ลิขิตฟ้าอาญาคนเถื่อน

แนะนำตัวละคร

บทนำ

ความรัก ความแค้น การชดใช้ ก่อให้เกิดแต่ความสูญเสีย....

ขีดความอดทนสุดท้ายของรินลดาได้หมดลง พอกันทีกับการยินยอมให้เค้าข่มเหงต่อว่า เธอไม่รู้ว่าทำกรรมอันใดไว้ ถึงต้องมาเจอสภาพแบบนี้ รินลดาร่ำไห้ปานใจจะขาด พูดทั้งน้ำตา

คนอย่างคุณ อย่าใช้คำว่าคนเลย คุณมันก็แค่สัตว์ป่า มีเพียงสัญชาตญานของความต้องการ

“ฮือๆ ๆ ฮึกๆ...อารมณ์ของความโกรธ ความแค้น มันคงบดบังความเป็นคนของคุณไปหมด” รินลดาต่อว่าด้วยเสียงสั่นเทา

ยังไม่ทันพูดจบ รินลดาก็ถูกเหวี่ยงลอยละลิ่วไปปะทะกับกำแพงห้อง ความเจ็บปวดร่างกายทำให้เธอทรุดลงกองกับพื้น ไม่ทันตั้งตัวธีรเทพเดินย่างสามขุมมานั่งลงตรงหน้า ใช้มือบีบที่คางของรินลดาให้แหงนขึ้นสบตาอันแดงก่ำ ของเขาจากฤทธิ์สุรา ระคนฤทธิ์ความโกรธ

"อ่อถ้าเธอเป็น คนอย่างที่เธอว่า แต่กล้าทำลายลูกในท้องของตัวเองเธอมันก็ไม่ต่างจากสัตว์หรอก "

“จะบอกอะไรให้นะ หน้าเธอฉันก็ไม่อยากจะมอง แต่ในเมื่อผู้หญิงร่านๆ แบบเธอถึงขนาดท้องไม่มีพ่อ จะรับฉันเป็นผัวไปอีกคนก็คงมีแต่กำไร

“ ไอ้คนที่เธอเรียกว่าสัตว์ป่านี่ล่ะจะเป็นผัวของเธอเองรินลดา”