นักล่าอสูร

ตู้มม... บึ้ม..... "ตามไปอย่าให้มันหนีไปได้เราไกล้จะได้ตัวมันแล้ว" เสียงทรงอำนาจดังก้องกังวาลในป่าลึก "ฮ่าๆๆ แกไม่มีวันทำอะไรข้าได้หรอก ลูเซียส อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น แค่นิดเดียวว..." เสียงตอบกลับจากผู้ที่กำลังหลบหนี ฟังดูแล้วน้ำเสียงชวนให้น่าหวาดกลัวยิ่งนัก กลิ่นอายเก่าแก่โบราณกระจายออกมาจากผู้ที่อยู่ในชุดคลุมสีดำทะมึน เมื่อทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน ฝั่งผู่้ล่ามีด้วยกันราวๆสิบคน แต่ถ้าสังเกตดีๆจะเห็นว่าในกลุ่มผู้ตามล่านั้น มีคนระดับหัวหน้าอยู่ด้วยกันถึงสี่คน คนแรกเป็นชายหนุ่มวัยรุ่นในวัย20ปี มือขวาถือดาบที่คมกริบใบดาบสะท้อนแสงแวววาวด้ามจับสีทองลวดลายสวยงาม ส่วนมือซ้ายถือมีดสั้นที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือดสีแดงสด ชายคนนี้มีชื่อว่า เดวิด คนที่สองเป็นหญิงสาววัย25ปีหน้าตางดงามราวกับนางฟ้าลงมาจุติเธอมีชื่อว่าโรส ในมือถือปืนคู่สีดำทมิฬพร้อมสังหารทุกผู้คน คนที่สามเป็นชายหนุ่มวัย27ปีนามว่ารอน ในมือทั้งคู่สวมใส่สนับมือสีเงินแวววาว ดวงตาคมกริบอย่างกับพญาเหยี่ยว เผยสีหน้าเย็นชาออกมา และคนสุดท้ายเป็นชายวัยกลางคนอายุราวๆ40ปลายๆถึง50ปีในมือถือไม้เท้าสีดำสนิทแผ่กลิ่นอายอันทรงพลังออกมา "ยอมให้พวกเราจับแต่โดยดีเอ็ดเวิร์ด แกหนีไม่รอดหรอกพวกเราล้อมที่นี่ไว้หมดแล้ว"เสียงของเดวิดดังออกมาเมื่อสามารถล้อมชายในชุดคลุมไว้ได้ "ฮ่าๆๆ...ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแบบแกบังอาจมาสั่งข้ารู้เอาไว้ซะว่าตอนที่ข้าเริ่มอาละวาดบนพื้นพิภพนี้ปู่แกยังเป็นวุ้นอยู่เลยมั้งไอ้หนู หึหึ"เสียงจากชายในชุดคลุมเอ่ยขึ้นซึ่งทำให้ชายหนุ่มมีโทสะอย่างมาก"แก..บังอาจลามปามถึงท่านปู่อย่าอยู่เลยมึง" ฟุบ...เสียงการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วแทบมองไม่ทัน เดวิดพุ่งออกไปหมายปลิดชีพชายตรงหน้า "เฮ้..เดวิดใจเย็นกลับมาแกสู้มันไม่ได้"รอนตะโกนขึ้นเพื่อรั้งตัวน้องของเขาแต่ก็ไม่ทันการด้วยความใจร้อนของเดวิดทำให้พุ่งออกไปโดยไม่ฟังคำกล่าวเตือนของพี่ชาย ฟู้มๆ ตู้มมม โครมม อั๊ก อึกก. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ทุกคนตกตะลึงเป็นอย่างมากร่างของเดวิดลอยละลิ่วปลิวละล่องไปกระแทกกับต้นไม้จนกระอักเลือดออกมา แฮก แฮก ฮาา เสียงหอบหายใจของเดวิดดังขึ้น ริมฝีปากมีเลือดไหลออกมาเป็นทางบ่งบอกถึงอาการบาดเจ็บภายใน "เดวิดนายเป็นยังไงบ้าง"เสียงใสแหลมเล็กของสตรีดังขึ้นแน่นอนมันต้องเป็นเสียงของโรสหญิงสาวคนเดียวในกลุ่ม เธอถามพลางประคองน้องชายให้ลุกขึ้น "ผมยังไหวพี่ไม่ต้องห่วง..ผมจะไปอัดมัน"เสียงตอบกลับจากเดวิดด้วยอารมณ์ขุ่นมัว "แกอย่าซ่าให้มันมากนัก คนที่จะจัดการกับมันได้มีแค่ท่านพ่อกับพี่ใหญ่" "หึหึหึ ฮ่าๆๆๆๆ พวกแกคิดว่าจัดการข้าได้?..." ฟุบ ฟ้าวว ตุบๆๆ เสียงฝีเท้ากระทบดิน ปรากฏกลุ่มคนจำนวนมากบ้างก็ยืนอยู่บนต้นไม้รายล้อมทุกคนเอาไว้ "หึหึ เดวิดฝีมือยังอ่อนนะไอ้หนูไปฝึกมาใหม่นะ เมื่อกี้ข้าแทบไม่ได้ออกแรง"เสียงยั่วยุจากคนในชุดคลุมนามเอ็ดเวิด "ฆ่ามันให้หมด"เพียงคำพูดจบลงกลุ่มคนที่ปรากฏตัวก็เคลื่อนไหวตามคำสั่งผู้เป็นนายแล้วการนองเลือดก็เกิดขึ้น ตู้มม บึ้ม.. ปังๆๆๆ ฟ้าวว.. ฉับ อ๊ากก โครม แฮร่.. เคล้งๆ ตู้มมม บึ้มมม เสียงการต่อสู้ดังสนั่นจากผู้มีพลังเหนือธรรมชาติ "หลบไปไอ้พวกเวร"ตู้มม โครมม เสียงหมัดหนักๆกระแทกเข้ากลางหัวจนคนโดนต่อยกระเด็นไปไกลหลายเมตร กระโหลกแตกสมองไหลออกมาน่าสะอิดสะเอียน หลังจากจัดพวกมันไปหลายตน รอน ผู้เป็นพี่ใหญ่ได้หันไปบอกกับคนอื่นๆว่า"ข้าจะตามมันไป ฝากจัดการทางนี้ด้วย มันยังไปได้ไม่ไกลหรอก" ใช่แล้วหลังจากที่สั่งบริวารให้ถ่วงเวลาไว้คนในชุดคลุมก็ได้หนีไป "เดี๋ยวรอน มันเสี่ยงเกินไปพ่อว่าอย่าไปคนเดียวดีกว่า พ่อจะไปด้วย"เสียงชายวัยกลางคนผู้เป็นพ่อกล่าวขึ้น แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร พวกสมุนของเอ็ดเวิดก็เข้าไปพัวพันกับลูเซียสเอาไว้ทำให้ไม่สามารถตามลูกชายไปได้ "ท่านพ่อข้าจะไปจบเรื่องนี้ต่อให้ต้องตายข้าก็จะลากมันไปด้วย หวังว่าท่านจะรักษาสัญญา"กล่าวเพียงแค่นั้นรอนก็หายเข้าไปในป่าที่มืดมิดโดยที่ไม่ได้กลับมาอีกเลย...