อย่า ............. ลบหลู่

..........................................................

.........................................................

ณ  ร้านเหล้าบ้านนอก กลางทุ่งนา...............

“กูกลับก่อนนะ’’

“ไปไหวมั้ยวะ ให้พวกกูไปส่งมั้ย”
“ไม่เป็นไรๆ ไปเองได้โชดดี”  เดินเซ

“เฮ้อ หมอนี้คออ่อนแล้วดื่มเยอะ จะไหวมั้ย”
“มันมากับเพื่อนก็ปล่อยๆมันเถอะ คงขับรถกันไหวแหละเราเองก็รีบๆไปกันเถอะจะตี1แล้ว”

บรื่นนนน  ...............  เสียงเร่งเครื่อง รถกระบะสีดำเก่า

3หนุ่มในรถกระบะที่เมาหนักมากๆกำลังจะมุ่งตรงกลับบ้านในทางที่มืดมิดโดยที่ไม่มีสติเต็ม100เท่าไรล้อเริ่มหมุนออกจากกลางทุ่งนาใหญ่เพื่อกลับบ้าน เด็กวัยรุ่นทั้ง 3ที่ทำหน้ามึนพร้อมเริ่มง่วงแทบไม่ไหวแล้วฝ่ายที่ขับรถเองก็สัปหงกหัวอยู่ สะดุ้งเป็นบางที่ เมื่อคอเริ่มตก รถกระบะส่ายไป-มาดูน่ากลัวกับถนนโล่งๆไม่มีเสาร์ไฟฟ้าชักต้น.........  จนกระทั้ง........

บรื่นนนนนนนนนน   เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!

“เฮ้ยเอ็งหยุดรถ ทำไมไม่บอกวะ”  เพื่อนคนที่  1 บ่น

“โทษ โทษ ปวดฉี่  ไปฉี่แปป”   คนขับรถลงไปฉี่

พรื่ดดดดด   รูดชิบกางเกงลง

ชายหนุ่มลงไปยืนฉี่ที่ขอบถนนหารู้มั้ยว่าที่นั่นเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์แต่เขาแทบจะลืมตาไม่ได้แล้วในตอนนี้ก่อนจะรีบรูดชิบขึ้นพร้อมเดินกลับไปที่รถแบบครึ่งตื่น ครึ่งหลับ ออกรถไปต่อ  ตามทางนั่นมืดมากๆ ไฟหน้ารถเก่ามีเพียงข้างขวาที่ส่องอยู่อีกข้างพังไปแล้ว..............

...............  มอ........... มอ.........  มอ

“เฮ้ยๆๆๆๆๆๆ “  เพื่อนคนที่  1 เริ่มสะกิดไหล่คนขับ

“อื่อ  ไรวะ”
“วัวน่ะ  วัวอยู่ข้างหน้า เบาๆเบรดๆ  เบรดดิ!!!”
“หา  อะไร นะ!!!!”

เอียดดดดดดดดดดด   โครมมมมมมมมม!!!!!

เสียงดังโคมได้เกิดขึ้นเมื่อ3วัยรุ่นขับรถขน วัวตัวขนาดใหญ่สีดำจนหน้ารถพัง ทั้ง  3 คนได้รับบาดเจ็บพร้อมวัวที่เดินเต็มถนนไปหมด คนที่ขับรถยกหัวขึ้นเพราะหน้าผากกระแทกกับพวงมาลัยจนหน้าผากแตกเลือดออก  อีก 2คน กระเด็นออกนอกรถไปคนละทิศละทาง วัวไม่เป็นอะไร คนขับรีบเซตัวเองลงจากรถ เพื่อนๆของเขาได้รับบาดเจ็บ โดนกีบเท้าเหยียบช้ำเกือบจะตาย

“ โว๊ยยยย  ออกไปนะ!!!!  ออกไป๊!!!”  ไล่ฝูงวัว
“โอ๊ยยยยยย   เจ็บบบบ  ช่วยด้วย”  นอนอยู่ในฝูงวัว โดนกีบเท้าขย่ำ

