มาเปิดเรื่องใหม่่อีกแล้วจร้าาา เรื่องนี้ไม่สั้นไม่ยาวมาก อยู่ที่ประมาณยี่สิบกว่าตอน ฝากติดตามให้อ่านกันด้วยคับ
บทนำ
ผมไม่อาจบอกได้ว่าผมเป็นคนเลวขนาดไหน แต่ผมไม่สน ชีวิตที่เป็นคนดีแต่ไม่มีใครเอา สู้เป็นคนเลวแต่ได้ทั้งตัวและเงินของเขาด้วยดีกว่าเยอะ เพราะงั้นอย่าเผลอละ จะโดนอ่อยให้คุณหลงผมจนโงหัวไม่ขึ้น
ชลนที หรือนที เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก สูง168 ซม. ผิวสีน้ำผึ้ง พ่อแม่เสียชีวิต ต้องมาอาศัยอยู่กับพี่สาวของแม่ ด้วยความอยากทำให้ตัวเองหลุดพ้นจากวังวนชีวิตแบบนี้ และใช้เงินเพื่อซื้อความสุข แม้ต้องแลกกับร่างกาย แต่จะเป็นไรถ้ามันจะทำให้เราได้เจอสิ่งที่ดีกว่าวันนี้
อินทัช ครูหนุ่มหน้าตาดี อายุ 33 ปี แต่งงานกับแฟนสาวที่เป็นลูกเจ้าของสวนผลไม้ อินทัชเป็นครูที่ปรึกษาของนที จึงรับรู้ปัญหาของลูกศิษย์ และหาทางช่วยให้ได้ทุนไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยมีชื่อเสียง รวมถึงคอยสนับสนุนเรื่องอื่นๆด้วย แลกกับเซ็กส์บ้าง
ไอศวร พี่ชายข้างห้อง อายุ 30 ปี เป็นคนใจดี เอ็นดูนทีตั้งแต่แรกเห็น
ปรีติ อาจารย์คณะวิศวกรรมฯ อายุ 32 ปี ชอบนที เพราะเป็นเด็กน่ารัก และตั้งใจเรียน รวมถึงเอาใจเก่ง แต่รู้กาลเทศะ
หิน หรือภูผา ไม่ค่อยพูด ไม่ชอบเอาใจใคร เป็นลูกชายคนเดียว แต่ไม่สนิทกับพ่อแม่ เพราะต้องอยู่กับตายายตั้งแต่เด็ก หินเป็นเพื่อนสนิทของนที คอยดูแล เอาใจใส่นทีมากเกินเพื่อน แต่ทั้งสองคนก็ยังคงสถานะไว้แค่เพื่อน
นิว เพื่อนสนิทของหินตั้งแต่มัธยม ลูกชายของผู้มีอิทธิพลของจังหวัดหนึ่ง เป็นคนไม่ค่อยพูด หน้านิ่ง รักเพื่อน
เอก และโท เป็นฝาแฝดเพื่อนกลุ่มเดียวกันของนที หน้าตาคล้ายกันมาก ชอบอะไรเหมือนๆกัน พูดมาก ขี้เล่น จริงใจ
มนตรี เพื่อนในกลุ่มของนที ทายาทเจ้าของผับและร้านเหล้าในหลายจังหวัด รวมถึงร้านเหล้าล้นแก้ว ที่เป็นร้านประจำของกลุ่มเพื่อน มนตรีเป็นคนพูดเก่ง เอาใจเก่ง แต่จริงจัง เพราะต้องดูแลร้านเหล้าตั้งแต่เด็ก
เรื่องนี้ก็จะดราม่านิดๆ นิดเดียวจริงๆ นายเอกก็จะแรดเงียบ แต่ไม่ร้ายหรอก คุณเขาจะใสๆ(??) แต่ที่สำคัญคือมีnc เยอะอีกเรื่องหนึ่ง ฝากติดตามอ่านกันด้วยนะคร้าบบบบ
ขออนุญาตนักอ่านทุกท่านนะครับ จะขอติดเหรียญของพี่หินกับน้ำ เพราะลงจนจบแล้ว ไม่สะดวกใช้เหรียญรอใช้กุญแจได้จ้า ถือว่าช่วยอุดหนุนลูกนกตาดำๆที่ต้องหาหนอนไปป้อนลูกสาวตัวน้อยด้วยจ้า แต่ของพี่เต้กับน้องต้น จะยังไม่ติดจนกว่าจะลงจบ
ภาคพี่เต้กับน้องต้น ต่อในเรื่องนี้เลยนะครับ ขอให้อ่านอย่างสนุกสนานนะทุกคน
ชี้แจง กรุณาอ่านเถอะนะ
นิยายก็คือนิยาย มันเป็นจินตนาการของคนแต่ง ที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อให้คนอ่านรับรู้สิ่งที่คิด
แต่ใช่ว่าทุกคนจะเข้าใจและชอบใจ อันนี้คนแต่งเข้าใจ
จึงรู้สึกรักและขอบคุณมากมายกับคนอ่านทุกคน
แต่ได้โปรดถ้าไม่ชอบอย่าอ่านต่อ และอย่าคอมเม้นรุนแรงใส่กันเลย
คนแต่งใจบางอ่ะ