-มิติมหัศจรรย์-(ไม่ติดเหรียญจ้า)

พลานุภาพแห่งรักชักนำ ทิพย์อัปสร ให้เป็นที่หมายปองของมหาเทพสององค์ในคราเดียวกันทว่า...รักแท้ที่หลอมรวมเป็นหนึ่งต้องอาศัยใจสองดวงมิใช่สาม!

มหาสงครามความรักระหว่าง พระเสาร์ กับ พระอังคาร จึงอุบัติบนดินแดนและมิติมหัศจรรย์ และเป็นชนวนเหตุให้นางอันเป็นที่รักต้องชดใช้วิบากกรรมในร่างหญิงสาวชาวโลกนาม ทิพย์มณี ส่วนมหาเทพทั้งสองก็ตกอยู่ในวงกตแห่งชะตาที่ยากจะปฏิเสธ!

เวรกรรมชะมัด!! กำลังคิดว่าจะได้พบกับคนหนึ่งแต่กลับได้พบอีกคนหนึ่ง

ไม่ตกใจก็แปลกละ...หญิงสาวบ่นอุบในใจ

"ก็ไม่นึกว่าอยู่ดีๆพระองค์จะโผล่พรวดออกมาจากเปลวไฟ"

"เราสามารถควบคุมธาตุไฟ ฉะนั้นที่ใดมีไฟ เราย่อมไปถึงที่นั่นได้"

แม้จะทรงปั้นพระพักตร์เหี้ยม ทำสุรเสียงดุเข้าไว้ ทว่าดูเหมือนทุกอย่างจะไม่ยอมเป็นใจ...

แรกที่ออกตามหานางนั้น พระองค์ทรงแค้นพระทัย จึงดำริว่าหาตัวพบเมื่อไร จะลงโทษเสียให้สาสม แต่แล้วพอได้พบหน้าเข้าจริงๆ ความโกรธแค้นแทบคลั่ง กลับถูกความยินดีเข้าแทรกแทนที่ จนต้องพยายามระงับมิให้แสดงออก

"หรือเจ้าจะให้เราปีนเข้ามาทางหน้าต่าง"

"พระองค์มาทำไมเพคะ" เป็นคำถามที่แสนใจไม่เข้าท่า แต่หลุดปากออกไปแล้ว

"มาดูซิว่า ยามค่ำคืน...คนใจคอโลเลเยี่ยงเจ้าจะออดอ้อนออเซาะได้หวานเพียงใด" ทิพย์มณีไม่รู้จำโมโหหรือขันดี...ราชาแห่งมหรรฆาพระองค์นี้มักใช้สำนวนอย่างนี้เป็นประจำ

"งั้นก็น่าเสียดายที่ทรงมาไม่ทันดูฉากหวานๆ" หล่อนโต้แล้วต้องหยุดกึก นึกเอะใจ...ที่จริงการได้พบราชาจักรเพชรอย่างไม่ทันตั้งตัวแบบนี้หล่อนน่าจะรู้สึกหวาดกลัวเขาบ้างไม่มากก็น้อย แต่แปลก...หล่อนไม่ยักนึกกลัวบุรุษตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว ซ้ำยังคล้ายกับรู้สึกอบอุ่นในใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้พบเขาอีก! ทิพย์มณีอดกังวลต่ออารมณ์แปลกๆที่เกิดขึ้นกับตัวเองไม่ได้