รอยอสูร
แนวโคแก่กินหญ้าอ่อนนะ นางเอก
20
พระเอก
40(
ปล:นิยายเรื่องนี้จะมีเนื้อหาโรมานช์
18++
และจะมีคำพูดรุนแรงขอให้ทุกท่านใช้วิจารณญาญในการอ่านไม่ชอบนิยายแนวนี้ก็ขอให้เดินผ่านไป ถ้าชอบก็ขอกำลังใจเล็กๆน้อยแค่คำเม้นต์แค่นี้ก็คือแรงกำลังใจของอังศุมาลินทร์(คำติชมคือสิ่งดีเริ่ดสำหรับอังศุมาลินทร์)
.......................................
แนะนำตัวละคร
ภานุวัตน์ วิบูรณ์รักษ์(คุณวัตน์) เขาหล่อมาดแมนสูง
182
เซนติเมตร นิสัยของเขาเงียบขรึมเก็บความรู้สึกเก่ง รักครอบครัวอายุ
40
ปีเป็นเจ้าของกิจการอุตสาหรรมโรงงานทอผ้าไหมมีชื่อเสียงโดงดังมากที่สุดในประเทศไทย และยังติดอันดับหนึ่งในด้านสื่อสารค้าขายผ้าไหมส่งออกต่างประเทศ
…
แพรพรรณ ยะวิลัย(แพร) อายุ
20
ปีสูง
157
เซนติเมตร เธอเป็นเด็กฝึกงานในบริษัทวิบูรณ์รักษ์ผ้าไหมไทย และยังเป็นนักศึกษาปี่ที่
2..
ปัญหาชีวิตครอบครัวบิดามารดาเสียชีวิตตั้งแต่หล่อนแบเบาะต้องอาศัยพี่สาวของแม่เลี้ยงดูจนแตกเนื้อสาว ความเลวร้ายทับถมเมื่อต้องหนีออกจากบ้านเพราะไม่อาจฝืนทนอยู่เป็นอาหารตาของสามีป้าแท้ๆที่คอยแต่จะสร้างตราบาปให้กลับเธอ
…
นัยนา วิบูรณ์รักษ์(นา) ภรรยาของภานุวัตน์อายุ
31
สูง
176
เซนติเมตร เธอเป็นนักเรียนจบจากต่างประเทศนิสัยชอบเอาชนะและหยิ่ง หล่อนสวยเปรี้ยวรสนิยมสูงและเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆถึงจะรู้ว่าเจ้าหล่อนมีสามีแล้วก็ตาม
..หญิงสาว
เป็นที่รู้จักในแวดวงสังคมชั้นสูงเพราะเธอมีเชื้อสายวงค์ตระกูลผู้ดีเก่า
…
สงกรานต์ สิงหะสุวิมล(คุณกรานต์) สูง
182
เซนติเมตรอายุ38 เขาเจ้าชู้ผสมกลับความสำราญความหล่อเหลาและมีใบหน้าตี๋ๆของเขาทำให้เป็นที่ต้องต้องตาต้องใจของสาวๆในแวดวงสังคมชั้นสูง
..
เขาเป็นนักธุระกิจการค้าขายและมีห้างสรรพสิ้นค้าชื่อดังที่มีอยู่หลายสาขาในประเทศไทย
…
แพรไหม ยะวิลัย(น้องหม่อน)อายุ
3
ขวบหนูน้อยช่างมีใบหน้าจิ้มลิ้มแก้มป่องๆของเด็กน้อยช่างคล้ายคลึงบิดาเสียเหลือเกิน ลูกสาวตัวอวบของแม่แพรหนูน้อยเกิดมาเพราะความรักของแม่ถึงจะไม่มีพ่อแต่นั้นใช่อุปสรรคเพราะเด็กน้อยได้ความรักเต็มอิ่มจากมารดา
…
พายุ วิบูรณ์รักษ์(น้องยุกต์) ลูกชายคนเดียวของภานุวัตน์และนัยนา เด็กชายอายุ
10
ปีเป็นที่รักของพ่อแม่และตายาย
…
รอยอสูร
เป็นนิยายอีกหนึ่งผลงานที่เกิดขึ้นจากจินตนาการนึกคิดของอังศุมาลินทร์ สถานที่และเรื่องบรรยายบางแห่งไม่มีอยู่จริงและถ้าชื่อนามสกุลของตัวละครบังเอิญไปตรงกลับท่านไหน อังศุมาลินทร์ก็ขออภัยมาไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
(ปล
:
นิยายเรื่องนี้จะอัปให้อ่านเพียงแค่
70%
เท่านั้น)
ปล
..
