คุณเคยรอใครไหม?
ถ้าเคยมันทรมานใช่หรือไม่?
แต่แล้วทำไมถึงยังรอ?
เธอ...รอ รอเป็นเจ้าสาว
รอให้เขามาเป็นเจ้าของ อย่างที่เขาเคยสัญญา
แต่การแต่งงานครั้งนี้
...มันคืออะไรกัน!?
เขา...ไม่ปรารถนามัน
ซ้ำยังเกลียดเธอที่เป็นเจ้าสาวเข้ากระดูกดำ!
พีระพัฒน์ เศวตธีระกุล {พี}
เขา...ขยะแขยงเธออย่างกับไส้เดือนกิ้งกือ
ผู้หญิงหน้าด้านที่เสนอหน้าเข้ามาอยู่ในบ้านเขาตั้งแต่เล็กจนโต
หากย้อนอดีตได้ ...เขาสาบานว่าจะเอาขี้เถ้ายัดทั้งปากทั้งจมูกยัยกาฝากให้รู้แล้วรู้รอด ถ้ารู้ว่าเธอโตขึ้นมาแล้วจะกลายเป็นมารขวางความสุขเขาไปตลอดชีวิตเช่นนี้!
พนิชา เศวตธีระกุล {พิณ}
เธอ...รักเขามาตั้งนาน
รักตั้งแต่จำความได้
และทั้งๆที่เขา ...แสดงออกชัดเจนว่ารังเกียจเธอยิ่งกว่าอะไร เธอก็ยังไม่เคยผลักไสเขาออกจากหัวใจได้เลยสักที สุดท้ายก็คงต้องจมปลักอยู่กับความรักข้างเดียวจนวันตาย เมื่อรู้ว่าถึงแม้บนโลกจะเหลือเธอเป็นผู้หญิงคนสุดท้าย เขาก็ไม่มีวันรักเธอ!
"ไม่อยากแต่งงานกับคนที่เกลียดเธองั้นเหรอ"
เขาเหยียดยิ้มร้าย ดวงตาแดงก่ำจ้องเธอตาไม่กะพริบ
"แต่ฉันชักอยากจะอยู่กับคนที่ฉันเกลียดซะแล้วสิ หึ! อยากจับฉันนักใช่ไหม ได้! งั้นฉันจะยอมเดินตามเกมของเธอ ในเมื่อเธออยากแต่งงานกับฉัน อยากได้ฉันเป็นผัวนัก ฉันก็จะเป็นให้"
"คุณพี!"
ความรวดร้าวในใจเธอจำต้องฝังกลบมันอีกครั้งเมื่อก่อนหน้านี้ที่เขาผละเธอออกแล้วเดินไปที่ประตู เธอคิดไม่ถึงว่าเขาแค่เดินไปล็อคประตูห้องแล้วเดินกลับเข้าหาเธอ สายตาที่เขาจ้องมอง มันก็ไม่ใช่สายตาที่บ่งบอกถึงเรื่องที่ดีเลย
"คุณพี จะ...จะทำอะไรคะ คุณล็อคประตูทำไม"
"ลองสินค้าไง"
เขายกยิ้มร้าย เท้าหนักยังคงยกย่างใกล้เข้ามา
"ไหนๆก็จะต้องแต่งงานอยู่กินเป็นผัวเมียกันแล้ว ก็ทดลองใช้ชีวิตคู่กันหน่อยเป็นไง ไอ้เมื่อคืนน่ะ ฉันยังทดลองใช้ว่าที่เมียอย่างเธอไม่หนำใจเลย"
"มะ...ไม่ ไม่นะคุณพี ว้าย!"
เธอตั้งใจจะวิ่งผ่านเขาออกจากห้อง แต่เขาคว้าเอาไว้ทัน คว้าไว้ทั้งตัว ก่อนเหวี่ยงเธอลงบนที่นอนกว้าง แล้วตามด้วยร่างกำยำของเขาที่ตามไปทาบทับ
"จะไปไหนเล่า ก็บอกแล้วไงว่าทดลองใช้ ไหนๆเธอก็จะเป็นเมียฉันอยู่แล้ว จะกลัวอะไร"
"ไม่ คุณพี ฮือๆ ปล่อยพิณ พิณบอกแล้วไงว่าพิณไม่แต่ง พิณไม่..."
"แต่ฉันจะแต่ง!"
เขาแทรกด้วยน้ำเสียงเดือดดาลและกร้าวแข็ง พร้อมกับคีมเหล็กที่บีบข้อมือบางทั้งสองข้างแล้วกดตรึงลงกับพื้นเตียงเต็มแรง ไม่สนว่ากระดูกเธอมันแทบแตกร้าวเพราะความโหดร้ายป่าเถื่อนของเขาเลยสักนิด
"ฮือๆ พิณเจ็บ คุณพี ฮึก คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ"
"ใช่! ฉันบ้าไปแล้ว เธอไงพนิชา! เธอไงที่ทำ ในเมื่ออยากได้ฉันเป็นผัวนัก ฉันก็จะทำหน้าที่ผัวให้สมใจเธอ"
ว่าแล้วก็เลื่อนใบหน้าลงไปกระตุกยิ้มร้ายให้คนใต้ร่างใกล้ๆ
"หึ! เอาให้หลวมก่อนคืนเข้าหอเลยเป็นไง!"
....................
....................
สวัสดีนักอ่านทุกท่านค่ะ
เรื่องนี้พระเอกค่อนข้างเลือดเย็นสักหน่อยนะคะ ไอ้เรื่องความใจร้ายโหดดิบเถื่อนไม่ต้องพูดถึงเลย มีระดับยกกำลังสิบ
หากมีอะไรผิดพลาด จะวิจารณ์ จะด่า จะชม จะกระแทกแดกดันอะไรได้หมดค่ะ อิอิ
แต่ขอนิดนึง ว่าอย่าแรงจนคนเขียนน้ำตาไหลน้าาาาา...
ฝากติดตามกันด้วยนะคะ ^___^
รักรีดทุกคนค่ะ^^ / ณวดี
ขอบคุณภาพจาก: แอฟ Wallpapers และ https://pixabay.com
***บุคคลในภาพถูกนำมาใช้เพื่อประกอบการจินตนาการเท่านั้น
ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยาย ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึง
ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้บุคคลในภาพเสียหายแต่ประการใด***
***ตัวละครทุกตัว และเหตุการณ์ทุกๆเหตุการณ์
ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์จริงแต่อย่างใด
ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลหรือเหตุการณ์จริงใดๆ
ทุกรายละเอียดในนิยาย ล้วนแล้วแต่เป็นจินตนาการของผู้เขียน
ห้ามคัดลอก หรือ ดัดแปลงใดๆ โดยไม่ได้รับอนุญาต***
ตรวนร้ายทัณฑ์ซาตาน
---ณวดี---
Guest
