“เห้ย!!!”
ผมมองตามมือเพื่อนที่ชี้ไปที่มัน
“เออ เบาๆมึง”
“มึงชอบ ไอ้เหี้ยนั่นอะนะ!?”
“เออดิ โคตรหล่อ คนอะไร@-):@/฿฿::&&/@-@“
อืมมมมมม ... แม่งหล่อจริงวะ แต่หล่อสู้ผมไม่ได้ซักนิด ผมไม่ได้หลงตัวเองนะ พูดจริงล้วนๆ
ครับผม แนะนำตัวหน่อย
=br=
ผม พอร์ช
อายุ 19 หน้าตาหล่อมาก ผมสีดำสนิท ตาสีดำสนิท สูง185 น้ำหนัก68 หน้าตาผมค่อนข้างจะหล่อคมๆหน่อย นอกจากรูปหล่อแล้ว บ้านยังโคตรรวยด้วยครับผม! คนอะไร๊ เพอร์เฟคเชียว
.
=br=
และเพื่อนผมที่โคตรน่าเบื่อ
=br=
ทาย
สันดารปากหมา ตัวอ้วนชิบหาย แต่ชอบมองว่าตัวเองน่ารัก
หน้าแม่งไม่ถึงกับปลวกแต่ไม่ดีอะ ไม่ดีเลย นอกจากผิวขาวๆของมันแล้วผมหล่อกว่าอย่างชัดเจนเลย หึ
=br=
และคนที่มันชี้ไปว่ามันชอบ
.
=br=
เคน
โคตรรรร จิ๊กโก๋เลย แต่ผมสะดุดตาเรื่องไหล่กับส่วนสูงจริง
ผิวขาวตาตี่ สูงน่าจะ190ได้มั้ง น้ำหนักผอมไปหน่อยแต่จัดว่าหุ่นดีอยู่ แต่ไหลนี่ผู้ชายทั้งโลกคงอิจฉา ไหล่โคตรกว้าง แม่งขนาดเดินท่าเดินยังดูโคตรอันตพาลเลยครับผม เพื่อนผมมันชอบได้ไงวะเนี่ยยยยย
=br=
“มึง มันเดินมาแล้ว นิ่งๆๆไว้นะ อย่าไปพูดไรนะโว้ย ” ทายบอกผม
“เออ กูไม่รู้จักมันหรอก จะไปพูดไรล่ะ”
“เผื่อมึงจะตะโกนไงไอ้ควาย” เอ้า ไอ้ชิบหาย มึงมองกูเป็นคนยังไงวะ
“เออกูจะนั่งเงียบๆเลย พอใจมึงยัง ”
“ดีมาก”
.
และหลังจากนั้นทุกๆวัน ทุกครั้งที่เคนเดินผ่าน ทายก็จะชี้ให้ผมดูตลอด จนจากครั้งแรกๆก็จำมันไม่ได้หรอกครับ ชี้ไปชี้มาเลยจำได้เฉยเลย แต่เรื่องราวมันก็มีแค่นั้นแหละครับ...
แค่นั้นซะที่ไหนล่ะ!!!!
=br=
=br=
=br=
“อื๊อออ... อ๊าาส์ ไอสัส! เจ็บ ... อื๊ิอ”
“อ๊าส์ อ๊าส์ อย่าตอด ผ่อนคลายหน่อย”
มึงไม่ใช่กู ก็พูดง่ายสิวะ!!! ไอ้เคนนนนนน
Guest
