กลกามเทพ

"พี่ไม่ให้หนูเล็กไป!" ชายหนุ่มคำรามเสียงกร้าวออกมาอย่างน่ากลัว บ่งบอกว่าตอนนี้ความอดทนของเขาใกล้จะหมดลงแล้ว เขาพยายามใจเย็นและพูดกับเธอดีๆเท่าที่เขาจะทำได้ในตอนนี้

"แต่เล็กจะไป คุณไม่มีสิทธิ์มาห้าม!" ฟากหญิงสาวกะตะโกนค้านออกมาเสียงดังพร้อมกับพยายามบิดมือที่เขาจับกุมเอาไว้อยู่ให้หลุดออกจากกัน แต่ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนขัดขืนเท่าไหร่ กลับดูเหมือนกับว่ามันจะยิ่งไร้ประโยชน์ เพราะยิ่งเธอดิ้น เขาก็ยิ่งจับไว้แน่นหนากว่าเดิม

"แต่พี่สั่งว่าห้ามไป หนูเล็กก็ต้องห้ามไป พี่ไม่ยอมให้เธอหนีพี่ไปไหนง่ายๆหรอก เราจะต้องอยู่ด้วยกัน เข้าใจไหม" เขาบอกับเธอด้วยน้ำเสียงที่เย็นลง แต่ยังไม่วายหลงเหลือความดุดันทั้งจากแววตาและคำพูดที่แผ่ออกมาจากตัวเขาอย่างน่ากลัว

"คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งเล็กนะ! ปล่อยเล็ก เล็กจะกลับบ้าน! เลิกยุ่งกับเล็กซะทีแล้วจะไปไหนก็ไป เล็กไม่ต้องการคุณอีกต่อไปแล้ว" เธอหยุดนิ่งแล้วจ้องมองคนตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว บ่งบอกว่าที่เธอพูดออกมาคือความจริง และเธอก็ต้องการแบบนั้นจริงๆ ต้องการให้เขาปล่อยเธอไป เธอไม่ต้องการเค้าอีกแล้ว แต่ไม่มีทางซะหรอก ยังไงเค้าก็ไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่นอนไม่ว่าเธอจะเกลียดเค้ามากแค่ไหนก็ตาม ถ้าเกลียดนักก็อยู่ด้วยกันแบบเกลียดๆนี่แหละ เจ็บปวดดีชะมัด

"หึ! ไม่ต้องการงั้นหรอ ดี งั้นก็ทนอยู่กับไอ้คนที่เธอไม่ต้องการคนนี้แหละไปตลอดชีวิต อย่าหวังว่าจะหนีไปจากพี่ได้เลย" ว่าแล้วเค้าก็อุ้มเธอพาดบ่าแล้วยัดเธอเข้าไปในรถจากทางด้านของคนขับแล้วดันตัวของเธอเข้าไปนั่งที่เบาะข้างคนขับ เขารับขึ้นมาในรถแล้วขับออกไปด้วยความเร็วสูง ไม่สนใจว่าเธอจะดิ้นรน จะโวยวายหนักหนาเพียงใด เขาเอาแต่นิ่งเงียบและขับรถอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาจะพาเธอมาอยู่ที่นี่ ที่ที่ใครก็หาเธอไม่พบ เธอจะหนีไปจากเขาไม่ได้อีก และจะไม่มีใครมาพาเฑอไปจากเขาได้ด้วย เขาจะไม่ยอมให้เธอจากเขาไปไหนเป็นอันขาด เขาสาบาน

สวัสดีค่ะทุกคน ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านกันนะคะ ชอบคุญมากๆเลยค่ะ

ไรท์คิดว่านิยายเรื่องนี้จะไม่ลงอิมเมจให้ทุกคนจินตาการกันได้ตามสบาย

ยังไงฝากทุกคนเข้ามาอ่านกันเยอะๆและเป็นกำลังใจให้ไรท์แต่งจนจบด้วยนะคะ

ขอบคุณมากๆอีกครั้งค่ะ ไหว้สวยๆอีกหนึ่งที