เพราะครอบครัวของเธอทำให้ครอบครัวของเขาต้องล้มละลาย ทำให้พ่อของเขาฆ่าตัว ก่อนตายได้สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้ายว่า''ให้เขาเก็บและจำความเจ็บปวดและสูญเสียในวันนี่เอาไว้
เมื่อถึงเวลาเมื่อไหร่ จงเอาคืนพวกมันให้สาสม'' ความทรงจำที่ภาคินไม่เคยลืม ความเจ็บปวดที่มันฝังแน่นอยู่ภายในใจถึงเวลาเอาคืนแล้ว ''ฉันจะทำให้เธอและครอบครัวสารเลวของเธอเจ็บปวดและสูญเสียยิ่งกว่าที่ฉันได้รับ รินนรา''
''เธอกล้ามากน่ะรินนรา เธอกล้าทำร้ายคนรักของฉัน''คำพูดของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายทำให้รินนราชาวาบไปทั้งตัว
''คนรัก''
''ใช่ปลายฟ้าคือคนรักของฉัน''ภาคินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
''แล้วรินละค่ะ ''รินนราพูดทั้งน้ำตา
''ทำไมรินถามผมแบบนั้นละคับ รินเองก็เป็นภรรยาอีกคนของผมไงครับ''ภาคินยิ้มร้าย
''ทำไมคุณทำกับรินแบบนี้คุณมีคนรักอยู่แล้ว แล้วมาแต่งงานกับรินทำใม''
''เธอกล้าขึ้นเสียงกับฉันหรอห๊ะ!! ดีในเมื่อเธอกล้าขนาดนี้ กล้าทำร้ายคนรักของฉัน กล้าขึ้นเสียงใส่ฉันฉันจะสั่งสอนให้เธอได้รู้และจำไว้ว่าอย่ามาลองดีกับฉันอีก"พร้อมย่างสามขุมไปหารินนรา
'คุณจะทำอะไร!! ถอยไปน่ะ''รินนราพูดอย่างหวาดกลัว
''ทำหน้าที่สามีไงครับ''ภาคินยิ้มเย็นให้รินนรา มองร่างบางอย่างหื่นกระหาย
''ไม่นะคะภาคิน''รินนราถอยไปจนสุดขอบเตียง
''อ๊ะ!! ปล่อยน่ะ''ภาคินคว้าข้อเท้าของเธอไว้ก่อนจะลากกลับมาอย่างแรง
''ได้เวลาสนุกแล้วรินนรา''