“ ริสาไม่เข้าใจทำไมต้องลงโทษริสาแรงขนาดนี้ด้วยค่ะ “ เสียงหวานสะบัดปลายเสียงด้วยความไม่พอใจ
“แล้วริสาคิดว่าตัวเองจะมีหน้าอยู่ต่อได้หรือไง....กับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป”
“ ก็ริสาไม่อยากให้นังนั่นมันมาแทนแม่ของเรานี่คะ...หรือพี่พจน์เห็นมันดีกว่าแม่ของเรา” ใบหน้าสวยเหม่อมองออกไป
นอกตัวรถ
“แต่แม่ของเราตายไปนานแล้วนะริสา....ช่างเถอะเอาเป็นแม่ริสาต้องไปอยู่ที่นั่นจนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย...อาพลจะดูแลริสาเป็นอย่างดี”
“ริสาไม่นับญาติกับน้องชายแม่นั่นหรอกค่ะ....คอยดูนะริสาจะอาละวาดให้ไร่ป่วนทั้งไร่เลย”