เพราะความแคลงใจในรัก ชายหนุ่มจึงตัดสินใจใช้ระยะทางพิสูจน์ใจ
"คุณจะไปนานแค่ไหนคะ" เสียงหวานแผ่ว เอ่ยคำถามทั้งน้ำตานอง
"สามปี " เสียงทุ้มเอ่ยตอบกลับมาเพียงสั้นๆ ในขณะที่ใช้มือใหญ่เช็ดน้ำใสที่นองแก้มนวล
"ฮือๆ" เสียงร้องไห้ปานจะขาดใจ ไม่อาจเปลี่ยนใจชายคนรักได้เลย
"ไวท์ ผมให้เวลาคุณสามปี ถ้าคุณรู้ใจตัวเองเมื่อไหร่ว่าไม่ได้รักผม จงไปซะอย่าได้ลังเล"
"ฉันรักคุณ"
"ครับ ถ้าคุณมั่นใจว่ารักผม ก็จงรออยู่ที่นี่ สามปีผมจะกลับมา"
"คุณจะกลับมาจริงๆใช่มั้ย"
"ผมรักคุณมากนะไวท์ รักหมดทั้งหัวใจของผม ผมจะกลับมา หาคนที่รักผม"
"ฉันรัก.."
"เก็บคำนี้ไว้รอบอกในวันที่คุณแน่ใจจริงๆ ลาก่อนครับ" เอ่ยคำเพียงเท่านั้นเขาก็หันหลังจากไป
ร่างเล็กๆทรุดลงน้ำตาไหล ในขณะที่เธอตั้งใจอย่างหมายมั่น แค่สามปีเท่านั้น เธอจะรอเขากลับมา เมื่อถึงวันนั้นเธอจะเอ่ยคำนั้นให้เขาได้ฟัง ในวันที่เขาจะสามารถเชื่อเธอได้ ว่าเธอรักเขา รักเขาหมดหัวใจเช่นกัน..
.............................
1 ปี หลังจากชายคนรักจากไปไร้ซึ่งการติดต่อ หญิงสาวยังคงเฝ้ารอด้วยใจรักมั่น รอวันที่ชายคนรักจะกลับมา ยังเรือนรักหลังน้อยของเธอกับเขา เรือนรักหลังเก่ากลางสวนกุหลาบหลังนี้ อีกเพียงสองปีเท่านั้น..
แต่...ฝันนั้นช่างไกลเกินจริงเมื่อ
.
.
"หมอคะ ฉันจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน"
..."1...ปีครับ"
โรคร้ายกำลังคุกคาม ร่างเล็กซูบผอมลงทุกวัน แต่หัวใจของเธอกลับยังมั่นคง เธอยังคงเฝ้ารอเขาอยู่ทุกวัน แม้กระทั่งวันที่ไร้ลมหายใจ...
Guest
