SINS IN HEAVEN แล้วใครบอกว่าผมเป็นเด็กดี (YAOI)

SINS IN HEAVEN

แล้วใครบอกว่าผมเป็นเด็กดี

________________

They say all good boys go to heaven,

but bad boys bring heaven to you.

มันคงจะจริงกับคำพูดที่เขาว่ากันมาแบบนั้น

เด็กดีหนะได้ขึ้นสวรรค์...เรื่องนั้นมันแน่นอน

แต่สิ่งที่คนมักจะลืมก็คือ เรายังไม่ได้จะตายกันพรุ่งนี้

ใช่ และผมต้องการที่จะขึ้นสวรรค์...ในตอนนี้เลย

ฟังแล้วมันดูโลภไม่น้อยเลยว่ามั๊ย?

แต่พวกคุณเองก็มี ไอ้สิ่งที่ผมพึ่งพูดไปหนะ

อะไรที่ทำแล้วมันมีความสุข ช่างหัวรอบข้างแล้วทำมันบ้างก็ได้

เด็กดีมากเกินไป ก็รอตายแล้วขึ้นสวรรค์เอาแล้วกัน

________________________

เปปเปอร์ ปรมะ

ผมดันสอบติดวิศวะม.ดังที่ขึ้นชื่อว่ายากแสนยากได้ แต่ก็ติดมาในลำดับแทบจะท้ายคณะ ช่างเถอะเอาเป็นวินาทีนี้ผมติด คะแนนหรือเกรดอย่าถาม ผมเอาเวลามาทำขนมก้อนสีน้ำตาลสุดแสนอร่อยที่พาผมขึ้นสวรรค์ได้ตลอดดีกว่า อย่างน้อยมันทำเงินให้ผมได้ถ้าไม่ติดเรื่องผิดกฏหมายอะไรนั่น หลังๆมาผมพึ่งเจอกับรุ่นพี่โรงเรียนเดียวกันที่แทบจะลืมไปแล้วว่าเคยสนิท...ให้ตายเหอะว่ะ รู้ตัวอีกทีก้อนบราวนี่ในมือผมมันก็อยู่ในปากเราทั้งสองคนพร้อมๆกันไปแล้ว

เดนิม ภคิน

ชีวิตเปลี่ยนไปเมื่อผมตั้งใจสอบนิติศาสตร์จนติดมหาลัยที่ตัวเองต้องการ ยอมรับเลยว่าเข้ามหาลัยนี้ตามเพื่อนของตัวเองที่ติดเมียมาอีกที...แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น ผมไม่ใช่เด็กเรียนเรื่องนั้นทุกคนรู้ดี แต่ผมก็ไม่ใช่เด็กเกเรที่จะปล่อยให้เกรดของตัวเองดิ่งลงไปเป็นฐานให้คนอื่น ผมเอาแต่เรียนและอยู่กับกลุ่มเพื่อนในคณะจนแทบจะลืมคนที่เคยรู้จักไปเมื่อปีสองปีก่อน การกลับมาเจอกันแทนที่จะเป็นเรื่องดี เขากลับทักทายผมโดยการยัดขนมบราวนี่ฉุนกัญชาเข้าปากให้ผมกิน!

.

.

.

.

เด็กไม่ดีจะกลายมาเป็นเด็กดีในระยะเวลาเกือบๆสองปี

มันไม่ง่ายไปหน่อยรึไง ?

ผมว่าเขาต้องทบทวนการใช้ชีวิตใหม่บ้างแล้ว

‘เอาหน่า กินไปอย่ามากเรื่อง’

‘แบบนั้น...เด็กดี’

.

.

‘มึงเป็นคนขี้บังคับไปแล้วหรอเปอร์ กูเองมีอะไรทำหลายอย่างนะ’

‘เล่นเป็นเด็กไม่รู้จักโต มึงแม่ง...’

‘ก็แล้วยอมทำไม...งั้นอยู่เล่นเป็นเพื่อนต่ออีกหน่อยก็ได้’

‘พอดี...เวลามันเหลือ’

*************

กลับมาแล้ววว หลังจากหายไปอย่างมาราธอนเลยยย ทีแรกตัดสินใจอยุ่นานเหมือนกันนะคะว่าจะกลับมาดีหรือจะหายไปเลย เพราะชีวิตเริ่มเข้าสู่การฝึกงานและมันจริงจังมากๆ เหมือนกับว่าหาตัวเองเจออะไรแบบนั้น เวลาที่เคยว่างทั้งหมดเลยหายไปเลยค่ะ แต่นี่ก็กลับมาแล้ววว เย่!~ ในที่สุดก็ตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ก่อนเพราะว่าอารมณ์ล้วนๆเลย แหะๆ

กลับมาให้ความบังเทิงกับทุกคนแล้วน้าาา เย่ๆๆ

ภาษาอาจจะเปลี่ยนไป การเขียนหรือการบรรยาย...บอกไว้ก่อนนะคะ

รู้สึกตัวเองโตขึ้นยังไงก็ไม่รู้สิ ยังไงก็ฝากติดตามและให้กำลังใจกันด้วยน้าาา

ก่อนหน้านี้หายไปเพราะคนหายไปเยอะเช่นกันนน แต่ไม่เป็นไรร เราเอาใหม่

เรื่องใหม่กับ ภาคต่อของ อคิณและคีตา มาแล้ววววว~

*** นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งบุคคลในภาพมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใด หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ***