หัวใจบังคับให้รัก (ชื่อเดิม สองธารา)
เขียนโดย พรมัน
(พร-มัน แปลว่า พระอาทิตย์)
“กูไม่ใช่เด็กขายโว๊ย ทำไมฟังไม่เข้าใจว่ะ” สองโวยวายอีกครั้ง แต่เหมือนไม่มีใครจะสนใจฟังเลยสักคน
“พาเข้าไปหานายในห้องป่ะ นายรอนานแล้ว” พีพูดบอก แมนกับผาพยักหน้ารับลากสองเข้าไปในห้อง
“นายครับ เด็กขายมาแล้วครับ” แมนพูดขึ้นแล้วปล่อย ผลักร่างสองเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็วแล้วรีบปิดประตูทันที
“เฮ้ย กูบอกว่าไม่ใช่เด็กขายไงล่ะ ปล่อยกูไปซิว่ะ ไอ้พวกบ้า ไอ้พวกปัญญาอ่อน เว้ยเปิดซิว่ะ”
“โวยวายไปก็เท่านั้น ถ้าฉันไม่ได้สั่งให้เข้ามา พวกมันไม่เปิดเข้ามารบกวนฉันหรอก”
สองหันหลังมองหาเจ้าของเสียงทุ้มดุดัน เพียงเสียงพูดทำให้สองรู้สึกได้ถึงเสียงที่มีอำนาจ และความแข็งแกร่ง ยากที่เขาจะต่อสู้ด้วย
“มองหาฉันอยู่เหรอ” กายเอ่ยถามขึ้น เมื่อเดินออกจากห้องนอนห้องใหญ่
สองรู้สึกหวั่นกลัว เมื่อเห็นใบหน้าของกาย ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่และดุดัน เจ้าของใบหน้าหล่อคมเข้ม ดูหล่อมากๆ ร่างบางขนลุกเกรียว สะดุ้งโหยงรีบหลบที่มุมห้องด้วยความรวดเร็ว รับรู้ทันทีว่าผู้ชายตรงหน้าอันตรายมากแค่ไหน มีหน้าตาหล่อคมเข้มเป็นอาวุธ รูปร่างสูงใหญ่เป็นอาวุธร้ายอีกชิ้นที่พร้อมจู่โจมเขาได้ทุกเมื่อ ทุกอย่างของผู้ชายซึ่งยืนเบื้องหน้าเขา มีผลกระทบต่อจิตใจของสองเป็นอย่างมาก สองรู้สึกใจสั่น หวั่นไหวเพียงวินาทีเดียวที่สบตา จนสองลืมเลือนเรื่องเจ็บปวดก่อนหน้านี้ไปจนหมด
กายมองใบหน้าของเด็กขาย ซึ่งลูกน้องของเขาเป็นคนพามาส่งให้เขา ชายหนุ่มใบหน้าน่ารัก ออกหวานไปทางผู้หญิง รูปร่างสูงโปร่ง ผมสีดำยาวเลยไหล่ ผิวกายขาวเนียน แต่งตัวในชุดขาว กางเกงสีดำ เขาพึ่งพอใจเด็กหนุ่มหน้าหวานซึ่งยืนเบื้องหน้าเขาเป็นอย่างมาก
“ผมไม่ใช่เด็กขาย ลูกน้องของคุณลากผมขึ้นมา คุณควรสั่งให้ลูกน้องไปเช็คสมอง ประสาทการได้ยินด้วย ผมตะโกนจนคอแตกว่าไม่ใช่เด็กขาย ไม่ฟังกันบ้างเลย” สองแผดเสียงว่าทันที
“คุณชื่ออะไรครับ” กายเอ่ยถามขึ้น
“ก่อนที่จะถามชื่อผม คุณควรแนะนำตัวเองก่อนซิ”
กายหัวเราะในลำคอเบาๆ “ผมชื่อ ปกกาย ภักดีภูมิ เป็นเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้าง อายุ 35 ปีครับ แล้วคุณล่ะ ถึงตาคุณแนะนำตัวเองแล้วนะครับ”
“ขอฉันถามอีกคำถามหนึ่ง ก่อนแนะนำตัว” สองจ้องหน้ากาย กายพยักหน้ารับ ยิ้มๆ อย่างพอใจ
ทำไมถึงต้องใช้บริการเด็กขายด้วย ทั้งที่หน้าตาไม่ดูขี้เหร่สักหน่อย หรือว่าเป็นพวกไม่มั่นใจตัวเอง จีบใครไม่เป็น หรือว่าเป็นพวกนิยมความรุนแรง หรือว่าไอ้นั่นมัน...” สองจ้องตากายปริบๆ อยากรู้คำตอบ
“ทั้งหมดที่คุณพูดมา ไม่ใช่เลย”
“แล้วอะไรล่ะ ทำให้คุณชอบใช้บริการเด็กขาย” สองแหวเสียงดังอย่างลืมตัว
“แล้วทำไมเธอถึงอยากรู้อะไรเกี่ยวกับฉัน หรือว่าตกหลุมรักฉันเข้าแล้ว” กายพูดเย้าแหย่ ยกยิ้มมุมปากขึ้นนิดๆ
สองกระเดาะปากเสียงดัง มองค้อนตาขุ่นเขียวใส่กายด้วยความโกรธเคือง
“หลงตัวเองมากไปหรือเปล่าคุณกาย เห็นสองแบบนี้ สองก็เลือกนะ สองไม่ใช่พวกแอบแรด ไวไฟ พอเจอผู้ชายหล่อเข้าหน่อย ออกอาการกลัดมันกระโดดขึ้นขย่มผู้ชายหรอกน่ะ สองไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด”
“สอง นายชื่อสองงั้นเหรอ”
“ชิ ทำไมชื่อสองแล้วไง คุณยังไม่ตอบคำถามผมเลยน่ะ คุณกาย ตอบมาซิ”
“แต่ฉันอยากให้เธอกลัดมันกระโดดขึ้นขย่มฉันจังเลย”
“คุณกาย หยุดความคิดอุบาทว์เดี๋ยวนี้เลยน่ะ” สองโวยวายเสียงดังลั่น อยากจะพุ่งเข้าใส่บีบคอผู้ชายตรงหน้า แต่ใจไม่กล้า เพราะว่ากายตัวใหญ่กว่าเขามาก ถ้าขืนเขาบีบคอกายละก็ กายต้องลากเขาขึ้นเตียงกดกระแทกจนร่างกายเขายับเยินแน่ ความบริสุทธิ์ของบั้นท้ายเขาได้มัวหมองแน่ ไม่เอาเด็ดขาด เขาจะมอบให้คนที่เขารักมากที่สุดเท่านั้น
Guest
