กรงลวงซ่อนรัก
เขียนโดย
พรมัน
“เขาให้พ่อหาเงินมาใช้หนี้ภายในสองเดือน”
“สองเดือนเองเหรอครับ เงินตั้งสิบล้านเลยนะพ่อ”
เสียงใสติดขุ่นเคืองโวยวายขึ้นมา
ใจดำชะมัด พวกคนรวย
“แล้วก็มีอีกวิธีหนึ่ง ที่เขาเสนอมาให้พ่อ”
“วิธีอะไรเหรอครับ”
ข้าวถามด้วยความร้อนรน และอยากรู้
“ส่งข้าว ลูกชายของพ่อไปทำงานที่โรงแรมเกร็ทเลิฟสาขาใหญ่ที่อเมริกา”
“หา”
ข้าวอุทานออกมาเมื่อได้ยิน
“ถ้าข้าวไม่อยากไปก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวพ่อหาวิธีเอาเงินไปคืนเจ้านายเองก็ได้”
คนฟัง
ชะงักกึก
นั่งนิ่งใช้ความคิด
เพราะเขาเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด เขาควรต้องผิดชอบหนี้ก้อนนี้เอง
ไม่ใช่โยนไปให้พ่อรับผิดชอบเพียงคนเดียว
เมื่อตัดสินใจแน่วแน่แล้ว เขาสบตามองพ่อด้วยสายตาเด็ดเดี่ยว
“ข้าวจะไปทำงานใช้หนี้ก้อนนี้เองครับ ข้าวจะไปอเมริกาครับ”
...........................
“แก้มข้าวนุ่มๆ หอมยั่วยวนพี่มากเลยครับ”
“อย่าทำแบบนี้กับข้าวนะครับ อย่าทำ”
“ทำไมจะทำไม่ได้ละครับ อย่าลืมสิ ว่าข้าวไม่มีสิทธิ์ขัดขืนความต้องการของพี่ ถ้าพี่ต้องการ ข้าวต้องยอมพี่เท่านั้น เพราะว่าข้าวเป็นลูกหนี้ของพี่ ส่วนพี่เป็นเจ้าหนี้ เจ้าหนี้มีสิทธิ์ทำอะไรกับลูกหนี้ก็ได้ พูดเข้าใจง่ายๆ พี่จะทำยังไงกับข้าวก็ได้ ถ้าพี่ต้องการ ข้าวไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธพี่ ข้าวไม่มีสิทธิ์ขัดใจพี่”
“อย่าข่มเหงข้าวด้วยวิธีนี้ อย่า”
“คิดว่าตอนนี้ข้าวมีแรงขัดขืนพี่ได้หรือครับ พี่รู้ว่าข้าวต้องการพี่ จนตัวสั่นแล้วล่ะครับ พี่จะทำให้ข้าวสบายตัวเองครับ รับรองบทรักของพี่เร่าร้อนไม่เป็นสองเกินใคร”
“ไม่ อย่านะคนเลว ปล่อยข้าว ปล่อย”
“ด่าไปเลยครับ อยากด่าก็ด่าไป เพราะต่อจากนี้ต่อไป ข้าวจะเป็นฝ่ายรองรับอารมณ์ของพี่ จนกว่าพี่จะพอใจ และเบื่อข้าวไปเอง”
“ไอ้คนใจร้าย ปล่อยนะ ข้าวไม่มีวันเป็นทาสรองรับอารมณ์พี่หนึ่งเด็ดขาด ข้าวไม่ยอม ได้ยินไหมข้าวไม่ยอม”
ข้าวตวาดเสียงสั่นพร่า พยายามดิ้นรนออกจากอ้อมกอดของหนึ่ง
“อย่าดื้อครับ ข้าวไม่มีวันหนีเงื้อมมือพี่ไปได้หรอกครับ พี่ไม่สนว่าเมื่อก่อนข้าวจะเคยทำหน้าที่สามีให้ใคร แต่ต่อไปนี้ข้าวจะต้องเป็นเมียพี่คนเดียวเท่านั้น”
.............................................
“ร้องไห้เสียใจพอรู้ยัง ข้าวลืมตัวไปหรือเปล่าว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร ช่วยเจียมเนื้อเจียมตัวดูเงาหัวตัวเองด้วย ว่าตนเองเป็นใคร อยู่สถานะอะไร”
หนึ่งเพ่งดูหน้าข้าวนิ่งๆ
ด้วยแววตาเกรี้ยวโกรธไม่น้อย
“ข้าวเป็นลูกหนี้ และพ่วงตำแหน่งทาสรองรับอารมณ์ของพี่ ครั้งนี้พี่จะให้อภัยที่ข้าวด่าพี่ว่าเป็นคนเลว ต่อไปนี้ถ้าพี่ได้ยินอีก พี่จะลงโทษให้ถึงตาย ไม่มีโอกาสได้กลับไปเห็นหน้าพ่อข้าวอีกชั่วชีวิต”
“...”
“ห้ามขัดคำสั่งพี่อีก หน้าที่ของข้าวคือฟังคำสั่งพี่เท่านั้น”
“...”
“พี่ลืมบอกความจริงอีกข้อหนึ่งไป ถ้าข้าวอยากออกจากชีวิตพี่มากละก็
ออกได้ครับ ออกได้แค่วิญญาณเท่านั้น จำเอาไว้ด้วย”
ข้าว ชายหนุ่มน่ารักน่าทะนุถนอม ใบหน้าออกไปทางหวานๆ เหมือนผู้หญิง ถูกเจ้าสาวหอบสินสอดหนีไปตั้งแต่คืนแรกที่เข้าหอ ทำให้เขาต้องชดใช้หนี้สิบล้าน ที่พ่อหยิบยืมมาจากเจ้านายหนุ่ม เพื่อใช้ในงานแต่งงานของเขา
หนึ่งปฐพี อัครบวร ชื่อเล่น หนึ่ง
ชายหนุ่มหล่อคมเข้มขั้นเทพ รูปร่างสูงใหญ่ลำสัน ผิวขาว ผม
รองทรงกลางเปิดข้าง
ดีกรี
ประธานกรรมการ เจ้าของโรงแรมเกร็ทเลิฟสุดหรู
มูลค่าหลายหมื่นล้าน อายุ 28 ปี เจ้าหนี้โหดของข้าว
“ถ่างขาให้พี่ทำคนเดียว ไม่มีสิทธิ์ไปถ่างขาให้ใครคนอื่นทำ เพราะว่าพี่ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร เพราะมันขยะแขยง แต่ถ้าข้าวไปถ่างขาให้คนอื่นทำโดยไม่ใช่พี่ละก็ พี่จะฆ่าทิ้งทันทีแล้วส่งศพอีตัวสกปรกไปเผาทำลาย ไม่ให้พ่อของข้าวได้เห็นศพลูกชายเป็นครั้งสุดท้าย”
Guest
