ง่าวววว!?
เสียงหาวของผมดังขึ้นพร้อมกับคำว่า"ทำไมฉันยังมีชีวิตรอดอยู่อีกนะ" ผมพูดขึ้นพร้อมกับเสียงที่แสนหดหู่"ตื่นสายอีกแล้วนะเรา"แต่ก็นะปิดเทอมมันจะทำอะไรก็ได้นี่หว่า
ผมเป็นคนติดเกม เกรดเฉลี่ยได้น้อย เรียนไม่เก่ง
แถมเป็นลูกอดีตกำนันด้วยสิ นี่แหละยิ่งหดหู่เข้าไปใหญ่ ผมชอบถูกคนรอบข้างนินทา
แถมแต่ละคน
"ก็น่าฆ่าให้ตายเป็นบ้า"
นักฆ่า
ตอนที่1 แสงสีขาว
ผมใช้ชีวิตอยู่กับน้องชายชื่อ
กร ส่วนผมชื่อเด่น อาศัยอยู่กับครอบครัว แต่น้องมักจะเป็นคนที่รู้ใจ เพราะอะไรนะหรอ ก็เขาติดเกมแล้วถูกด่าเหมือนกับผมยังไงเล่า
ผมใช้เงินที่มีอยู่กับเกมไปหลายร้อยเลยหละ.
และในตอนนี้ ผมก็คิดอะไรออกแล้ว
ผมเริ่มหาข้อมูลการรับสมัครนักฆ่าในเน็ตดู
"ว้าาา แย่จัง ไม่มีคนรับสมัครเลยแหะ"ผมพูด
"ใครจะไปรับสมัครในเน็ตกันเล่า ตำรวจหาเจอก็ถูกจับหมดอะดิ"น้องพูด
"แล้วจะหาในไหนได้เล่าา ฉันไม่ใช่แฮ็กเกอร์สักหน่อย"ผมพูด
"อย่างพี่ไม่มีทางเป็นได้หรอกนา ฉมองอันน้อยนิดของพี่ทำอะไรไม่ได้หรอก555+"น้องพูดด้วยสีหน้าล้อเลียน
"หนอย แกเองโง่กว่าฉันตั้งหลายเท่า ยังมีหน้ามาพูดอีกนะ"ผมพูด
"จริงสิ พี่รู้แล้ว"ผมพูด
"รู้อะไรของพี่ห้ะ"น้องพูด
ถ้าเราหาคนรับสมัครนักฆ่าไม่ได้ เราก็เป็นนักฆ่าเองเลยสิ"ผมพูดด้วยสีหน้าดีใจ
"ฮ่ะ ฮะ ฮ่าๆๆๆ"ผมกับน้องหัวเราะแบบตัวร้ายลั่นบ้าน
"เบาๆกันหน่อยสิฟระ ไอเด็กพวกนี้"พ่อเปิดประตูมาด่าอย่างเสียงดัง
"ขอโต้ดก้าบ!!!"เสียงผมกับน้องร้องลั่น พร้อมกับโดนพ่อลงโทษ
อาจเขียนผิดบ้างนะคับขอภัยด้วย
โดเนทได้ทางเบอร์วอเลท0937840053