Don't Look at เมียกู!!
[ภาค พยัคฆ์สาคร]
-คำเตือน!!-
1.เรื่องนี้เป็นเคะท้องได้ ถ้าอยากได้อรรถรสในการอ่านต้องลบความจริงออกไปให้หม๊ดดด
2.เนื้อหามีคำที่หยาบคายต่อจิตใจผู้อ่านนิ๊ดๆ
3.ถ้าพร้อมเเล้ว...ลุยโลดดดดดดดด!!
เรื่องย่อ...
เมื่อชีวิตของชายหนุ่มที่เคยใช้ชีวิตมาอย่างสุขสบายเเละเรียบง่าย เเต่อยู่ดีๆก็ถูกคนรักที่คบกันมาหลายปีบอกเลิกซะงั้น!?
เเต่ในเวลาเดียวกันก็ถูกพ่อเเม่ไล่ออกจากบ้านอีก!! 'จูง พลลภัตม์'ที่(เคย)มีชีวิตที่ดี ด้วยความที่ทุกอย่างเคยเป็นไปด้วยความเรียบง่าย เเต่ตอนนี้มันกลับปั่นป่วนเเละเละเทะ!?
จากชีวิตคนที่กินดีอยู่ดี กับต้องมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองในหอพักราคาถูกๆ เเต่ความซวยที่ยังไม่หมดเเค่นั้น!!?
ดันมาให้เกิดเหตุการณ์ประหลาดๆขึ้นเเละได้มาพบเจอกับคนข้างห้องโรคจิต(?)อย่าง'กัน กันตพิชญ์'
ชีวิตของจูงคนนี้จะเป็นยังไงต่อในเมื่อ'เขาข้างห้อง'ชอบมาทำให้มีอารมณ์ขึ้นตลอด!! เเถมยังมาช่วยให้สงบลงอีกตลอดอย่างนี้น่ะ!!?
"น้องจูงงงงงง เปิดประตูให้พี่หน่อยสิคร้าบบบบบ"
"ไอ้พี่กัน พี่เมามาอีกเเล้วใช่มั๊ย!!? ไม่ต้องมาเคาะห้องผมเลยนะ!!"
"..."
"พี่...พี่กัน เป็นอะไรป่าว หนักหรอ?"
"อื้อ...หนักมาก อื้ม จูง อ่าา!...ไม่ไหวเเล้ว เเม่งมันโคตรหนักเลย ออกมาช่วยกูหน่อยดิ"
"..."
"อื้มม...จูงงงง จูงจ๋าาา"
"อะ...ไอ้พี่บ้า ไอ้คนโรคจิตเอ่ยยยยยย"
++++++++++++++
~พูดคุยกับนักเขียน~
สวัสดีฮับผม…เรื่องนี้เป็นที่สองของเก๋าเเล้วน๊าาา พยายามพัฒนาฝีมือมากเวอร์! ถ้ามีผิดพลาดประการใดก็กราบขอโทษมานะที่นี่ ถ้าใครชอบเเนวเคะท้องได้ ขอให้สนุกกับเรื่องนี้นะคะ•^•
-ไรต์เป็นคนต้องการให้เมนต์เอามากๆ เเต่ขอเเบบไม่บั่นทอนกำลังใจนะงับ
-สามารถติชมได้เลยเเต่ไม่เเรงนะ5555 เป็นคนจิตใจบอบบาง
-ขอฝากเรื่องของป๋ากันกับน้องจูงไว้ในอ้อมอกทุกคนด้วยนะคะ กระซิกๆ><
#ป๋ากันน้องจูง
#กินเด็กตกกระป๋อง
#ป๋ารั่วๆก็ผัวน้องนั้นเเหละ