[ [ My Love หลอกรัก ลวงแค้น ] ]
♤♡♡♡♡♡♤
"ป๋ารักพีรภัทรคนนี้ที่สุด"
"พีก็รักป๋าจอร์นคนนี้เหมือนกันครับ"
"แต่งงานกับป๋านะ"
"คุณป๋า! ฮึก ทำไมถึง"
"นะ คนดีของป๋า"
"ฮึก แต่งครับ"
"วู้ววๆ/เย้ๆ/นายหญิงของพวกเราาาา"
เสียงลูกน้องที่ล้อมวงอยู่ดังสนั่นทั่วสวนหยอม บ้างเป่าปากเชียร์ บ้างก็ร้องเรียกนายหญิง จนคนที่อยู่กลางวงต้องก้มหน้าหลบในอกอุ่นหลบซ่อนพวงแก้มแดงๆ
"ป๋าสัญญาจะไม่ทำให้พีเสียใจ ป๋าจะรักพีคนเดียว ป๋าจะเลิกเจ้าชู ป๋าจะ"
"พอแล้วครับ แค่ป๋ารักพีมันก็มากแล้ว"
ใครจะรู้ว่าในใจลึกๆแล้วพีคิดอะไร เจ้าตัวเองก็ยังสับสนในสิ่งที่จะทำ ถ้าหากพลาดขึ้นมาคงไม่ต้องสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพี
♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢
"ขอบคุณทุกท่านที่เดินทางมาร่วมแสดงความยินดีให้เราสองคนนะครับ ถึงแม้จะมีหลายท่านที่ไม่ยินดีที่ผมจะลงเอยกับเพศเดียวกันแต่ผมคิดว่า..ผู้ชายตัวเล็กคนนี้มีความหมายกับชีวิตผมมาก มากจนไม่กล้าปล่อยให้หลุดมือเลยล่ะ"
ตาสีฟ้าครามจ้องลงไปยังดวงตาคู่หวาน สื่อความหมายให้คนตัวเล็กได้รู้ว่าเขานั้นพูดจริงเพียงใด
"ครับ ผมเองก็แค่เด็กบ้านนอกที่ได้คุณป๋าชุบเลี้ยง ถ้าวันนั้นคุณป๋าไม่ช่วยผมไว้ป่านนี้ชีวิตผมคงตกนรกทั้งเป็นแน่ ขอบคุณความรักดีๆที่มีให้ผม ถึงแม้ผมจะไม่คู่ควรกับสิ่งที่คุณป๋ามอบให้ก็เถอะแต่ผมเชื่อว่าสักวัน..ผมจะเอื้อมมือเล็กนี้ออกไปด้วยใจที่แกร่ง..ไปคว้ามันมากอดเอาไว้"
แปะๆๆๆๆ เเขกที่มาวันนี้พร้อมใจกันปรบมือให้กับคำพูดของพี เด็กคนนี้ทำให้ทุกคนยอมรับในความรักของพวกเขา พีได้พิสูจน์ให้ได้เห็นแล้วว่าความรักของพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีเรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้อง
ตลอด1ปีที่พวกเขารักกัน ป๋าจอร์นยอมที่จะรักษาดวงใจของพี รอวันที่พีสุกงอม รอให้ถึงเวลาที่สมควรและเขาก็ทำมันสำเร็จท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่จับจ้องมายังคู่ของพวกเขา
แต่คืนนี้มันคงเป็นคืนสุดท้ายที่จอร์นจะได้เห็นหน้าสดใสของพีเพราะเรื่องที่กำลังจะเกิดต่อไปนี้
"ป๋าจอร์น อ้ะ! อย่าครับ"
"ป๋ารอวันนี้มานานพีก็รู้ ป๋าอดใจไม่ไหวแล้ว"
ปากหนากดจูบลงไปไม่รอให้คนใต้ร่างได้ตั้งตัว
"อือ ป๋า~"
"ป๋ารักพี รักพีที่สุด อ๊า"
ปากหนาไล้จูบลงมาเรื่อยๆจยถึงคอขาว เขาบรรจงจูบทำลอยไปทั่วคอ
พรึบ! ร่างใหญ่ทิ้งตัวล้มใส่พี หน้ายังซึกอยู่ที่ซอกคอหวาน
"ป๋าครับ ป๋าจอร์น"
ฮึบ พีดันตัวคนบนร่างที่หมดฤทธิ์เพราะยาสลบให้นอนหงายก่อนที่ตัวเองจะใส่เสื้อผ้าให้ดี
"ขอโทษนะครับ พีรักคุณป๋าที่สุดแต่พีจำเป็นต้องทำแบบนี้จริงๆ"
จุ๊บ พีจูบที่หน้าผากกว้างเป็นการกล่าวลาก่อนจะตัดสินใจหอบกระเป๋าเงินสินสอดจากไป
♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢
"ลากตัวมันกลับมา!!!"
ภายในคฤหาสน์หลังโตเหล่าลูกน้อยนับสิบกำลังวิ่งวุ่นไปทั่วตัวบ้าน หลังจากที่ได้รับคำสั่งต่างคนต่างออกตามหาบุคคลสำคัญของนายใหญ่
"กล้าทรยศกูอย่าหวังว่ามึงจะรอด!!"
จอร์นตื่นขึ้นมาก็พบว่าห้องกว้างมันเงียบผิดปกติ เมื่อหันไปข้างกายก็พบแต่ความว่างเปล่าพร้อมกันนั้นสายตาดุดเหยี่ยวก็ตวัดมองไปที่กระเป๋าเงินสินสอดก่อนจะพบว่ามันหายไปทำให้รู้ได้ทันทีว่าเจ้าสาวของเขาหอบสินสอดทองหมั้นหนีไป
จอร์นถึงได้รู้ตัวว่า..เขาถูกหลอกซะแล้ว
"หลอกให้กูรักแล้วหนีไปแบบนี้..โทษของมึงคือตายสถานเดียว!"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ชะตาของเขาจะเป็นอย่างไร..
โปรดติดตาม
#ข้าวเหนียวหมู#