กฎข้อที่1: ห้ามยุ่งเรื่องรุ่นพี่
ในห้องของฉันที่มีเสียงดังก้องของเสียงนาฬินั้น ฉันก็เหลือบไปเห็นเวลาที่หน้าจอมือถือของฉัน "8 โมง..." สายแล้ว!!!
ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแล้วรีดผ้า "สายแล้วๆ!!" ฉันรีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าหนังสือที่แขวนใกล้ประตู จากนั้นฉันก็วิ่งสับเท้าให้เร็วที่สุด "ทันสิน่ะ" ฉันพูดด้วยเสียงหอบหนัก
ฉันหวังว่าจะมาทันในการมาเรียนมหาลัยในวันแรก "แนน" เสียงสูงที่เหมือนจะบาดแก้วหูได้เธอคือ 'มิ้น' เพื่อนสมัยเด็กตั้งแต่สมัยมัธยมต้น "วิ่งมาถึงเมื่อกี้ใช่ไหมรู้น่ะ" ฉันพยักหน้าแทนการตอบด้วยเสียง
"นั้นน้องมิ้นนี้?" อยู่ๆก็มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้าแทรกระหว่างฉันกับมิ้น "น้องใช่คนที่เป็นแฟนอินใช่ไหม" จากนั้น
มิ้นก็พยักหน้าด้วยความงงๆ แต่อินเนี้ยชื่อเหมื่อนผู้หญิงเหมื่อนกันแฮะ 'w' คิดไปเองมั้ง "ทำยังไงให้เป็นแฟนหรอช่วยบอกพี่หน่อยสิ" จากนั้นฉันก็เดินออกมาไม่อยากขัดจังหวะของมิ้นสักเท่าไหร่ จากนั้นฉันก็เดินไปเรื่อยเพื่อที่จะไปห้องที่เรียน "แกฉันได้ข่าวมาว่าพี่อินน่ะเป็นอันพาลล่ะ" เสียงคำนินทาต่างๆเข้ามาเรื่อยๆไม่มีวันหมดสิ้น ฉันเองก็อยากรู้ไอคนที่ชื่ออินเนี้ยเป็นยังไงต้องผู้ชายหน้าโหดแน่เลย
"อย่าขวางทางได้ไหมห่ะ" เสียงผู้หญิงออกเสียงทุ้มน่ากลัวดังมาจากด้านหลังของฉัน
"ขอโทษค่ะ" พอฉันหันหลังไปก็พบกับผู้หญิงตัวสูงประมาณร้อยหกสิบเก้าอยู่ด้านหลัง มีผมปัดปิดตาด้านขวาพร้อมเสื้อกันหนาวที่มัดกับเอวอยู่ และมีผ้าพันแผลพันอยู่ด้านล่ะหนึ่งข้าง
ให้ตายสิน่ากลัวชะมัด ToT อยากกลับหอแบ้วววว
"แกพี่อินเดินมาแล้ว.." ฉันได้ยินเสียงจากคนด้านข้างกระซิบขึ้นมา พี่อิน...พี่อิน!!! เป็นผู้หญิงหรอกหรอ!! ไอมินแกมีแฟนเป็นผู้หญิงหรอกหรอเนี้ย ฉันคิดในหัวว่าคนอย่างมิ้นน่ะหรอจะมีแฟนแบบนี้ ฉันเดินไปที่ประกาศคะแนนสอบของรุ่นพี่เพื่อดูว่ารุ่นพี่มีคะแนนอย่างไร ถึงในหัวยังคิดมากที่มิ้นมีแฟนเป็นผู้หญิง "ที่หนึ่งวลีวัน ชื่อเล่นอิน.." เอ๋! เรียนเก่งมากเลยน่ะเนี้ยที่หนึ่งของมหาลัยเนี้ย กริ๊งงง เสียงกริ๊งดังขึ้นมาจากข้างกำแพงข้างห้องเรียนของฉัน "ต้องเข้าห้องเรียนแล้วสิ" ตอนนี้ในหัวของฉันกำลังตีกันอยู่ว่าทำไมมิ้นถึงมีแฟนเป็นผู้หญิงก็เถอะ แต่สวยๆอย่างมิ้นเนี้ยต้องมีแฟนแบบเดือนของมหาลัยแบบนั้นน่าจะเข้ากันมากกว่าอักน่ะ แต่หน้าของพี่อินเนี้นน่ากลัวชะมัด ToT ไม่อยากเจอ
อีกแล้วอยากร้องไห้ฉันไม่รู้ว่าฉันเมอนานขนาดไหน แต่รู้ตัวอีกที่ก็จบคาบเสียแล้ว พอเลิกคาบฉันรีบวิ่งตามหามิ้นเพื่อนรักของฉันทันที "ยัยมิ้นนนน" ฉันรีบวิ่งเข้าไปกอดเพื่อนรักของฉันเหมื่อนไม่ได้เจอกันเป็นปี
"มิ้นนน แฟนแกน่ากลัวง่าาา" ฉันร้องเสียงหลง
"แกเจอแฟนฉันแล้วหรอ" มิ้นทำหน้าเหมื่อนตกใจอย่างหนัก
"เจอแล้วว แต่ฉันเพิ่งรู้น่ะว่าแกเป็น.." ฉันทำเสียงเหมื่อนเกรงใจมิ้น แต่มันก็ควจจะเกรงใจแหละ
"นั้นแหละ ไปกินข้าวเหอะ" มิ้นรีบเปลี่ยนประเด็นแล้วลากฉันไปกินข้าว
"แกได้ข่าวมาว่ายัยมิ้นมันคบกับพี่อินเพราะผลการเรียนด้วยล่ะ" เสียงซุบซิบนินทาได้ดังมาที่เราและเหมื่อนมิ้นจะมีอาการช็อคเหมือนกันด้วย
"มิ้นแกเคน่ะ.." หน้ามิ้นตอนนี้เหมือนจะไปต่อยหน้าคนอื่นได้ทุกเมื่อ
เพลี้ย!! ทันใดพี่อินก็เดินเข้ามาตบรุ่นน้องคนนั้นทันที
"อย่าเ*ียกได้ไหม" แล้วพี่อินก็ด่ากลับไปด้วยความโกธร
Guest
