13:00น.
"อีเอ.."เสียงกระซิบเบาๆจากอีแนท"ตื่นอาจารย์มา"
"มาแล้วอ่อ นอนต่ออีกนิดได้มั้ยอ่า"ฉันถามเสียงงัวเงีย เพิ่งนอนไปไม่ถึงห้านาทีเอง
"อยากจะนอนมากวันหลังมึงไม่ต้องมาเรียนเลยนะ"แนทตอบ
"มึงต้องเข้าใจกูด้วยว่ากูนอนดึก ภาระสำคัญเยอะ"ฉันบ่นออกไป
"อ้อ...อ่านนิยายหวีดดารานี่ภาระหนักเลยเนอะ"อีแนทมองบน
"เอ่อน่า.."ฉันตัดบทเอาหนังสือใต้โต๊ะมาวาง
15.00น.หลังเลิกเรียน
"เออ..มึงวันนี้วันเกิดมึงไปฉลองกันป้ะ"อีแนทถามขึ้น
"เออไปๆ"ฉันตอบ
"ไปด้วยๆ"เพื่อนๆที่กำลังเก็บสมุดอยู่หันมาให้ความสนใจ
"ร้านเดิมข้างโรงเรียนล่ะกันเนาะ"จีนบอก
ณ ร้านลุงช่ำ
"เอาเหมือนกันทุกคนน่ะเว้ยจะได้เร็ว"ฉันบอกออกไปเพราะว่าลุงแกทำโครตช้าสั่งเที่ยงได้บ่าย
ฉันสั่งก๋วยเตี๋ยวไปสิบชามนับเวลารอครึ่งชั่วโมงระหว่างนี้ก็ต่างก้มเล่นมือถือ
"มึง..กูเลิกกับอาร์ทแล้ววะ"มัดหมี่พูดขึ้นพร้อมทำหน้าเศร้าๆ
"เออ กูก็เหมือนกัน"แบมบี้พูด
"เฮ้อ..กูกับไอ้ตั้มก็ทะเลาะกันอีกแล้ววะ"นุชพูดพลางพิมพ์บางอย่างในโทรศัพท์ ขอเดาว่าเป็นผัวมัน
"พวกมึงทุกคนหยุดเลยน่ะ วันนี้วันเกิดกูไม่อยากได้ยินเรื่องผู้ของพวกมึงกูปวดหัว"ฉันพูดออกไป แต่มีใครสน
"มึงอ่ะ ไม่เคยมีผู้เป็นของตัวเองไม่รู้หรอกว่ารู้สึกไง"แบมบี้พูดว่า
"ใช่อีแบม อีเอมึงก็ไม่ได้ขี้เหร่ เรียนก็พอใช้ได้ ทำไมถึงไม่มีว่ะ"นุชถามขึ้น
"เออใช่ๆ"แล้วพวกมันก็เริ่มสุ่มหัวกันถามถึงความผิดพลาดที่ฉันไม่มีแฟน
"กูไม่อยากมีเองเว้ย"ฉันพูดเสียงดัง
"โกหก!!"พวกมันพูดพร้อมกัน
"กูไม่ได้โกหก"ฉันว่าเสียงแข็ง
"เออๆพอๆพวกมึงก็น่า..วันนี้วันเกิดอีเอมันเชื่อๆมันไปเหอะ"แนทพูดห้ามศึก
"โน่นก๋วยเตี๋ยวมาแล้วเก็บมือถือพวกมึงเดี่ยวโดนลุงแกบ่นอีก"ดรีมที่นั่งฟังพวกนี้เถียงกันพูดขึ้น
17.00น
กินก๋วยเตี๋ยวและเมาท์สัพเพเหระ แต่ประเด็นส่วยใหญ่ในวันนี้ก็มักจะเป็นหัวข้อเกี่ยวกับแฟนมึงแฟนกู
ทำเอาปวดหัว ถึงเวลากลับบ้านต่างคนต่างแยกย้าย
เมื่อมาถึงบ้านก็เห็พ่อกับแม่นั่งดูทีวี
"พ่อแม่หวัดดี"
"เอแม่ทำกับข้าวไว้แล้วอยู่ในครัว"แม่บอก
"เอเดี่ยวมาช่วยพ่อพิมพ์เอกสารหน่อยนะ"พ่อพูด
"ค่ะ เดี่ยวเรียกหนูละกัน"
ฉันขึ้นบันได้ไปยังชั้นสองที่เป็นส่วนของห้องนอน
พอเปิดประตูก็ต้องยิ้มแฉ่งเมื่อเห็นนาฬิกาที่อยากได้อยู่บนที่นอน ของขวัญเล็กๆจากพ่อกับแม่ ถึงแม้ว่าเราไม่เคยที่จะแสดงความรักให้ใครเห็นแต่ฉันก็รู้ว่าท่านรักฉันมากแค่ไหน ขอบคุณนะคะที่ให้หนูได้เกิดมาเป็นเอ
Guest
