เธอพับพายหญิงสาวผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลยก็ต้องต้องเป็นหนี้สวาทเขาฟรานซิสผู้โหดเหี้ยม ป่าเถื่อน ใจร้อน แต่ละสิ่งที่เขาทำกับเธอนั้นไม่ได้นึกถึงจิตใจเธอเลยแม้แต่น้อย
" นี่เธอ! หญ้าตรงนั้นยังไม่เท่ากันเลย ไปทำใหม่เดี๋ยวนี้! " ฟรานซิสดุด่าด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
" ค่ะ " พิมพ์ประพายขานรับเบาๆเพราะไม่อยากเถียงกับคนใจร้ายตรงหน้า เข้าให้เธอตากแดดตั้งแต่เช้าแล้ว ซึ่งตอนนี้น่าจะเที่ยงแล้วเพราะแสงตอนนี้มันแรงเหลือเกินแรงเธอแทบไม่ทีแล้ว
" อย่ามาทำอ่อนแอ! รีบๆทำไป " ฟรานซิสไม่ยักสนใจ
พรึ่บ!~
โอ๊ะ เป็นลมต่อหน้าผม ก็แค่อยากสั่งสอนคนชอบอวดเก่งสักหน่อยเอง เหอะ ปล่อยไว้งั้นแหละ ใช้ตีนเขียขนาดนี้ไม่ตื่น สงสัยต้องเอาน้ำมาสาดซ้ะแล้วมั้ง!
**เค้าพึ่งเขียนเป็นเรื่องแรกไม่ดียังไงก็บอกได้น้ะค่ะ^^**