ศึกเสนห่า ยักษา
ความชั่วร้ายจะถูกกำราบด้วยคุณงามความดี เส้นทางที่ท่านกำลังเดินอยู่จะถึงคราวเปลี่ยนแปลง
เมื่อท้องทุ่งทุกแคว้นภายใต้อาณัติเปลี่ยนสีเป็นสีทอง ท้องนภากาศนวลใย ฝูงปักษาร้องรำอย่างรื่นเริง ครานั้น อำนาจของท่านจะถึงคราวเสื่อมสิ้นพยศ ทุกผืนพสุธาจะมีแต่ความสุขล้น...
กล่าวไว้ว่าหินที่ถูกชโลมด้วยสายชลาลัยยังมีวันกร่อย
แล้วเหตุใดดวงหฤทัยในแผงอุราจึงจะไม่มีวันยอมโอนอ่อนต่อพ่อยอดดวงแก้ว
++++++++++++++++++++++++++
เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากเพลงตัวร้ายที่รักเธอ พอดีนั่งฟังวนไปเรื่อยๆก็ได้ความคิดขึ้นมา
เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องที่ไรท์จะแต่งให้จบต่อจาก "So Bad ทาสรักเจ้านายสายs."
เรื่องนี้เป็นชายรักชายแนวแฟนตาซีไทยโบราณ ว่าด้วยแฟนตาซีย่อมไร้กฎเกณฑ์ใดๆ
ซึ่งไรท์กริซจะเป็นคนตั้งกฎเกณฑ์ขึ้นมาใหม่เอง แต่งจีนโบราณ กับแฟนตาซีของอังกฤษมาแล้ว
ไรท์เลยอยากทำให้มันครบๆไปเลย มันก็ดูเหมือนจะท้าทายดี คำศัพท์ที่ต้องใช้มันก็พอทำความเข้าใจยากอยู่พอควร
เนื้อเรื่องมันก็จะประมาณ "ถึงกูจะร้ายแต่ก็รัก" น่านล่ะ ฝากติดตามด้วยนะคะ