Bad Love

รักร้าย

 

 

ตัวขัดหูขัดตา ...คำนี้แหละที่เธอได้ยินจากปากเขาทุกครั้งที่เจอกัน

เขาเกลียดขี้หน้าเธอ ไม่ปลื้มทุกอย่างที่เป็นเธอ แล้วอย่างนี้ ความรักที่เธอหวังจะได้จากเขา มันจะมีวันเป็นไปได้ยังไงกัน

หรือถ้ามี มันก็คงเป็นรักที่ห่างไกลจากที่เธอวาดฝันเอาไว้มากโขเลยทีเดียว

 

 

 

 

เฟิร์ส พศวัต

...รักน่ะเหรอ ? เห้อ จะไปรู้จักได้ไงกัน ให้เดานะ มันก็คงเป็นพยัญชนะผสมกับสระประกอบกันเป็นรูปคำนั่นแหละ จะอะไรมากมาย ไม่เห็นจะน่าสนใจเลยสักนิด ก็คงเหมือนกับยัยทอมจอมเซ่อใส่แว่นตาหนาเตอะนั่นแหละ ที่ไม่มีอะไรดึงดูดใจเลยสักกะอย่าง เห็นกี่ทีๆก็เสียอารมณ์ ผู้หญิงอะไร ไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย สั้นๆง่ายๆนะ คือเห็นแล้วโคตรเสียอารมณ์ แต่ไม่รู้ทำไม วันไหนไม่เห็นแล้วมันรู้สึกแปลกๆ เหมือนชีวิตขาดอะไรบางอย่างไป

 

 

 

 

 

ใบข้าว

...รักน่ะเหรอ ? อืม คำนี้เธอชอบนะ ฟังแล้วมันดูอบอุ่นดี มันรู้สึกเหมือนได้รับการปกป้องคุ้มครอง เหมือนมีใครคอยห่วงใยอยู่ใกล้ๆ แต่เหล่านั้นมันคงเป็นเพียงสิ่งที่เธอเพ้อฝัน เผลอคิดจินตนาการไปเอง ไม่มีความรักแบบที่เธอเข้าใจ แถมตอนนี้เธอเริ่มไม่แน่ใจ ว่าไอ้สิ่งที่เขาทำกับเธอมันเรียกรักหรือเปล่า ทำไมมันถึงได้บิดเบือน ผิดรูปผิดร่างจนไม่หลงเหลือเค้ารูปเดิมเลย

 

 

 

ภาพเฟิร์ส cr.wallpapers app

ภาพใบข้าว cr.media-spiceee.net

บุคคลในภาพถูกนำมาใช้เพื่อประกอบการจินตนาการเท่านั้น ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยาย ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึง หรือมีเจตนาจะทำให้บุคคลในภาพได้รับความเสียหายแต่ประการใด ทุกรายละเอียดในนิยาย ล้วนแล้วแต่เป็นจินตนาการของผู้เขียน ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงแม้เพียงส่วนหนึ่งสว่นใดโดยไม่ได้รับอนุญาต

 

เรื่องนี้ต่อจาก Illicit Love รักต้องห้าม[วูฟ X พาย]ค่ะ เฟิร์สเป็นคนสุดท้ายของแก็งค์ ฝากติดตามด้วยนะคะ ผิดพลาดอะไรตรงไหน บอกกล่าวตักเตือนกันได้ค่ะ

 

เอ ... คนขี้แกล้งอย่างเฟิร์สจะลงเอยกับยัยทอมเฉิ่มได้ยังไง ???

 

ติดเหรียญตามความยาวของตอนค่ะ ไม่น่าจะเกิน 400 เหรียญ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณที่ตามเฟิร์สกับใบข้าวต่อนะคะ

 

รักรีดทุกคนค่ะ^^ / ณวดี

.

.

.

"นอนลง"

"ห้ะ ?"

"ฉันบอกให้นอนลง"

เขาไม่พูดเปล่า แต่กดร่างเธอลงบนโซฟาตัวนุ่มเบาๆ

"นะ...นอน นอนทำไม"

คนโดนกดเริ่มตัวสั่น เพราะเขากดเธอค้างไว้อย่างนั้น ไม่ยอมออกห่างไป

"ไม่น่าถาม"

"ก็ เราไม่รู้"

เสียงเล็กถามออกไปไม่เต็มเสียงนัก ดวงตาไหวระริกในตอนนี้มันก็ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขาเลย

"ไม่รู้จริงเหรอ"

"อือ อืม"

ใบข้าวพยักหน้าหงึกๆ ภาพนั้นดูน่ามองแปลกๆ จนเขาถึงกับหลุดยิ้มออกมา พร้อมความเจ้าเล่ห์ในแววตา

"งั้นก็รู้ซะ"

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว