Only Y(o)u ท้าร้ายให้ได้รัก
“หยาบ งานหยาบแล้วไอ้ยู” ไอ้ภาม ไอ้คนพูดน้อยประจำกลุ่มว่าขึ้นหลังจากที่ผมเล่าวีรกรรมในคืนนั้นจบ
“ถ้าเรื่องนี้ถึงหูพี่จอม ไม่ใช่จะซวยแค่มึงนะ ได้ซวยกันทั้งรุ่นแน่ ไปเล่นแฟนเขาซะทุกซอกทุกมุมขนาดนั้น ถามจริง นี่มึงคิดไว้รึยัง ว่าจะเอายังไงต่อ ถ้าผู้หญิงคนนั้นเอาเรื่องไปบอกพี่จอมขึ้นมา ได้คอขาดกันหมดนี่แหละ” แล้วเนี่ย ก็ไอ้คีย์ ไอ้มนุษย์อารมณ์ดีที่บางทีก็...ตีตนไปก่อนไข้
ฟังคำพูดของมันแล้ว ผมก็แค่ยักไหล่ชิลๆ ให้ “จะไปยากอะไร ก็แค่จับมานอนตบตูดข้างๆ สักคืน แค่เนี้ย...ยายนั่นก็เป็นลูกไก่ในกำมือกูแล้ว”
“พี่จอมชัย...เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าฉัน ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเราสองคนเรียกว่าสนิทกันได้ไหม แต่ดูเหมือนว่าฉันจะมีไลน์เขาเหมือนกันนะ เอ...อยู่ไหนน้า...า” ฉันลากเสียงยาว ก่อนจะกดมุมปากเพื่อยั่วโมโหตานั่น แกล้งลากนิ้วผ่านหน้าจอมือถือเบาๆ “ทักไปหาให้หายคิดถึงหน่อยน่าจะดี ว่าแต่...จะชวนพี่จอมคุยเรื่องอะไรดี นายอยากช่วยฉันคิดไหม...ยู”
หึ! คิดจะแอ้มฉันเพื่อปิดปากเหรอ รู้จักซูหมิงน้อยไปซะแล้ว!!