มีนา นันทปภากร อายุ 26 ปี
หญิงสาวผู้ไม่อยากมีสามี แต่อยากมีลูก! จึงพยายามทำทุกทางเพื่อให้ได้ลูกสมใจ
“ข้อแรก เขาได้แอ้มเราไง สวยๆ ไซร์มินิแบบนี้จะหาได้ง่ายๆ เหรอ” มีนากลั้นเสียงหัวเราะได้ทันเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนสำลักอะไรสักอย่าง แต่ก็เอ่ยต่ออย่างไม่สนใจ
“ข้อสอง...เขาก็จะไม่ต้องกลัวว่าน้าดาจะโกรธหากเขาไม่อยากได้เราเป็นภรรยาจริงๆ เขาสามารถทำตามข้อตกลงกับเรา โดยที่ไม่ต้องมาผูกมัดใดๆ เห็นไหมเราไม่เคยเอาเปรียบอะไรเขาเลย แค่ขอน้ำเชื้อและประสบการณ์อย่างว่าแค่ครั้งเดียว พอเราท้อง เรื่องก็จบ”
ภาวิน เชาวกรกุล ด็อกเตอร์หนุ่มวัย 32 ปี
ชายหนุ่มผู้มีรักเดียวในหัวใจ พ่อเลี้ยงหนุ่มแห่งไร่เชาวกรกุลจะสามารถเอาชนะใจ ภรรยาที่จ้องแต่จะเอาน้ำเชื้อของเขาได้อย่างไร
หน้านิ่งมองใบหน้าเชิดของหญิงสาวผ่านๆ ร่างสูงเข้าห้องน้ำไปจัดการธุระของตนเอง ก่อนจะออกมาต่อสู้กับน้องน้อยของตนอีกครั้ง
ภาวินใช้เวลาในห้องน้ำเกือบสิบนาที ก่อนจะออกมาด้วยใบหน้าที่ดีกว่าเก่าเล็กน้อย ร่างสูงที่ยังคงสวมผ้าขนหนูเช่นเคย ตามตัวมีน้ำเกาะพราวยิ่งทำให้เขาดูน่ามอง ขายาวเดินมานั่งเคียงภรรยาที่ยังคงนั่งรอเงียบๆ ก็นึกอยากขำออกมา นี่เธอรอมีเพศสัมพันธ์กับเขา หรือว่านั่งรอเขาสั่งประหารกันแน่
“พร้อมแน่แล้วใช่ไหม?”
“ค่ะ” มีนาตอบเขาเสียงเรียบ หากชัดเจน
“อืม...แต่พี่ยังไม่พร้อม พี่หิวข้าว บ้านใหญ่คงเอาอาหารมาส่งแล้ว เราออกไปทานข้าวกันก่อนดีกว่า” พูดจบร่างสูงก็ลุกออกไปด้านนอกทันที ปล่อยให้หญิงสาวหน้าเหวออยู่ตามลำพัง