{yaoi} {มาเฟีย18+} ดอกหญ้ากลางเพลิง

ดอกหญ้ากลางเพลิง

เพราะผมเป็นเเค่ดอกหญ้า...

: ซิน :

:อายุ: 19 ปี

ผมสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปเมื่อหกปีก่อน คนที่ผมรักเเละเคารพที่สุดของผมหายไปจากชีวิตทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไปตลอดกาล ผมต้องต่อสู้ด้วยตัวคนเดียว ไม่เคยมีคนให้ความรักหรืออบอุ่นเเก่ผม...เหมือนดังดอกหญ้าดอกหนึ่ง...ที่เเสนจะไม่มีค่า เเต่มันก็เติบโตได้ด้วยตัวของมันเองเเละอดทนต่อทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่เข้ามาหามัน...ผมไม่มีจุดมุ่งหมาย ไม่มีคนที่คอยดูเเล เอาใจใส่ หรือให้ความรักเลย

เเต่เเล้ว...

เขาก็เข้ามา

กู้เงิน!? กู้เงินบ้าอะไรวะ เกิดมากูยังไม่เคยได้กู้เงินใครเลย เเม่งบ้าเปล่าวะ

"ดังนั่น มาทำงานให้กูซะ เเละอย่าคิดหนีเพราะไม่อย่างนั้น...กูจะให้มึงเลื่อนขั้นจาก คนใช้ ไปเป็น นางบำเรอ..."

!!!

ชีวิตที่เเสนจะอัปยศของผมก็ต้องเลวร้ายเขาไปอีกเมื่อเจอกับเขา...

ผู้ชายที่อันตรายเเละสามารถเเผดเผาทุกอย่างที่ขวางหน้าเขาได้ดุจเพลิงร้อน...

เเละเขา ก็ดุจดังเปลวเพลิง...

:เพลิงนิล อัคคีพิภัตร์นกุล:

:อายุ: 20 ปี

เขา...คนที่ผมไม่ควรเขาใกล้ที่สุด คนที่เมื่อไรที่ผมอยู่ใกล้เขาก็จะสามารถเเผดเผาผมได้ทุกเมื่อ

ทั่งความทุกข์เเละความเจ็บปวดจากการกระทำของเขา ทำให้ผมอยากจะหนีไปให้ไกลๆ เเต่ก็ไม่รู้เพราะอะไรผมจึงออกไปจากเพลิงกองนี้ไม่ได้เสียที

คงเพราะความร้อนจากเพลิงของเขาที่ใครๆต่างกลัว...

มันเป็นความอบอุ่นเดียวที่ผมมี...

ถึงผมจะเป็นเเค่ดอกหญ้า เเต่ผมก็อยากจะมีใครสักคน

ที่เห็นค่าของผมจริงๆ...