พนาลี...สีชมพู

พนาลี...สีชมพู

กาลเวลาไม่เคยคอยใคร.....ใช่ มันคือความจริงที่ สาววัย 30  ปี อย่างกฤษณ์ติยา เผชิญอยู่

โอกาสจะได้เจอผู้ช่างเหลือน้อยเข้าไปทุกที จากการทำนายทายทักของหมอดูชื่อดังทำให้เธอมุ่งมั่น

จะหาสามีให้ได้ก่อนจะถึงอายุ  31 แต่แล้วโชคชะตานำพาให้เธอได้พบกับ

รอช หนุ่มลูกครึ่งออสเตรียญี่ปุ่นเข้าให้ ความวุ่นๆ ในหัวใจของสาววัยกลางคนถึงกับหวั่นไหวแล้วซิ

 " เฮ้ !  เบบี้  นั่นคุณจะไปไหน  นั่นไม่ใช่ประตู นะ แต่มันเป็นห้องนอนผม  

......หรือว่าคุณ ยอมจะสืบพันธุ์กับผมแล้ว"

ว่าแล้วชายหนุ่มก็เปลืองเสื้อผ้าออกเผยให้เห็นบ๊อกเซอร์ตัวบางเบา หันตัวมาทางกฤษณ์ติยาที่ยืนอ้าปากค้าง

กับตาจ้องไปที่ช่วงล่างของชายหนุ่มไม่วางตา

"เช็ดน้ำลายยายไหลย้อย ที่มุมปากบ้างก็ได้นะ  ใจเย็นๆ  คืนที่ยังยาวไกล ผมจะให้

คุณดูผมเต็มตาแน่นอนที่รักกกก"

#  อิจเมจ รอช  พระเอก ลูกครึ่งของเรา  หล่อจนน้ำหมากยายกระจาย  เป็นลอนๆ จริงจริ๊ง

"ฉันไม่ชอบเขาๆ"

หญิงสาวยืนพึมพำราวกับหมีกินผม...แม้เธอจะเอียงหน้าไปมองทางอื่น แต่หางตาเจ้ากรรม

กลับเหลือบเห็นหน้าหล่อ และกร้ามแน่น อุ๊ย...ตาย. เลือดกำเดาจะไหลแล้ว ดูเอาพ่อเจ้าพระคุณ

ยังจะแกล้ง โน้มเข้ามาใกล้ แถมยังทำปากจู๋ ทำท่าอย่างกับจะจูบเธอให้ได้

 "หยุดนะ"

รอช : "อะไร...ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลยนะทึ่รัก"

หญิงสาวรีบเอามือมากุมหัวใจที่ตอนนี้เต้นไม่เป็นจังหวะ สาเหตุจากคนที่ทำให้เธอเป็นนี้

ยืนยิ้มหน้าบานอยู่ตรงหน้าของเธอ ราวกับมีชัย...อยู่นัยต์ตาคมๆ คู่นั้น

 "นี่คุณ... เอาน้ำอะไรให้ฉันกิน...ห๊ะ"

หญิงยืนโยนเอนตัวไปมา. ที่ทำได้ก็รีบคว้าลูกบิดที่ประตูไว้แน่น

 "อย่า มโน น่า. ผมไม่วางยาคุณหรอก  แต่ถ้าวางไข่ใส่ตัวคุณก็ไม่แน่"

"นี่คุณ"

"ไป.... ไปนอนกันเถอะนะ. เสียเวลาปั้มลูกแล้วไปกัน"

ว่าแล้ว กล้กล้ามใหญ่ก็รวบตัวเธอขึ้นฟาดบ่าก่อนจะโยนร่างเล็กลงบนเตียงกว้างจนเธอจุก

"ขอโทษนะ ที่รัก เผอิญ ผมอินนะ เพราะซี่รี่ย์ที่คุณสอนให้ดู พระเอกเขาทำนางเอก กันอย่างนี้ทุกคน"

"นี่ฉันผิดเองใช่ไม๊"

"ไม่ผิดหรอกน่า. ผมขอนะ. โอเคนะๆ ที่รักนะๆ"

"ไม่นะ. คุณ. ฉันไม่โอเค ปล่อย ฉานนนนนน เดี๋ยวนี้นะ"

"อย่าเล่นน่าตัวน่า....จะช้าหรือเร็ว คุณก็ท้องลูกของผมอยู่แล้ว มาม๊ะ ให้ผมนะ"

"แต่ฉันเป็นวันนั้นของเดือนนะ "

"ไม่ต้องมาแถ  อีก3วันถึงจะมา ผมจำได้"

หญิงสาวถึงกับหน้าแดงพูดไม่ออกไม่คิดว่าจะรู้ตัวเธอ มากกว่าตัวเธอเองด้วยซ้ำ

"มาทำกันเถอะ ไม่ต้องลีลา มาก...ผมจะไม่ไหวแล้วนะ "

หญิงสาวสัมผัสได้ถึง ความต้องการของเขาอย่างล้นเหลือ สังเกตได้จาก ขนาดของรอชน้อยขยายใหญ่

และชูชันขึ้น ริมฝีปากหนารีบเข้าบดขยี้ ปากเธออย่างรุนแรงและคลั่งไคล้จนหญิงสาวต้องหลวมตัวไปกับอีกฝ่ายเสียแล้ว

ไม่นะ....  ไม่นะ........ไม่มมมมมมมมม...

#  อิจเมจ กฤษณ์ติยา  น่ารัก มีเสน่ห์กับเพศตรงข้าม หรือเพศเดียวกัน อั๊ย! ย่ะ

<<