับรองนะ ว่าถ้ามึงเลือกจะเป็นเมียพวกเพื่อนๆกู รูมึงได้แหกและบานมากกว่าเดิมแน่!”


มีนา:
อายุ 18ปี เธอผู้หญิงที่สวยน่ารัก และอ่อนหวานอ่อนโยนแถมยังซ่อนร่างกายอันแซ่บทรวงไว้ภายใต้เสื้อผ้าหม่นหมองแสนเก่าของเธอ และเธอก็จัดได้ว่าเป็นบุคคลที่โดนนินทาเยอะที่สุดในโรงเรียน เนื่องจากเธอโดนใส่ร้ายป้ายสีต่างๆนาๆจากเขา จึงทำให้เธอไม่มีเพื่อนคบและไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยด้วย
และเขา ก็เป็นผู้ชายไม่สิ!! ต้องบอกว่าเป็นคน คนเดียวที่เธอเกลียดที่สุดในชีวิต
และเธอก็ต้องสูญเสียพ่อไปจากโศกนาฏกรรมตั้งแต่เธอ 10ขวบ ที่พ่อของเธอฆ่าตัวตายเนื่องจากโดนคดโกงบริษัทและโดนฟ้องล้มละลาย ชีวิตของเธอและแม่ช่วงนั้นดิ่งลงเหวทุกวัน แม้บ้านยังไม่มีเป็นของตัวเอง และเราสองคนแม่ลูกก็ต้องเช่าห้องรูหนูเล็กๆอยู่กันสองคน
จนเหมือนมีฟ้าเข้าข้างเราสองคนแม่ลูก อยู่ดีๆเพื่อนสนิทพ่อก็มาปรากฏตัวและบอกว่าจะรับเราสองคนแบบลูกไปอยู่ด้วย ซึ่งท่านก็มีลูกชายคนหนึ่งซึ่งอายุเท่าฉัน
ตอนแรกฉันดีใจคิดว่าจะมีเพื่อนเล่น แต่ที่ไหนได้ เขาเอาแต่กลั่นแกล้งฉันสารพัด และทำท่าขยะแขยงฉันเหมือนฉันไม่ใช่คนอย่างไงอย่างนั้น
ฉันทำอะไรไม่ได้จึงต้องรับชะตากรรม ยอมให้เขากลั่นแกล้งมาโดยตลอดโดยที่ไม่สามารถขัดขืนหรือตอบโต้เขาได้ และเขายังโขกสับใช้งานฉันยิ่งกว่าทาสเสียอีก
สักวันหนึ่งเถอะ ถ้าฉันโตขึ้นและหางานทำได้ ฉันจะพาแม่ไปอยู่ที่อื่น และจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย
.
.
“คะคือ..ต้องรีดยันกางเกงในเลยหรอคะคุณโซ่”
.
.
“เออ ฉันมันร่านคxย แล้วทำไมคุณโซ่ถึงชอบมาทำตัวยุ่งวุ่นวายกับคนร่านๆแบบฉันด้วย ห๊ะ!”
.
.
“ฉันขอเลือกเป็นเมียพวกเขาดีกว่า ถ้าฉันไปเป็นเมียคุณโซ่ฉันยอมตายสักดีกว่า!”
.
.
.
(คุณชายปากเสียเอาแต่ใจ X สาวใช้ที่ทนทานได้ทุกสิ่งทุกอย่าง)
.
.
(บ้างครั้งคนเรามันก็ต้องทนเจ็บ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่คนเราทนไม่ไหว เมื่อนั้นต่อให้มีช้างมาลากมาฉุด เราก็จะไม่ยอมกลับไปเจ็บอีก ฉันก็เช่นกัน!)
.
.
(ได้โปรดสนใจแค่ฉันคนเดียวได้ไหม อย่าสนใจใครนอกจากฉันได้รึป่าว!? เพราะฉันไม่ชอบเลย!!)
Guest