“อย่าทำเพื่อนกูนะ!!!!  อ๊ากกก”  รีบคว้าแขนเพื่อนแล้วดึงออกมา

เสียงโหยหวนดังขึ้นมาตลอดเวลาปะปนกับเสียงวัวนับ 10  ตัวที่เดินเหยียบย่ำเพื่อนของเขาจนหน้าบวมตาทะลัก ไม่รู้เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นจู่ๆก็มีวัวที่ไหนไม่รู้มาเดินเพ่นพานแถวนี้และพยายามจะทำร้ายพวกเขาให้ตาย แต่คนขับรถได้ช่วยเพื่อนออกมาได้ 1คน  อีกคนโดนกีบเท้านับ10เหยียบจนตายคาที่  ทั้ง2 ที่หายเมารีบวิ่งหนีไม่เอาอะไรชักอย่างบนถนนที่กว้างและเงียบมากไม่มีรถผ่านชักคัน

“เอาไงวะ  แฮ่ก  แฮ่ก “

“ไม่รู้  ไม่มีใครอยู่ที่นี้เลยวะ ถนนโล่งมันเรื่องบ้าอะไรเนี้ย”

“.........โทร....จริงดิโทรหาใครก็ได้ “

“เออ  วะ “  ล่วงมือถือออกมา

“.......ซวยแล้ว ไม่มีสัญญาณอะไรเลย ของเอ็งละ”
“ของกูแบตหมด...........”

..............มอ......มอออออ......อออออ

“เฮ้ย  มะ...มันมาตามเรามาวะ”
“อย่าไปยุ่งกับมัน หนีไปเร็ว หนี”

ทันใด คนที่ขับจู่ๆก็วิ่งจนหกล้มเพื่อนของเขารีบหยุดสะงั่กหันกลับไปมองพร้อมวิ่งมาช่วยเพื่อนแต่ทว่าร่างกายของเพื่อนเขาเปลี่ยน ตัวขยายใหญ่ขึ้นสูงขึ้นแถมน่ากลัวเสียงร้องโหยหวนจนน่าขนลุกดังขึ้นมา สัตว์ดุร้ายในร่างมนุษย์กำลังหิวโหยมือใหญ่มากๆคว้าร่างของเพื่อนของตัวเอง เขมือบเข้าไปปากหน้าตาเฉยกินทั้งร่างฉีกทั้งตัว เพื่อนของตาค้างตายเลือดตกลงพื้นร่างของสัตว์ใหญ่เริ่มหิวตากวาดมองวัวที่ร้อง มอ มอ ก่อนจะเอือมมือไปจับร่างนั่นกินไปอีกตัว.....................

.

.

.

.

.

.

.

.

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!

“คุณหมอค่ะ มาช่วยตรงหน่อยค่ะ!!!!”
“พาไปที่ห้องฉุกเฉินเดี๋ยวนี้เลย อาการหนักมากๆ

“โอ๊ยยย  เจ็บๆๆๆ   ไม่ไหว อ๊ากก”
“ใจเย็นๆไว้ไอ้หนู เธอปลอดภัยแล้ว”

ณ  โรงพยาบาลแห่งหนึ่งใกล้ๆหมู่บ้านของบ้านนอก กำลังเข็นเตียงผู้ป่วยมีเด็กวัยรุ่นนอนร้องครวญครางบนเตียงหัวมีแต่เลือด มีบาดแผลที่ตัวเล็กน้อยพวกคุณหมอรีบนำร่างที่เจ็บสาหัสเข้าห้อง ไอ.ชี.ยูแบบเร่งด่วน สอบหาประวัติและเรียกพ่อแม่ของเด็กให้มาที่นี้..........

กลับมาทางเดิมของอีกวัน..............

“ผู้กองครับเมื่อวานผมพึ่งสอบปากคำคนละแวกนี้มาครับ เขาบอกไม่เห็นรถของเด็กวัยรุ่นนี้ขับผ่านมาเลยครับ”
“.................. ทำไมกัน แต่ศพเน่าติดถนนขนาดนี้ยังคิดว่าไม่มีรถแล่นผ่านมาอีกเหรอ”
“พยานที่ให้ปากคำก็พอแบบเดียวกันครับ”

“....คนอื่นๆละไม่ใครในหมู่บ้านนี้รู้เรื่องพวกนี้เลยเหรอ”

“ไม่มีเลยครับ”

“..................”

