เราโตมาด้วยกันในฐานะลูกพี่ลูกน้องที่ใช้นามสกุลเดียวกัน ด้วยการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ทำให้เราต้องห่างกัน และหลายปีต่อมาการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ทำให้เรากลับมาเจอกันอีกครั้ง ในบ้านหลังเดียวกัน
"แฟง! ทำไมเพิ่งกลับ" เสียงฟิวจากมุมมืดหนึ่งถามขึ้น ตอนที่ฉันค่อยๆย่องเข้าไปในตัวบ้าน ซึ่งเสียงของฟิวทำให้ฉันตกใจไม่น้อย
"คือ...ฝนมันตก แฟงเลยรอให้ฝนหยุดน่ะ"
"ทำไมไม่โทรบอกให้ไปรับ โทรหาไอ้พีทก็ได้"
"แฟงเกรงใจ ขอตัวนะฟิว" ฉันตอบไปก่อนที่จะหันหลังให้ เพื่อเดินเข้าห้องตัวเอง แต่ก็ต้องชะงัก
"น้องคิวนอนอยู่ในห้องแฟง...ฟิวขอนอนด้วยนะ"
ฟิวไม่รอให้ฉันอนุญาต เขาเบียดตัวเองเข้าไปในห้องนอนของฉัน แล้วตรงไปที่เตียงนอน พร้อมกับล้มตัวลงนอนข้างๆลูกชายของเขาที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มลายหมีน้อยน่ารัก