คุณเคยคิดไหมว่าทำไมคนเราถึงได้เกิดความรู้สึกรักใครสักคนขึ้นมา?
ตอนนี้ผมกำลังคิด และคิดไม่ตก ก็เพราะ 'เรา' ดันเกิดความรู้สึกนั้นขึ้นมา
'รัก' ที่ผมไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นระหว่าง 'เรา'
มัน...เริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
............................................................................................
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาา”
“โอ โอวววว”
นั่นไม่ใช่เสียงผม
“อืมม”
นี่คือเสียงผม...
“หลิน”
นี่คือเสียงของอีกคนที่ผมนั่งอยู่บนตัก
“ผมไม่ไหวแล้วพี่”
ทำไมเสียงผมที่แผวเบาขนาดนี้
“พร้อมกันนะ”
เจ้าของตักเองก็มีเสียงแผ่วเบาไม่แพ้กัน...เขาขยับวงแขนให้กอดรัดผมแน่นยิ่งขึ้น...กายของเราเริ่มเบียดเสียดกัน และริมฝีปากของเราก็บรรจงจูบกัน อย่างแผ่วเบา...
หัวใจของผมเต้นรัวขณะเงยหน้ามองบุรุษตรงหน้า
ดวงตาของเขา...ทำไมถึงดูเต็มไปด้วยความรัก
และดวงตาของผม...ที่สะท้อนในดวงตาของเขา
ก็มีคำว่ารักสะท้อนออกมา...
ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยจะรักกัน ไม่เคยจะหวาน ไม่เคยจะคิดมีความสัมพันธ์แบบนี้ต่อกัน แต่ทำไมในเวลานี้ กลิ่นหอมหวานของความรักถึงได้คละคลุ้งไปทั่วห้อง ลอยอยู่รอบตัวเรา สัมผัสพวกเราอย่างแผ่วเบา แต่กลับชัดเจนในความรู้สึกเหลือเกิน มัน...เป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
‘เรา’ รักกัน...ตั้งแต่เมื่อไหร่
***********************************************
สวัสดีค่ะ ม่านม่านโจ่วนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวใสๆ เด๋อๆ ของเด็กหลิน และพี่ตินแสนขี้เก๊กค่ะ
ขอออกตัวก่อนเลยว่าเราไม่ถนัดแนวดราม่าค่ะ เพราะฉะนั้นบอกไม่ได้ค่ะว่านิยายเรื่องนี้ดราม่าไหม เพราะถึงอยากจะแต่งให้ดราม่าก็คงตลกโปกฮาเช่นเดิม
ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านสำหรับเม้น และหัวใจที่มอบให้ล่วงหน้าอีกเช่นกันค่ะ /โค้ง
อนึ่ง... ความสั้นยาวของแต่ละตอนอาจไม่เท่ากัน อาจมีจำนวนที่ห่างกันมากห่างกันน้อยนั้นขึ้นอยู่ที่ความเพลินของการแต่งล้วนๆเลยค่ะ แต่ไรต์จะพยายามอัพบ่อยๆเพื่อไม่ให้ขาดตอนนานเกินไปนะคะ ขอบคุณค่า ^0^
Guest
