ของประมูล

"กูรอวันนี้มานานมากแล้ว"

"ปล่อยกูไอ้เหี้**"

"เออกูเหี้ย...มึงพึ่งรู้รึไง"

.

.

.

.

.

.

P'v

"ผมคิมแทฮยอง...อ๋าาาเช้าแล้วผมต้องไปช็อปปิ้งแล้ว"ร่างเล็กที่พึ่งจื่นเบิกตากว้างก่อนจะรีบลุกขึ้นจากเตียงขิงไซต์สุดหรูหราราคาแพงของเค้า..แน่นอนเค้ารวยนี่รวยมากเพราะอะไรน่ะหรอรอดูในเรื่องเรยแล้วกัน

"อีจีมวันนี้ไปกับกูนะ"

"ไม่อ่ะไม่ยากไป"

"กูเพื่อนป้ะอีจีม"

"โอ้ยย...เออไปก้ไป"

"ก้แค่นั้นแหมทำเร่นตัว"

"แล้วมึงจะไปซื้ออะไรนักหนาห้ะ...เก็บบ้างเถอะเงินน่ะ"

"ก้รวยอ่ะทำไม!!"

"เออตามใจเหอะ"

P'jk

"คุณเจเคเรียบร้อยแล้วครับ"

"ดี...ดูสิวันนี้เค้าจะไปไหน"

"เค้าไปห้างน่ะครับ"

"เหอะ.....โธ่วๆๆคงจะไม่รู้อะไรเรยสินะ:)"

"ไปเถอะ...ไปหาที่รักของกูกัน"

"ครับ"

P'v

ร่างเล็กเดินเพริดเพรินกับการเลือกซื้อของแบรนเนมราคาแพงที่คนรวยเท่านั้นจะกล้าซื้อ...เพื่อนตัวเล็กของเค้าที่มาด้วยก้ได้แต่มองด้วยความละอายใจเพื่อนรักสุรุ่ยสุร่ายเกินไปแล้ว..แต่ก้ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีคนหัวดื้ออย่างแทฮยองคงไม่สนใจคำพูดเหล่านี้

"ทานโทษนะค่ะอีแทจะซื้อไปฝังศพตัวเองหรอ"

"ก้กูอยากซื้อ..มึงไม่ซื้อไรหรอ"

"เหอะ....อีแทหยุดสักที"

"อะไรเงินกู"

"เงินมึงหรือเงินพ่อมึงช่วยดูด้วย"

"ก้ไม่ต่างกันนิ่"

"เหอะ😏😏😏เอาเหอะแท"

"............"

"............"

"เออกูหยุดก้ได้...ไปหาไรกินกัน😁"

"นี่คือง้อหรอ"

"ช่าย"

"อีดอกง้อกูงี้ตลอด"

"ไปป้ะร่ะ"

"ไป"

คิมแทฮยองดึงแขนเพื่อนรักไป้รีบเร่งตามเข้าไปที่ร้านอาหารหรูดูมีระดับมาก...หากแต่เค้าไม่รู้เรยว่ากำลังทำอะไรลงไปอย่างไม่คิด

"อร่อย"

"แท..."

"ว่า"

"กูจะเตือนมึงก้คงไม่ฟังกูใช่มั้ย"

"บ่นอะไรอีก"

"มึงหัดใช้เงินไห้มันเพาๆลงหน่อยสิ"

"เงินกูนี่"

"เออกูรู้มึงรวยแต่ถามหน่อยเงินที่ได้มาจากพ่อเนี่ยะงภูมิใจแล้วใช่ป้ะ"

"......."

"อีกอย่างมึงไม่ทำอะไรเรยวันวันตื่นมากก้ใช้เงินไม่หยุดไม่หย่อนสงสารพ่อมึงบ้างสิ่แท"

"โอ้ยยยยยมันไม่มีวันนั้นหลอกจีมพ่อกูเก่งจะตาย"

"กูไม่ได้แช่งนะแท....ถ้าวันนึงพ่อมึงพราดขึ้นมาร่ะมันจะเหลืออะไรแทถ้ามึงยังทำตัวแบบนี้"

"พอแล้ว...เลิกพูดเรยกูจะไปเดินต่อร่ะ"

"ยังจะไม่ฟังกันใช่มั้ยห้ะ!!"

"ไม่...!!"

"เห้อออออออออ"

"ไปกันๆ"

P'jk

"ดูแล้วน่าจะยังไม่รู้ตัวนะครับ"

"เหอะ....ดีแล้วให้พ่อลูกเค้าคุยกันเถอะ"

"คุณเจเคจะเอาไงต่อครับ"

"ดูไปก่อนไม่ต้องรีบ....ยังไงสะเค้าไม่ไปไหนไกลหลอก"

"ครับคุณเจเค"

"😏😏😏😏"

P'V

"เหนื่อยจังกว่าจะถึงบ้าน"ร่างเล็กทิ้งตัวลงบนเตียงนอนคิงไซร์ของตนก่อนจะบ่นออกมาเบาๆเค้าทั้งเหนื่อยล้ากับการเดินช็อปปิ้งอย่างไม่แคร์ใครจนกระทั้งวันเวลาผ่านร่วงเรยไปข้ามวัน

"ไม่ได้อาบน้ำหรอเนี่ยะ...อี๋ยยยยยย"ร่างเล็กเบิกตาขึ้นรับแสงยามเช้าเค้าตื่นขึ้นมาพบว่าตนไม่ได้อาบน้ำตั้งแต่เมื่อคืนเพราะความเหนื่อยล้าทำไห้เค้าเผลอหรับไปอย่างง่ายดาย

.

.

"คุณพ่อครั--😮😮"

"คุณเป็นใคร"

"ว้าวววว...ใครเอ่ยตื่นสายนะครับเนี่ยะ😁😁"

"กูถามว่ามึงเป็นใครมาอยู่ในบ้านกูได้ไง"

"รองโทรไปหาพ่อมึงดูสิจะได้รู้"

"แล้วพ่อกูอยู่ไหน....มึงเอ่พ่อกูไปไว้ที่ไหน"

"ไม่รู้สิ....คงหนีไปแล้วแหล่ะ"

"ไอ้เหี้**..อย่ากวนตีนดิบอกมา"

"นี่คงยังไม่คุยกับพ่อมึงเรยใช้มั้ย....ว่ากูประมูลลูกเค้าได้ในราคาที่สูงมากเรย"

"ห้ะ😯😯😯😯"

อันยองคร้าเราจะเริ่มเรื่องเร็วไปหน่อยขอโทษนะค่ะ....