เขาว่ากันว่าการที่เป็นโจรมันต้องปล้นกันทุกคนฆ่าทุกคนที่มีทรัพย์สินแต่เขาพวกนั้นคิดผิดเพราะการที่บางคนเขาเป็นโจรนั้นมันมีความจำเป็นแต่หนึ่งในนั้นที่เป็นนั่นก็คือ ปรางโจรสาวที่มีวิชาหายตัวได้ซึ่งถูกถ่ายทอดมาจากพ่อของเธอทุกวันเธอจะปล้นคนที่ดูถูกคนยากจนไปจนใครๆก็ไม่กล้าที่จะออกจากบ้านแต่การที่เธอเป็นโจรสาวในครั้งนี้แน่นอนก็เป็นที่หมายตาของตำรวจเธอจึงใช้วิชาที่มีหายตัวไปและเหมือนฟ้าได้กำหนดชะตาไว้ให้เธอมาเจอกับฟ้ารุ่งซึ่งเป็นหมออยู่ในเมืองใหญ่ที่ออกอาสามาตรวจในหมู่บ้านของเธอ
เหตุการณ์ก่อนที่จะเป็นแฟนกัน
"คุณอย่าเสียงดังเดี๋ยวคนข้างนอกได้ยินเข้า"
"แล้วคุณเป็นใครอย่าบอกนะว่าเป็นโจร"
ก็บอกว่าอย่าเสียงดังไงคุณนี่ก็ฉันไม่ได้เป็นโจรแบบนั้นซะหน่อย
เหตุการณ์หลังจากที่ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว
"นี่คุณอย่าคิดว่ามีวิชาแล้วจะหายตัวหนีเที่ยวได้นะ"
"ฉันจะไปไหนได้ละก็สร้อยที่ใช้หายตัวมันอยู่ที่คุณแล้ว"
"ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณหายตัวไม่ได้ "
"รู้ทันอีกแล้วนะคุณเนี่ย"