ผมเป็นคนโง่ที่ถูกหลอกมาตลอด2ปีผมกลายเป็นควายเพราะโดนสวมเขาโดยเพื่อนสนิท...ที่สุด
“นานหรือยัง....นานหรือยังที่แอบมาทำอะไรกันลับหลัง”ขณะที่ถามน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้
“กู...กูขอโทษ กูรักไอ้ชิณรักพร้อมๆกับมึง”เสียงคนที่สนิทที่สุดกับผมมาตั้งแต่เด็กกล่าวพร้อมกับเสียงสำนึกผิด
“ชิณ ชิณรักเกมส์หรือรักเรากันแน่”ผมถามด้วยเสียงที่แผ่วเบาผมหมดแรงทำอะไรไม่ถูกนอกจากยืนตัวสั่นมองร่างเปลือยเปล่าของแฟนและเพื่อน
“กูรักมึง น้ำกูรักมึงคนเดียว”ชิณบอกผมแต่จะให้ผมเชื่อเหรอหลักฐานมันคาตาขนาดนี้
“คนรักกัน...คนเป็นแฟนกัน..เขาทำกันแบบนี้กับคนรักเหรอ ฮึ ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยทำตัวงี่เง่าไม่เคยงอแงขี้งอลให้กดดันรำคาญ ยอมทุกอย่างทั้งตัวและหัวใจนี่เหรอสิ่งที่ชิณมอบให้ตอบแทนเรานี่น่ะเหรอ...”ชิณนิ่งเงียบ สายตาคมแต่ตอนนี้วูบไหวจ้องมาที่ผม
“พึ่งรู้นะเนี่ยว่าเพื่อนสนิทที่ปากบอกว่าจะไม่ให้ใครมาทำให้เราต้องร้องให้เสียใจแต่สุดท้าย...อึก..สุดท้ายนายก็ทำมันซะเอง นายเก่งมากเลยนะนายทำดีกับเราแต่แอบทำลายเราอย่างลับๆมาตลอด”
“ชิณ เราเลิกกันเถอะอย่าพบเจอกันอีกเลยจะไปทำอะไรกันต่อไปก็ไม่ต้องคอยแอบคอยหลบมาหากันอีก”
ผมพูดพร้อมกับมองหน้าชิณด้วยความผิดหวัง ถึงผมจะรักเขามากแต่ใครมันจะยอมถูกกระทำซ้ำๆซากๆกันสู้เจ็บตอนนี้แต่จบเลยดีกว่า
“ไม่ กูไม่เลิก กูรักมึงมึงเป็นของกูของกูคนเดียว มึงเป็นเมียกู”ชิณก้าวมายืนหน้าผมพร้อมกำมือผมแน่น ผมรีบสะบัดมือออก”เรื่องของเรามันจบแล้ว....พอแค่นี้”
“ส่วนนาย เกมส์ต่อไปนี้เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกตัดขาดถาวรนายจะเป็นเพียงคนเคยเห็นหน้าสำหรับเรา”ผมหันไปพูดกับเกมส์ก่อนจะหันหลังกลับออกไปจากคอนโดของชิณแต่กลับมีคนมาโอบกอดผมเอาไว้
“กูขอโทษ..กูผิดไปแล้วกูรักมึงคนเดียวกูมันเลวแต่...แต่ให้อภัยกูได้ไหมกูจะไม่ทำอีกแล้ว น้ำ”ชิณกอดรั้งผมไว้พร้อมกับพูดแก้ตัวแต่ใจของผมมันเกินจะทนแล้ว
“อย่าทำให้เราเจ็บไปกว่านี้เลยแค่นี้ใจเราก็แหลกสลายไม่มีชิ้นดีแล้ว”ผมพูดพร้อมสะบัดอย่างแรงให้หลุดจากอ้อมแขนเขาพร้อมวิ่งออกไปให้เร็วที่สุด
Guest
