ลิขิตฟ้าชะตาข้ามภพ
ในโลกที่ช่างโสมมไร้ซึ่งความยุติธรรม ตัวข้า...เซี่ยวจวิ้นผิงได้สิ้นชีวิตลงอย่างทรมาณและดำดิ่งลงสู่ห้วงแห่งความมืดมิดที่ไม่มีวันหวนคืน...ความเจ็บปวดของข้าที่สลักไว้ซึ่งความเคียดแค้นชิงชังสุดหัวใจและบทเรียนความรักที่ข้ามีต่อท่านจะตราตรึงไว้ในใจตลอดกาล...
แม้สวรรค์จะโหดร้ายที่พรากชีวิตของข้าไป
แต่
มันผู้นั้นที่ทำลายข้าจะต้องไม่ตายดี!!
ข้าผิดหรือที่รักท่านจนหมดใจ ข้าผิดหรือที่ชังมันจนฝังลึก
ข้าผิดหรือที่ยอมเป็นตัวร้ายให้มันกลั่นแกล้ง...
ข้าผิดนักหรือท่านจึงได้เลือดเย็นกับข้าถึงเพียงนี้...
ข้ายังไม่อยากตาย ข้ายังอยากอยู่เคียงข้างท่าน เคียงข้างท่านตลอดไป!!
ต่อให้แลกกับอะไรข้าก็จะยอม....
.
.
.
ในโลกที่เต็มไปด้วยความเสแสร้งมีเพียงคนที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะยืนหยัดได้อย่างมั่นคง ปิดกั้นตัวเองออกจากทุกสิ่งใช้ชีวิตอย่างผู้ฉลาด ไร้ความรู้สึก ไร้ความปราณี
ถึงอย่างนั้น...มันก็ต้องแลกมาซึ่งความโดดเดี่ยว
ผมเซี่ยวหลางอายุ26ปีเป็นอัจฉริยะที่ผันตัวมาเป็นนักเขียนนิยายชื่อดังตั้งแต่เมื่อ2ปีก่อน ไม่มีครอบครัว ไม่มีเพื่อนฝูง ใช้ชีวิตคนเดียวมาเกือบ16ปี ไม่มีโรคประจำตัว และ ไม่มีคนรัก...
ใครจะเชื่อว่านักเขียนนิยายวายชื่อดังอย่างผมจะเป็นคนที่ไร้สีสันในชีวิตขนาดนี้หนังสือทุกเล่มที่ผมเขียนเป็นเกี่ยวกับแนวย้อนยุคซะส่วนใหญ่และทุกฉากจบก็จะสวยงามราวกับอยู่ในความฝัน นี่คือเสน่ห์ของนิยายที่ผมเขียนแต่ใครจะรู้หละว่าวันหนึ่งผมจะต้องจบชีวิตตัวเองลงอย่างไม่มีสาเหตุแบบนี้...แถมพอลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองหลุดเข้ามาในร่างของเซี่ยวจวิ้นผิงตัวร้ายที่เขาเป็นคนเขียนขึ้นเองกับมือ...และตอนจบของร่างนี้ก็ช่างสะใจคนอ่านอย่างที่สุด...เพราะโดนคนรับใช้ของนายเอกในเรื่องวางยาพิษจนตาย
เรื่องเหลือเชื่อพันนี้...ผมยอมรับไม่ได้เด็ดขาด!!
จะเป็นอย่างไรเมื่อนักเขียนสุดเย็นชาต้องหลุดเข้ามาในโลกของนิยายแถมยังต้องรับบทเป็นตัวร้ายของเรื่องอีก นายเอกก็นายเอกเหอะถึงจะให้เรื่องนี้จบแบบแฮปปี้แต่ถ้าเจอแบบนี้ทางเดียวที่ต้องทำคือกำจัดนายเอกนั่นทิ้งไปซะ...แล้วขึ้นแท่นเป็นนายเอกซะเองเพื่อความอยู่รอดของผมในร่างนี้!!
พูดคุย
ไรท์ขอรีไรท์เรื่องนี้ใหม่ทั้งหมดนะคะ
Guest
