ไรท์พึ่งแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก มีข้อผิดพลาดอะไร ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
=br=
เรื่องนี้ไรท์ยังไม่ใส่รูปอิมเมจนะคะ
เขาผู้เป็นเจ้าหนี้ของพ่อเธอ
ส่วนเธอต้องชดใช้ในสิ่งที่ไม่ได้ก่อ
“คุณปล่อยฉันไปเถอะนะฉันไหว้ล่ะ”
“หึ ปล่อยงั้นหรอ ได้”
คิณ ภาคิณ อัครเตชากุล
นักธุรกิจและมาเฟียหนุ่มที่เป็นที่รู้จักกันดีในด้านขาวและดำ เขาสุขุม เย็นชาและน่าเกรงขาม มีผู้หญิงมากมายเข้าหาเขาซึ่งเขาก็น้อมรับไว้ ผู้หญิงมันก็เห็นแก่เงินเหมือนกันหมด ผู้หญิงพวกนี้ก็แค่ที่ระบายอารมณ์ความใคร่ของเขาเท่านั้น
มีน มินตรา เตตะติรา
ผู้หญิงอ่อนหวาน เรียบร้อย ไม่ทันคนและอ่อนต่อโลก แม่ของเธอเสียตั้งแต่เธอยังเด็ก พ่อของเธอก็แต่งงานใหม่และมีลูกสาวอีกคน ทำให้เธอไม่ได้รับความสนใจมากนัก จะมีแต่ก็ป้าอุ่นเท่านั้น ที่เป็นแม่บ้านตั้งแต่สมัยที่คุณแม่ของเธอยังอยู่และเข้าใจเธอดีที่สุด เธอถูกใช้ให้ต้องทำงานต่างๆ ภายในบ้าน เปรียบเสมือนคนใช้อีกคนเลยก็ว่าได้
เคน เด็กชาย ภัครคิรา เตตะติรา
หนุ่มน้อยผู้เย็นชา มีนิสัยเหมือนผู้เป็นพ่อ ทั้งยังฉลาดกว่าเด็กในวัยเดียวกัน เขารักแม่มาก ถึงเขาจะอยากรู้ว่าพ่อเป็นใคร แต่พอถามแม่ก็เห็นแม่เงียบไม่ตอบและน้ำตาซึมบางทีเขาก็เห็นแม่ชอบแอบไปร้องไห้คนเดียว เขาเลยเลือกที่จะไม่ถามมันอีก และคิดว่าเขาคงอยู่ถ้าไม่พ่อ ผู้ชายที่ทำให้แม่เขาต้องเสียน้ำตา
เขาเลยไม่คิดที่จะอยากรู้ว่าพ่อของเขาเป็นใครอีก และเขานี้แหละจะเป็นคนดูแลปกป้องแม่ของเขาเองเมื่อเขาโตขึ้น เขาจะไม่ยอมให้แม่เสียใจและลำบากเป็นอันขาด เนื่องจากแม่ต้องตื่นมาเปิดร้านทำขนมแต่เช้าตรู่ และยังต้องไปส่งเขาไปโรงเรียนอีก แล้วเขาก็ไม่อยากเห็นแม่ลำบากอีกแล้ว
Guest
