สูตรรักของสามอนิล
เขียนโดย
พรมัน
“ถ้าในสายตาพี่สองมองว่าผมเป็นแมงดา ผมอาจจะเป็นแมงดาจริงๆ อย่างที่พี่สองว่าจริงๆ ก็ได้ ผมรู้ว่าตอนนี้ผมไม่สามารถดูแลสามได้ดีอย่างที่พี่สองต้องการ แต่ผมต้องการขอแค่โอกาสให้ผมได้พิสูจน์ ว่าผมรักสามจริง และสามารถดูแลสามไปชั่วชีวิต”
สองยิ้มเยาะเย้ย
น้ำหน้าคนอย่างแกจะดูแลอะไรสามมันได้ ก็แค่ลมปากที่สวยหรูเท่านั้น อย่าคิดว่าจะหลอกคนอย่างสองธาราได้
“ได้ ฉันให้โอกาสแกได้พิสูจน์ตัวเอง โดยใช้ความฝันของสามเป็นเดิมพัน ถ้าแกสามารถทำความฝันของสามได้สำเร็จ ถ้าไม่สำเร็จอย่างที่เห่าออกมาละก็ แกจะต้องเลิกกับสาม ห้ามติดต่อกันอีก ส่วนสามต้องบินไปอเมริกาทันที”
สองจ้องหน้าวินนิ่งอย่างเหยียดหยาม น้ำหน้าแบบนี้จะทำอะไรได้
“ฉันไม่อยากให้สามว่าฉันว่าได้ว่ารังแกเด็ก ฉันมีที่อยู่แปลงหนึ่ง มีสิ่งก่อสร้างเก่าๆ อยู่ ไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไร ทำให้มันเป็นร้านอาหารให้ฉันเห็นหน่อย โดยต้องมีรายได้เดือนละห้าแสน และไม่ใช้เงินของสามสักบาท ต้องใช้เงินแกคนเดียวเท่านั้น”
“พี่สอง ข้อเสนอของพี่สองใจร้ายเกินไป วินเขาไม่มีเงินขนาดนั้น ไหนจะค่าตกแต่ง อะไรอีกมากมาย วินจะเอาเงินมาจากไหนกัน”
โหดร้ายจริงๆ
“นั่นมันก็เรื่องของแฟนแก ฉันไม่สน จำเอาไว้ด้วย ฉันต้องการเห็นร้านอาหารเสร็จสมบูรณ์ภายในกลางเดือนหน้า หวังว่าจะเสร็จตามที่ฉันต้องการ ถ้าไม่เสร็จละก็”
สองยิ้มโหด
“เลิกกับสามซะ เลิกตอนนี้ก็ยังไม่สายนะ ไอ้แมงดา”
สองถากถางออกมา พร้อมกับยิ้มเยาะ
สามกัดฟันแน่นร้องไห้ทันทีที่สองดูถูกคนรักของเขา
วินไม่ได้เป็นอย่างที่พี่สองคิดสักหน่อย วินไม่ใช่แมงดา
“ผมจะทำให้เห็นว่าแมงดาอย่างผม สามารถทำความฝันของสามสำเร็จตามที่พี่ต้องการหรือเปล่า”
วินประกาศก้อง
“ฉันจะรอดูน้ำหน้าละกัน ฉันจะส่งแผนที่ให้ทางไลน์ของสาม หวังว่าจะไม่ทำให้ฉันต้องผิดหวังนะ”
สามอนิล อัครบวร ชื่อเล่น สาม อายุ 22 ปี
“ความรักมันเกิดง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วไปเห็นสามตอนไหน วินถึงได้ตกหลุมรักสามละเนี่ย”
มันเกิดเร็วไปไหม ไอ้คำว่าความรัก เกิดเร็วจนเขาปรับตัวไม่ทัน และที่สำคัญ เขาไม่ได้ขุดหลุมให้ใครมาตกหลุมรักสักหน่อย
“การที่คนเราจะรักกันมันไม่มีเหตุผลหรอก มันอยู่ที่ความรู้สึกชอบและรัก ใช่หรือไม่ใช่ ความรักไม่มีคำว่าช้าหรือเร็ว บทจะใช่มันก็ใช่ นี่แหละที่เขาเรียกว่าความรัก”
