วิวาห์ไร้รัก
>>ติดอันดับหนึ่งในหมวดชีวิต/ดราม่า<<
ศราวิน
เขาจะไม่มีวันรักผู้หญิงที่ขายศักดิ์ศรีของตัวเองเพื่อเงิน
ณิชานันท์
ผู้หญิงที่ยอมเเต่งงานเพื่อครอบครัว
เเต่เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกให้พบเจอกับ ผู้ชายใจร้ายอย่างเขา
บทนำ
งานวิวาห์ของสองครอบครัวใหญ่จัดขึ้นอย่างกระทันหัน เป็นงานมงคลเล็กๆที่จัดท่ามกลางคนในครอบครัว
เเต่มีพิธีรีตรองมากมายตามประเพณีไทย
การเเต่งงานครั้งนี้สำหรับเขามันคือการบังคับจากคนในครอบครัว นับว่าเป็นเรื่องที่บ้าที่สุดในชีวิต เขามีคนที่รักอยู่เเล้ว
สำหรับผู้หญิงที่พ่อถวายพานมาให้ เขาจะไม่มีวันเเตะต้องเเม้เเต่ปลายเล็บ! เกลียดจริงๆผู้หญิงที่ขายศักดิ์ศรีเเลกกับความสุขสบาย
งานดำเนินมาถึงขั้นสุดท้ายที่ต้องส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ ให้คำอวยพรในชีวิตคู่ ก่อนจะปล่อยให้ทั้งคู่อยู่ในห้องลำพังกันสองคน กว่าจะจบงานก็ทำเอาเหงื่อตก
..สำหรับเธอมันไม่มีความสุขเลยสักนิดกับการที่ต้องขายศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อปกป้องครอบครัวที่จะล้มละลาย
เเต่จะทำไงได้ชีวิตเธอ ครอบครัวเกิดขัดสนทางธุระกิจจนต้องเเต่งงานเพื่อชดใช้หนี้ที่ยืมจากครอบครัวเขา
..บรรยากาศในห้องตกอยู่ในความเงียบ ทั้งสองฝ่ายดูอึดอัดไม่น้อย เป็นศราวินเองที่ทนความเงียบไม่ไหวทำลายบรรยากาศนั้นด้วยการหันมาต่อว่าร่างบางในชุดไทยสง่าเเม้มันจะดูสวยเเพงเเต่เขาก็ไม่ได้สนใจมัน
“จำไว้นะ ณิชานันท์ เธอไม่มีสิทธิ์ในตัวฉันถึงเเม้เราจะเเต่งงานจดทะเบียนกันก็ตาม ..เธอห้ามมายุ่งวุ่นวายในชีวิตของฉันเด็ดขาด. ฉันยังคงรักปรียาดาเหมือนเดิม!”ศราวินกดเเรงลงบนเเขนเรียวจนเธอนิ้วหน้าด้วยความเจ็บ ต่อให้ฟ้าเปลี่ยนเป็นสีชมพูเขาก็ไม่มีวันรักผู้หญิงคนนี้ลง!
“คุณก็เช่นกันไม่มีสิทธิ์เเตะต้องตัวฉัน เราต่างคนต่างอยู่ การเเต่งงานก็เป็นเเต่เรื่องจอมปลอมเเค่นั้น คุณอยากกลับไปใช้ชีวิตกับแฟนตามใจคุณเลยค่ะฉันไม่ห้าม”
ศราวินได้ยินก็โมโหในความร้ายกาจของเธอ หวังเงินครอบครัวเขาเเต่ไม่ยอมเสียผลประโยชน์ของตัวเอง เห็นแก่ตัวสิ้นดี! เเต่ก็ใช่ว่าเขาอยากจะเเตะเนื้อต้องตัวผู้หญิงไร้ค่าคนนี้หรอก “ไม่ใช่คุณคนเดียวที่ต้องทนกับเรื่องบ้าๆนี้ ฉันก็ไม่ต่างไปจากคุณหรอก”
“ฉันไม่อยากจะจับตัวเธอเลยด้วยซ้ำ
ผู้หญิงที่ขายศักดิ์ศรีเพราะเงินไม่มีค่าพอรู้ไว้ซ่ะ!”ร่างบางถูกเหวี่ยงเซเกือบล้มเเต่ยังคงทรงตัวได้อยู่ เธอได้เเต่มองตามเจ้าบ่าวทางกฎหมาย ความกรุ่นโกรธเเล่นขึ้นเป็นริ้วๆได้เเต่เม้มริมฝากปากกักกั้นอารมณ์ไว้ ไม่ใช่เขาคนเดียวหรอกที่ต้องอึดอัดใจเธอก็ไม่ต่างไปจากเขาหรอก ที่ต้องอยู่ทนให้เขาสับโขก เป็นตัวประหลาด ยอมขายศักดิ์ศรีเพื่อเงินตั้งเเต่จรดปากกาเซ็นชื่อลงไปในวันนั้น มันทรมานเเค่ไหนกว่าจะครบตามสัญญาหนึ่งปี! ชีวิตเธอถึงจะเป็นอิสสระเสียที
…ค่ำคืนของการเข้าหอ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากความเงียบ ความเหงา เเละความหมางเมินของทั้งสองฝ่ายที่ไม่มีเเม้เเต่ห่างตาเเลกัน ดวงตากลมโตลืมตาค้างโพล่งท่ามกลางความมืดมิดอยู่เพียงลำพังบนเตียงกว้าง
...เธอควรจะดีใจหรือเสียใจดีกันเเน่ล่ะ…
ฝากนิยายเรื่องใหม่เเละเรื่องเเรกของไรท์ด้วยนะคะ>< ลงให้อ่านกันฟรีไม่ดองไม่หาย
อัพครบ100% ฝากติดตามผลงานให้กำลังใจกันด้วย
:ทานตะวัน/จันทร์ราตรี
>>>><<<<