รักเขาข้างเดียว มันก็ต้องนกแบบนี้หล่ะ

"

เห้ยมึง++++++  คือมันไม่รักกุว่ะทำไง" เสียงเจ้าหล่อนสาวหน้ากลมเรียว มือพลางถือโทรศัพท์ที่ยังเปิดหน้าสนทนาของใครคนหนึ่งไว้อยู่นั้น ชุดนักศึกษาสีขาวสะอาดกับกระโปรงพรีซยาวคลุมเข่าดูเรียบร้อย เอ่ยขึ้นกลางวงเพื่อนสุดแก่นที่ยังกินข้าวอยู่ ในสภาวะหยุดนิ่งชั่วคราวด้วยความตกใจ บางคนก้องับช้อนข้าวคาปาก บ้างแทบจะพ่นข้าวออกมาเพราะเสียงที่ดังไปทั่วโรงอาหาร ประเดี๋ยวก่อนน่ะจะดังอะไรเบอร์นั้น55555555 ความในใจเพื่อนคนนึงกล่าวได้แต่เพียงในใจก่อนมองลงไปที่จาสนข้าวราดแกงที่แสนจะอร่อย

"มึงเป็นบ้าเหี้ยไรสัส มึงดูด้วยว่าที่นี่คือที่ไหน มึงดูด้วย อีห่าพวกกุตกใจข้าวแทบพุ่ง"เพื่อนคนนึงพูดขึ้นเพื่อกลบสถานการณ์ขับคันที่ทุกคนกำลังกินข้าวกันปกติที่ตอนนนี่มันไม่ปกติแล้วน่ะสิ

ความว้าวุ่นในวัย

สาว กับความรักมันเป็นของคู่กันล่ะมั้ย เธอคิดเช่นนั้นไหมผู้อ่านที่แสนน่ารักของฉันทุกคน (ไม่ได้ยอน่ะอยากเล่นด้วยเฉยๆกลัวเหงาอ่านไปแล้วจะเบื่อกัน อิอิอิซ่าาาาาาาา) มันจะบ้าๆหน่อยน่ะจุดๆนี่ก้ออยากจะให้อ่านกันเอาฮ่า อ่ะน่ะแต่เรื่องมันจะเพี๊ยกๆหน่อย ถึงจะอกหักก่อนไม่เศร้า ถึงเสียใจแต่มันจะเข้มแข็งแบบสุดขั้ว แต่ตอนนนี่ขอไปหาข้อมูลก่อนแปป เดี๋ยวกลับมาแต่งน่ะเออ แต่จะเป็นเรื่องราวแบบไหนก้อฝากติดตามด้วยน่ะและงานเก่าด้วยที่ยังค้างมา 2 ปีแล้วแต่ขอบอกว่าจะกลับมาอีกครั้งแน่นอนจ้าาาาาา   ปล.เหงาแล้ว ว่างแล้วจะมาแต่งต่ออ่าาาา