"ดูแล และ อดทน... "

เคะ : ลูกอม อายุ 17 เด็กที่ถูกคริสเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่อายุ 15 ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เนื่องจากแผลฝังใจจากเหตุการณ์คนในบ้านตัวเอง

เมะ : คริส อายุ 28 นักธุรกิจพันล้าน เก็บลูกอมมาเลี้ยง ดูแลลูกอมเป็นอย่างดี เคร่งขรึม สุขุม หน้านิ่ง แต่ในใจนั้นรักลูกอมมาก ชอบให้ลูกอมเรียกตัวเองว่า "ปะป๊า"

ก๊อกก๊อกก๊อก

เคะ : ปะป๊าฮะ… ลูกอมนอนไม่หลับ… ฮึก… //เดินเข้ามาในห้องทำงานของร่างสูงดั่งเช่นทุกคืน

เมะ : หืม? ฮ่า ลูกอมเป็นอะไรหรือเปล่าครับ? //ร่างสูงรีบเดินเข้าไปหาร่างบางก่อนจะอุ้มขึ้นมาด้วยแขนเพียงข้างเดียว มืออีกข้างก็ลูบหัวอีกฝ่ายไปด้วย

เคะ : ลูกอมกินยาแล้วนะฮะ แต่มันนอนไม่หลับเลย... //กอดคออีกฝ่ายแล้วเอาหน้าซุกหัวไหล่

เมะ : อ่า... งั้นเดีี๋ยวปะป๊าอุ่นนมร้อนๆให้นะครับ แล้วเราจะได้นอนกัน//ก้มลงดมกลิ่นหอมจากเส้นผมอีกฝ่าย

เคะ : ฮะ... //กอดคอแน่นขึ้น

เวลา 03:10 น.

หลังจากที่ร่างบางได้ดื่มนมอุ่นๆคริสก็พาลูกอมขึ้นมานอนบนห้องทันที ตั้งแต่ที่รับเลี้ยงลูกอมคริสไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยเลยสักครั้ง คอยดูแลเอาใจใส่ทุกรรายละเอียดของร่างบางเป็นอย่างดี

เคะ : ปะป๊าฮะ.. กล่อมลูกอมหน่อย... //สายตาเคลิ้มๆเหมือนจะหลับให้ได้ แต่มือก็ยังคงเกาะแขนคริสไม่ปล่อย

เมะ : ครับ ไม่ต้องกลัวนะ ปะป๊าอยู่ตรงนี้แล้วนะครับ จุ๊บ//ก้มลงจูบที่หน้าผากอีกคนเบาๆ

ผ่านไปสักพักร่างบางก็หลับไปแบบสนิท ส่วนคริสก็ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ตัวเองและร่างบางด้วย ทั้งสองนอนกอดกันตลอดทั้งคืน