“ยังไม่ตอบเลยว่าตกหลุมรักสามตอนไหน”
วินยิ้มอ่อนๆ ก่อนจะเอ่ยปากตอบ
“ตอนที่วินไปสมัครมาค่ายอาสา วินเห็นสามครั้งแรก วินก็ตกหลุมรักสามทันที รักแรกพบเลยล่ะ”
สามทำหน้าเป๋อเหลอ นิ่งอึ้งตะลึงงันในทันที
วิกรานต์ เจริญกาญจน์ ชื่อเล่น วิน อายุ 19 ปี
“วินเล็งสามเอาไว้แล้ว วินจะรุกฆาตเอาสามมาเป็นแฟนวินให้ได้ รวมถึงได้เบียดกันด้วย เตรียมนับวันรอได้เลย และช่วงที่วินตามจีบสามอยู่ ห้ามสามปันใจให้ใครเด็ดขาด ถ้าวินรู้ วินจับกดดื้อๆ แน่”
วินยกยิ้มที่มุมปากนิดๆ เมื่อพูดจบ
“อยากจูบกับวินบอกกันดีๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องรีบร้อนแบบนั้นเลย เมื่อกี้ไม่ได้เรียกว่าจูบ มันแค่แตะกันเบาๆ รอให้กลับจากวัดก่อน วินจะสอนให้แบบเร่าร้อนให้นะครับ”
“ถ้าในสายตาพี่สองมองว่าผมเป็นแมงดา ผมอาจจะเป็นแมงดาจริงๆ อย่างที่พี่สองว่าจริงๆ ก็ได้ ผมรู้ว่าตอนนี้ผมไม่สามารถดูแลสามได้ดีอย่างที่พี่สองต้องการ แต่ผมต้องการขอแค่โอกาสให้ผมได้พิสูจน์ ว่าผมรักสามจริง และสามารถดูแลสามไปชั่วชีวิต”
สนใจอ่านต่อในรูปแบบอีบุ๊ก MEB Market กดที่รูปหรือตัวอักษร กดเลยค่ะ
สูตรรักของสามอนิล
พรมัน
www.mebmarket.com
สามอนิล หรือเรียกสั้นๆ ว่า สาม นักศึกษาหนุ่มหน้าหวานน่ารัก เรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 ได้ไปค่ายอาสา แล้วเกิดเรื่องวุ่ยวาย แม่ครัวป่วยเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน เขาจึงอาสาเป็นพ่อครัวให้ และให้เพื่อนหาผู้ช่วยมาเพิ่มอีกสองคน แต่ทว่าหนึ่งในผู้ช่วยที่เพื่อนหามาให้ ดันเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเข้ม เพียงสามสบตาครั้งแรก มีผลต่อหัวใจเขาอย่างมาก จะเกิดอะไรกับการออกค่ายครั้งนี้ของสาม หรือเป็นจุดเริ่มต้นความรักครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของสาม “นั่งแบบนั้นมันขับรถได้ที่ไหนกัน”“เขยิบออกไปหน่อยซิ”“ขยับไม่ได้แล้ว ตี๋มันเบียดติดประตูแล้ว”สามทำหน้าหน่ายใจทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทั้งที่ตอนมายังขับถนัดอยู่เลยวินเลื่อนหน้าไปกระซิบข้างหูสาม“วินอยากเบียดสามนะ”สิ้นเสียงของวิน สามหันหน้าไปมองวิน เจ้าตัวจับจ้องเขาด้วยแววตากรุ้มกริ่ม“จะมายืนเบียดทำไม”สามโวยวาย ดันหน้าอกวินให้ออกห่างจากเขา แต่ยิ่งดันมากเท่าไหร่ วินก็ไม่ยอมขยับเลยวินก้มกระซิบข้างหูสามอีกครั้ง“วินอยากเบียดสามไม่ได้เหรอ”ไอ้บ้า