ตำรวจหน้าคม ยศสูง นาม ผู้หมวด ไผ่ ยืนมองศพที่เน่าเละติดถนนแถมส่งกลิ่นเหม็นไปทั่ว ชาวที่พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่มีรถของเด็กวัยรุ่นผ่านเข้ามาในถนนโล่งนี้เลย รถกระบะหน้ารถพังยุบจอดเอียงอยู่อีกฝั่งของเกาะถนน ไผ่ ส่ายหัวเบาๆถอนหายใจออกมาก่อนจะทำคดีต่อไปสืบเรื่องให้ได้ว่ามันคืออะไรกันแน่

“เด็กวัยรุ่นที่เราสอบปากคำ วันนี้ยังไม่ค่อยพร้อมเลยครับผู้หมวด”
“.... แต่เด็กหายดีแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ครับ แต่เขายังมีอาการผวาอยู่ครับ ถามคำตอบคำ”

“ถอยไป ผมจะไปถามเอง”

ตึก  ตึก...........

“อึก.......”  เด็กตกใจ

“สวัสดี  ฉันผู้หมวดไผ่ .........พอจะไหวให้ปากคำมั้ย”

“.....เรื่องอะไรครับ”

“เรื่องที่เธอขับรถล้ม.......ฉันเห็นศพของเพื่อเธอเละอยู่กลางถนน....”

“.....ผม.....จำไม่ได้”

ไผ่จ้องมองไปที่ข้อมืออีกฝ่ายที่มีสายศิลสีขาวสะอาดมัดติดอยู่ที่ข้อมือเด็ก แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร ก่อนจะถอดหมวกตำรวจออกเพราะร้อนเขามัดผมไว้เพราะจริงๆการเป็นตำรวจต้องตัดผมแต่เขาไม่อยากตัดเลยต้องมัดไว้แบบนี้เหมือนอะไรชักอย่างที่ทำให้เขาไม่อยากตัดมันออก

“ที่นี้พอจะตอบอะไรได้มั้ย สิ่งที่นายเห็น”
“ผมรู้แต่ผมเมามากๆ  แล้วหลังจากนั่น..............”

...................วูบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

จู่ๆภาพหลายๆอย่างก็โผล่พรวดเข้ามาในหัวของเขาและใบหน้าก็นิ่งไปจดจำแต่สิ่งที่เขาพบเจอ มือเริ่มสั่นเท่าเหงื่อเริ่มออกเป็นเม็ดๆดวงตาเริ่มพร่ามัวปากไม่ขยับสั่นมากก่อนจะใช้มือกุมหัวไว้แน่น

“เฮือก!!!!!!!”
“เฮ้  นายเป็นอะไรไปน่ะ”

“แฮ่ก  อ๊ากกกกกกก  ออกไป!!!!!!”
“นี้!!!!!”   ไผ่แตะโดนสายศิล

“อึก!!!!!!”  มองไผ่เขม็ง

“.!!!!!”
ตึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

“เกิดอะไรขึ้นครับ!!!!”   คุณหมอพังประตูเข้ามา

“จู่ๆเขาก็เป็นอะไรไม่รู้ ร้องโวยวายเสียงดัง”

“ผู้หมวด ออกมาครับให้ผมจัดการเอง พยายามไปอุปกรณ์การแพทย์”

“ค่ะ!!!!!”

“...........ผู้หมวดครับ ออกไปก่อนเถอะ”

ไผ่มองเด็กวัยรุ่นคนนั่นดิ้นพรวดพรานเหมือนโดนไฟลวกทั้งตัว ตำรวจใบหน้าคมรีบหันตัวเดินหนีออกไปเบาๆก่อนจะหยุดที่หน้าประตู แต่ยังคงแอบดูที่หน้าประตูอยู่ เด็กวัยรุ่นคนนั่นโดนมัดแขนและขาไว้ติดกับเตียง มีหมอกับพยาบาลช่วยกันจับเขาไว้  .......................

“...............หรือว่า...............หมอนั่น.................”

.

.

.

.

.

.

.