นินายเรื่องนี้ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พศ2558 ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือสแกนผลงานส่วนหนึ่งส่วนใด เว้นแต่ว่าได้รับอนุญาติจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษรแล้วเท่านั้น ฝ่าฝืนมีความผิดทางอาญา
ตะวันทอเเสง พิมพ์มาดา อังศุมาลินทร์ นักเขียน
รอยอสูร (ซีรีส์ อสูรซ่อนรัก อันดับ1)
อังศุมาลินทร์
www.mebmarket.com
ดวงจันทร์เต็มดวง แต่มีเมฆสีดำเคลื่อนตัวมาบดบังจึงเหลือเพียงครึ่งซีกส่องแสงไม่เต็มที่ เหมือนหัวใจขาดแหว่ง ความรักล้มเหลวของหญิงนางหนึ่งที่ยืนมือเกาะลูกกรง ไม่มีสักครั้งที่จะหยุดหัวใจของตัวเองไม่ให้รักและคิดถึงเขา “พี่วัฒน์ขา.. แพรคิดถึงพี่เหลือเกิน.. พี่รู้ไหมคะ ลูกสาวของเราหน้าตาเหมือนพี่มาก” ดวงตากลมโตชื้นน้ำใสๆ มองท้องฟ้าดำทมิฬ จะสว่างก็ต่อเมื่อฟ้าแลบเปรี้ยงๆ ดังอยู่สุดขอบฟ้า แพรพรรณยกมือประคองกุมความร้าวระบมเจ็บ เพราะหัวใจของหล่อนเป็นแผลกลัดหนองเรื้อรังมาเป็นปีๆ “คุณแม่ขา...” เสียงของลูกสาวดังทำให้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวตื่นจากพะวงรีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มแล้วเดินเข้าไปหาลูก แพรพรรณคลานขึ้นเตียงแล้วล้มตัวนอนลงข้างปลายเท้าของยัยหนู “เจ้าหญิงของแม่ นอนได้แล้วนะคะ” มือเรียวสวยยื่นเข้าไปจับนิ้วเท้าน้อยทั้งห้า “หม่อนยังไม่ง่วงค่ะ” หนูน้อยแพรไหมผงกศีรษะมองมารดา แล้วหันไปสนใจสิ่งของในมือ นิ้วมือก็เลื่อนภาพในโทรศัพท์ “ดูอะไรคะ..นางฟ้าของแม่ ไหนแม่ขอดูหน่อยสิคะ” เรียวปากอิ่มบรรจงจูบลงกลางเท้าที่เคยหอมดมตั้งแต่เท้าน้อยนี้เท่าฝ่าหอย “แม่ขา.. คุณลุงคนนี้ใครคะ?” หนูน้อยแพรไหมขยับตัวลุกนั่งคลานขึ้นไปนอนทับบนตัวของคุณแม่แล้วเอาภาพของชายหนุ่มให้คุณแม่ดู “ดึกมากแล้ว นอนนะคะ” ดวงตากลมโตคลอน้ำตาสั่นระริกเมื่อเห็นภาพนั้นด้วยความขื่นขม แพรพรรณไม่อาจหาคำตอบและบอกลูกได้ว่าคนในโทรศัพท์นั้นเป็นพ่อผู้ให้กำเนิด “ทำไมลุงหน้าไม่หมือนลุงกรานต์เลยคะ?” หนูน้อยยิ้มยิงฟัน มองภาพของผู้ชายตัวใหญ่ในมือถือ “เก็บโทรศัพท์ได้แล้วนะคะ” ปากคอสั่นยามลูกถามเรื่องของคนในรูป ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอกว่าเขาคนนั้นเป็นใคร แต่คุณแม่คนสวยไม่รู้จะเอ่ยบอกลูกอย่างไรดีปล: อ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ
Guest