สมองเขากำลังลืมคำนี้ได้อยู่แล้ว แล้วมาพูดซ้ำอีกทำไมไม่ให้เบียดโว้ย ไปเบียดคนอื่นนู้นไป ไอ้ตี๋ก็ว่างเคราะห์ซ้ำกรรมซัด หัวใจเต้นผิดจังหวะอีกแล้ว ร้อนหน้าวูบๆ วาบๆ อีกด้วย“อย่ามาพูดเล่นได้ไหม ไม่ใช่เพื่อนเล่น ถอยไป”มือสามดันหน้าอกของวินต่อ“สามก็ไม่ใช่เพื่อนเล่นของวินเหมือนกัน แต่สามพิเศษกว่านั้น หึ หึ”วินหัวเราะในลำคอดังขึ้นเบาๆ ก่อนจะเดินออกไปเมื่อกี้วินบอกว่าเขา ไม่ใช่เพื่อน แต่พิเศษมากกว่านั้น ไอ้บ้า มาพูดให้สมองเขาคิดถึงคำนี้เพิ่มอีกคำหนึ่งทำไม คำเก่ายังลืมไม่ลงเลย
สูตรรักของสามอนิล
พรมัน
www.mebmarket.com
สามอนิล หรือเรียกสั้นๆ ว่า สาม นักศึกษาหนุ่มหน้าหวานน่ารัก เรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 ได้ไปค่ายอาสา แล้วเกิดเรื่องวุ่ยวาย แม่ครัวป่วยเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน เขาจึงอาสาเป็นพ่อครัวให้ และให้เพื่อนหาผู้ช่วยมาเพิ่มอีกสองคน แต่ทว่าหนึ่งในผู้ช่วยที่เพื่อนหามาให้ ดันเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเข้ม เพียงสามสบตาครั้งแรก มีผลต่อหัวใจเขาอย่างมาก จะเกิดอะไรกับการออกค่ายครั้งนี้ของสาม หรือเป็นจุดเริ่มต้นความรักครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของสาม “นั่งแบบนั้นมันขับรถได้ที่ไหนกัน”“เขยิบออกไปหน่อยซิ”“ขยับไม่ได้แล้ว ตี๋มันเบียดติดประตูแล้ว”สามทำหน้าหน่ายใจทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทั้งที่ตอนมายังขับถนัดอยู่เลยวินเลื่อนหน้าไปกระซิบข้างหูสาม“วินอยากเบียดสามนะ”สิ้นเสียงของวิน สามหันหน้าไปมองวิน เจ้าตัวจับจ้องเขาด้วยแววตากรุ้มกริ่ม“จะมายืนเบียดทำไม”สามโวยวาย ดันหน้าอกวินให้ออกห่างจากเขา แต่ยิ่งดันมากเท่าไหร่ วินก็ไม่ยอมขยับเลยวินก้มกระซิบข้างหูสามอีกครั้ง“วินอยากเบียดสามไม่ได้เหรอ”ไอ้บ้า สมองเขากำลังลืมคำนี้ได้อยู่แล้ว แล้วมาพูดซ้ำอีกทำไมไม่ให้เบียดโว้ย ไปเบียดคนอื่นนู้นไป ไอ้ตี๋ก็ว่างเคราะห์ซ้ำกรรมซัด หัวใจเต้นผิดจังหวะอีกแล้ว ร้อนหน้าวูบๆ วาบๆ อีกด้วย“อย่ามาพูดเล่นได้ไหม ไม่ใช่เพื่อนเล่น ถอยไป”มือสามดันหน้าอกของวินต่อ“สามก็ไม่ใช่เพื่อนเล่นของวินเหมือนกัน แต่สามพิเศษกว่านั้น หึ หึ”วินหัวเราะในลำคอดังขึ้นเบาๆ ก่อนจะเดินออกไปเมื่อกี้วินบอกว่าเขา ไม่ใช่เพื่อน แต่พิเศษมากกว่านั้น ไอ้บ้า มาพูดให้สมองเขาคิดถึงคำนี้เพิ่มอีกคำหนึ่งทำไม คำเก่ายังลืมไม่ลงเลย
Guest
