“ขวัญรักกรินทร์ พรจากฟ้า www.mebmarket.com "หมดเรื่องที่จะคุยหรือยังคะ มันนานเกินสิบนาทีแล้ว”“ขวัญ” กรินทร์ขยับตัวครั้งเดียว ขวัญรักก็ตกอยู่ในวงแขนของเขา“...อย่าไปได้ไหม” ถ้อยคำอ้อนของเขาไม่ทำให้ขวัญรักรู้สึกอะไร ใจเธอคิดแต่ร่างกายมันทรยศ เพียงเขาดึงเข้าไปหาอ้อมแขนของเขา เธอก็ซบหน้าลงกับไหล่ของเขา น้ำตาซึม คิดถึงโหยหาอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขาตลอดมา“ขอโทษ ผมขอโทษ ผมมันโง่ มันบ้าเอง อย่าไปจากผมอีกเลยได้โปรด”พลายแก้วมาแล้วค่ะ
สวัสดีครับผมชื่อเด็กชายกรินทร์ชนก กรุณากันต์ครับ อายุ หกขวบ อยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง เลขที่สิบหกครับ วันนี้ผมจะมาอ่านเรียงความถึงแม่ครับ
”
แม่ของผมชื่อขวัญรักครับ ผมมีแม่อยู่คนเดียว เพื่อนๆ ล้อว่าผมไม่มีพ่อ ผมเกิดจากกระบอกไม้ไผ่ แต่แม่บอกผมว่าไม่มีใครเกิดจากกระบอกไม้ไผ่ได้ ผมดีใจที่แม่บอกผมแบบนั้น แม่บอกผมว่าเป็นไปไม่ได้ที่ใครจะเกิดมาแล้วไม่มีพ่อ ผมมีพ่อครับ แต่ผมไม่จำเป็นต้องอยู่กับพ่อก็ได้ แม่บอกว่าใครไม่ต้องการเราก็ไม่ต้องไปเรียกร้องหา ผมเป็นเด็กที่เกิดจากการผสมเทียมพ่อจึงไม่จำเป็นสำหรับผม ผมเข้าใจว่าแม่โกหก ผมเป็นเด็กกำพร้าพ่อ แต่ผมมีความสุขมากที่มีแม่แค่คนเดียว ผมสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีจะรักแม่ให้มากๆ ใครไม่รักแม่ แต่ผมรักแม่ครับ
ขวัญรักลุกก้าวเดินจากเก้าอี้ที่จัดให้ผู้ปกครองนั่งไปหาลูกชายหน้าห้องเรียน น้ำตายังไหลออกมาไม่หยุดมันพร่ามัวเสียจนต้องเช็ดมันออกไปหลายครั้งแต่มันก็ไม่หยุดไหลเสียที
“
ขอบคุณครับลูก แม่ก็รักลูกครับ
”
หญิงสาวกอดลูกชายไว้แนบอก